نمایان است که پیام صادقیان در بازی با سایپا دوباره حرمت شکنی کرد و با لجبازی با برانکو و کریم باقری شخصیت غیر حرفه ای و گسیخته خود را نشان داد.

بعد از اینکه پیام صادقیان با نظر برانکو در ترکیب پرسپولیس مقابل سایپا به میدان نرفت، با ابراز نارضایتی از تصمیم سر مربی در محوطه فنی ایستاد و با وجود تذکرات اولیه سرپرست و دیگر اعضای کادر فنی حاضر نشد روی نیمکت بنشیند. تنها ورود کریم باقری و غضب‌بی سابقه او توانست صادقیان را مجاب کند که روی نیمکت بنشیند.

شاید بعد از آن بازی تاریخی مقابل قطر در مقدماتی جام جهانی که باقری از کوره در رفت تا به امروز هیچ کسی ناراحتی آقا کریم را ندیده بود .اما یکشنبه عصر پسر شرور سرخ ها سرانجام کاسه صبر باقری را لبریز کرد تا او با حالتی عصبانی به وی پرخاش کند و او را سرجایش بنشاند. باقری که فصل پیش هم تجربه کار با صادقیان را داشته، از زمان بازگشت به پرسپولیس نمی‌توانست بی‌انضباطی‌های او را تحمل کند. کاپیتان سابق پرسپولیس بارها تلاش کرد با حرف زدن ، صادقیان را به مسیر درست برگرداند اما وقتی ناامید شد با او برخورد کرد.

شاید فریاد باقری بر سر صادقیان بخاطر بی‌نظمی و ننشستن روی نیمکت تیم، آخرین تصاویر ثبت شده از این بازیکن جنجالی با پیراهن پرسپولیس باشد. اینطور که به نظر می‌رسد، اخراج صادقیان از پرسپولیس بیش از اینکه تصمیم برانکو باشد با نظر باقری انجام شده است. مربی که سال‌ها بازیکن پرسپولیس بوده و می‌داند تا زمانی که نظم اولیه در این باشگاه برقرار نشود، حال و روز سرخپوشان هیچ تغییری نمی‌کند.

پرسپولیسی ها شاید همان روزی که او تمرینات ذوب آهن را به آن شکل عجیب و غریب رها کرد و با سرهنگ یاوری سرشاخ شد باید می فهمیدند که با بازیکنی قرارداد می بیند که با سایرین فرق دارد و ناهنجاری های رفتاری‌اش برای شان دردسر ساز خواهد شد.

 اولین زبانه های این ناهنجاری ها را می توان از همان روزهای اولی که وی لباس سرخ ها را در پایتخت به تن کرد و  قبل از بازی با تراکتور سازی در فصل قبل در میان آن مصاحبه های عجیب و غریب علیه حریف عیان دید. بعد از آن بازی که البته با درخشش پیام هم همراه بود مسیر زندگی حرفه ای او شکلی دیگر یافت. صادقیان با آن زبان بی افسار و با آن سر پرشور خوراک خوب رسانه ها بود. پس وقتی عکس های تمام قد این ستاره تازه از راه رسیده ! بر سینه مطبوعات نشست ماشین بازی ها ، عروسک بازی ها و برندخری های وی هم آغاز شد. او در شهر هزار رنگ تهران غرق شد و از آن بازیکن با استعدادی که روی یک دستمال یزدی حریفان را می رقصاند فاصله گرفت. کافه نشینی ها کار را به جایی رساند که در اردوی تیم ملی را بر روی وی بستند. رویانیان هم نتوانست پس از سالها ارشاد و راهنمایی مردم در نقش رئیس پلیس از پس یک وجب بچه بربیاید و پرسپولیس با افزایش قرار دادش برای سال بعد آب در آسیاب ناهنجاری های وی روان کرد. همین هم شد که در ابتدای فصل به سینه داور کوبید و با محرومیتش دست دایی و تیمش را در پوست گردو گذاشت. این محرومیت سنگین هم اما نتوانست صادقیان را به راه راست برگرداند و او با ورود درخشان به عنوان سرمربی گوشه ای دیگر از بی نظمی هایش را رو کرد.

این در حالی بود که یاغیان بزرگی چون مجتبی محرمی بارها و بارها او را نصیحت کردند که راهی را که در پیش گرفته به ترکستان است. سردرگمی های ذهنی پیام با خودش و محیط اطرافش باعث شد تا او چند نوبت از پرسپولیس خداحافظی کند و در صفحات اجتماعی از هواداران عذربخواهد و باز به تیم برگردد و از درخشان طلب مغفرت کند.

حالا اما او به طور رسمی از پرسپولیس اخراج شده و بعید هم هست که در انتهای فصل برانکو همانند درخشان به بهانه نداشتن بازیکن با چشم اغماض به خطای صادقیان بنگرد و وی را ببخشد.

دیروز نژاد فلاح هم عملا از تصمیم برانکو حمایت کرد و گفت: من کاری به پیام صادقیان ندارم اما اگر برانکو ایوانکوویچ 11 بازیکن تیم را هم کنار بگذارد من قاطعانه از سرمربی تیمم حمایت می‌کنم.

بعید هم به نظر می رسد با توجه به چند بازی باقیمانده دوباره داستان هندی و تکراری بازگشت صادقیان به پرسپولیس اتفاق بیفتد چرا که برانکو نشان داده عملا جایی برای صادقیان در طراحی های ذهنی اش در نظر نگرفته است.ضمن اینکه باشگاه هم پرسپولیس هم که هنوز 200 میلیون پول حق رشد وی را به ذوب آهن بدهکار است هم نمی خواهد با بازیکنی قرارداد ببندند که میلیاردی پول می‌گیرد و مدام محروم است.