امام جواد (ع) در عرصه دعا و عبادت چنان تلاش میكرد كه در عصر خود برترین چهره عابدان و مناجات كنندگان به شمار می رفت. 

نگاهی به  سیره معنوی جوادالائمه

القاب مبارك حضرتش بيانگر اين خصلت شايسته اوست.   ایشان نه تنها خود در عرصه عبادت و عرفان پيشتاز بود، بلكه با استفاده از موقعيتهاى ويژه عصر خود، مردم را به راز و نياز و تقويت پيوند با سرچشمه هستى و مبدأ كمالات ترغيب و تشويش میكرد.

  آثار و بركات راز و نياز

 از منظر عرفانى راز و نياز امام نهم(ع)، با خداوند آثار و بركات فراوانى براى بندگان خدا وجود دارد. نخست رفع  بلا و فتنه؛ ایشان می فرمایند: ‏«به وسيله دعا بلاها دفع می شود.» و نیز آرامش دل آنچنان که آن حضرت(ع) می فرمایند: «اعتماد به خدا بهاى هر چیز گرانبهاست و نردبانى به سوى هر بلندایى و ترقی.»

کسب رضوان الهى نیز در نگاه جوادالائمه(ع) از آثار دعا و راز و نیاز و ‏ رسيدن به مقامات عالى معنوى و كسب رضوان الهى است، آنچنان که می‌فرمایند: سه خصلت بنده را به رضوان الهى مى‏رساند: بسيار توبه و انابه كردن و با خداوند راز و نياز نمودن، خوشخویى و صدقه.»

همچنین است آقایى و سرورى که ایشان در این باره فرموده اند: «آقايى و بزرگوارى راستين  و كامل براى انسانهاى پرهيزگار و با تقواست.»

از دیگر آثاری که آن حضرت (ع) برای دعا و مناجات برشمرده اند؛ جلب رحمت خداوند است، به عبارت بهتر انسان می‏تواند با ترحم به ديگران خود را در معرض وزش نسيم رحمت الهى قرار دهد. ایشان فرموده اند: «رحمت خداوند با ترحم به ديگران به دست می ‏آيد».

و نیز جلب محبت مردم، از دیدگاه امام نهم (ع) نه تنها بهترين راه ارتباط با خداوند، داشتن دلى پاك و قلبى سليم است، بلكه انسان در اثر عبادت و دعا مورد محبت قلبى مردم نيز قرار مى‏گيرد. آن حضرت (ع) در اين مورد فرمودند: «سه چيز محبت و دوستى مردم را جلب مى‏كند: انصاف در رفتار عمومى با مردم، رعايت مساوات و برابرى در مشكلات و گرفتاری‌هاى مردم، برگشت به قلب سليم و داشتن دلى پاك.»

   سيره عبادى جوادالائمه (ع)

يكى از درخشان‏ترين فرازهاى زندگى آن بزرگوار رفتارهاى معنوى آن حضرت در رابطه با نماز و دعا و عبادت است؛  حسن بن الياس خزاز مى‏گويد: امام نهم (ع) در هر ماه جديدى كه داخل مى‏شد در اول هر ماه دو ركعت نماز به جا می آورد كه در ركعت اول پس از حمد سی مرتبه سوره توحید  (به اندازه روزهای یک ماه) و در رکعت دوم سى مرتبه سوره قدر را پس از حمد می ‏خواند و به اندازه توانش صدقه می‏داد و بدین ترتيب سلامتى يك ماه خود را تضمين می ‏نمود.

دعا كردن در سيره اهل بيت‏ عليهم السلام آداب و شرايطى دارد كه در صورت رعايت آنها می ‏توان به استجابت دعا اميدوار بود. از جمله آداب دعا بلند كردن دستها و اصرار و الحاح در طلب حاجت است. قاسم بن حسين نيشابورى كه در مراسم حج در كنار امام جواد(ع) حضور داشته چگونگى دعاى آن حضرت (ع) را اين گونه گزارش می ‏كند: امام نهم (ع) وقتى در موقف عرفات دعا می كرد دستان مبارك خود را كاملاً به سوى آسمان بلند كرده و با خداوند راز و نياز می نمود. اين حالت را آن قدر ادامه داد تا زمان كوچ از عرفات به مشعر فرا رسيد. من كسى را نديدم كه اين اندازه در دعا و راز و نياز مقاومت و توانایى داشته باشد.

  توجه به خدا در کارها

 امام نهم (ع) در مورد استخاره فرمودند: «من هر گاه در يك كار بزرگ مهم بخواهم استخاره كنم. اين دعا را مى‏خوانم:  اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِأَنَّكَ عَالِمُ الْغَيْبِ وَ الشَّهَادَه إِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّ كَذَا وَ كَذَا خَيْرٌ لِي فَخِرْهُ لِي وَ يَسِّرْهُ وَ إِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّهُ شَرٌّ لِي فِي دِينِي وَ دُنْيَايَ وَ آخِرَتِي فَاصْرِفْهُ عَنِّي إِلَى مَا هُوَ خَيْرٌ لِي وَ رَضِّنِي فِي ذَلِكَ بِقَضَائِكَ فَإِنَّكَ تَعْلَمُ وَ لا أَعْلَمُ وَ تَقْدِرُ وَ لا أَقْدِرُ وَ تَقْضِي وَ لا أَقْضِي إِنَّكَ عَلَّامُ  الْغُيُوبِ

 خدايا! از درگاه تو در خواست می ‏كنم، زيرا تو داناى نهان و آشكارى؛ اگر اين عمل براى من خير است در آن براى من خير و بركت قرار ده و انجامش را سهل و آسان گردان و اگر می ‏دانى كه اين عمل براى دين و دنيا و آخرت من بد و مضر است، آن را از من برگردان و مرا به سوى آنچه خير و صلاحم در آن است راهنمایى كن! و در اين باره مرا به قضا و حكم خودت راضى گردان. البته كه تو می ‏دانى و من نمی ‏دانم و تو توانایى دارى و من قدرت ندارم و تو حكم می ‏كنى، اما من حكمى ندارم. به يقين كه تو دانا و آگاه غيب و نهانى!»

پخش زنده

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.