۱۰ فروردین ۱۳۹۴ - ۲۰:۱۹
کد خبر: 273451

قدس انلاین: معناى لغوى «كفر»، پوشش و پوشاندن است و از اين رو، مردم عرب، شب را «کافر» مى‏گويند؛ همچنین كفر در اصطلاح دينى تعريف‏هاى متعدّدى دارد: يكى، باور نداشتنِ آنچه بايد باورش كرد؛ همانند توحید، نبوت، معاد و ضروریات دین است، اما تعريف جامع كفر عبارت است از: انكار الوهیت، توحید و رسالت با آگاهی به ضرورى بودن آن- است و بی شک كفر، نقيض ایمان است و ماهيّت آن عبارت است از عناد و ميل بر پوشانيدن حقيقت.

اقسام کفر در قرآن

البته باید دانست که انکار خداوند متعال معمولا به دو دلیل است:

از روی نادانی

خداوند می‌فرماید: آنها (کفار نادان) گفتند: چیزی جز همین زندگانی ما در دنیا چیز دیگری نیست، گروهی از ما می‌ میرند و گروهی زنده می‌شوند (و به دنیا می‌آیند و جای آنها را می‌گیرند) و چیزی جز گذشت زمان ما را هلاک نمی‌کند. «و مایهلکنا الا الدهر» در حالی که آنها (کفار نادان) به این سخن خود (که معادی وجود ندارد) یقین نداشته و تنها گمانی بی اساس دارند و همچنین آنجا که خداوند می‌فرماید: آنهایی که (از روی نادانی) کافر گشتند برای آنها تفاوت نمی‌کند که آنان را از عذاب خدا بترسانی یا نترسانی ایمان نخواهند آورد.

از روی آگاهی

خداوند می فرماید: هنگامی که از طرف خداوند کتابی (قرآن) به آنها (یهود) رسید که موافق نشانه ‌هایی بود که با خود داشتند، با اینکه پیش از این جریان، خود را به ظهور پیامبر اسلام (ص) دلگرم می‌کردند و امید پیروزی بر دشمنان خود را داشتند، اما با ظهور وی (همه چیز را فراموش کردند و با آگاهی) به او (حضرت محمد«ص») کافر گشتند. آری، چنین است که هوا پرستی سبب می‌گردد تا انسانی که سال ها در پی حقیقت بوده، از درک آن باز بماند.

اما در باب اقسام کفر امام صادق (ع) می‌فرمایند: در قرآن «کفر» بدین معانی وارد شده‌است:

بیزاری

خداوند از قول حضرت ابراهیم (ع) چنین نقل می‌کند: شما غیر از خدا برای خود بت هایی انتخاب کرده‌اید که در زندگی دنیا وسیله محبت و دوستی میان شما گردند، اما بدانید روز قیامت این رشته علاقه و محبت گسسته گشته و هر یک از شما از دیگری بیزاری می‌جوید و یکدیگر را لعن و نفرین می‌کنند.

ترک فرمان خدا

همچنین خداوند می‌فرماید: بر ذمه عموم مردم است که آهنگ خانه او کنند، آنها که توانایی رفتن به سوی آن را دارند، (حج بر کسانی که مستطیع باشند واجب است) و هر کس کفر ورزد (و فرمان خدا را ترک گوید و حج بجای نیاورد، تنها به خویشتن ضرر زده، چرا که) خداوند از همه جهانیان بی نیاز است.

کفران نعمت

خداوند از قول سلیمان چنین نقل می‌کند: «و هر کس خدای را شکر گذارد، به سود خویش شکر کرده و هر کس کفر ورزد (و کفران نعمتهای خدا نماید، فقط به خویش خسارت وارد کرده، چرا که) پروردگار من بی نیاز و کریم است.

دوری از رنگ خدایی

خداوند می‌فرماید: رنگ خدایی بپذیرید و چه رنگی از رنگ خدایی بهتر؟ امام صادق (ع) فرمودند: مراد از رنگ خدایی اسلام است.

 بی شک، اگر مبانی و تعالیم آسمانی اسلام برای نسل جوان تبیین گردد آنان را شیفته خود کرده و روی از مکاتب ساخته دست بشر و برآمده از هوا و هوس هایش رهایی می‌یابند و اثر جلوه گریهای سراب گونه و سم کشنده فرهنگ فاسد غرب در قالب خط و خال خوشرنگ از بین خواهد رفت.

منابع:

1-سوره بقره، آیه‌6، 89، 138.
2-سوره آل عمران، آیه 97، ‌119.
3-سوره عنکبوت، آیه 25.
4-سوره نمل، آیه 40.

5- تفسیر قمی، ج 1، ص 32.
*جعفری، با امام صادق (ع) در سایه قرآن:10-9.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.