اسماعیل زاده:‌ گرند آرنا لاس وگاس شنبه شب مملو از وی آی پی هایی بود که برای تماشای آنچه نبرد قرن نامگذاری شده بود، دراین شهر گرد هم آمده بودند.

«می وِدر» قهرمان نبرد قرن در لاس وگاس

 یک جشن واقعی به مناسبت مسابقه بوکس منی پاکیائو فیلیپینی و فلوید می‌ودر آمریکایی. حالا بوکسور آمریکایی علاوه بر پیروزی برابر حریفش دراین مسابقه هر سه عنوان مهم بوکس جهان(Wbc, Wba e Wbo) را از آن خود کرده و پاکیائو و میلیونها فیلیپنی درسراسر جهان را دلسرد و ناامید کرده است. رأی داوران در پایان این نبرد که 12 راند به طول انجامید،  (118-110, 116-112 116-112) با قاطعیت به نفع فلوید اعلام شد.

این رأی درحالیکه پاکیائو تقریباً تمامی مسابقه را با حمله به حریفش سپری کرد، شاید ناعادلانه به نظر می‌رسید. در راند چهارم و ششم، پاکیائو با ضربات سهمگین مشت چپش، می‌ودر را فقط به دفاع کردن مجبورکرد و اگر در این حملات اصرار می‌ورزید، می‌توانست سهم بیشتری از این نبرد داشته باشد.  اما بوکسور شکست ناپذیر آمریکایی در محاسباتش مرتکب اشتباه نشد و همان طور که با دلا هویا رخ داده بود، با سبک خاص بوکس خود شروع به جمع‌آوری امتیاز روی کاغذ کرد. درنهایت رأی داوران این بود که او هم در تعداد مشت‌های زده شده به حریف و هم در مشت‌های به ثمر نشسته برتر از پاکیائو بوده و سهم مشت زن فیلیپینی تنها مشت‌های قدرتمندتر نسبت به حریفش بود.

بازی این دو طبق نظر تمامی کارشناسان از ابتدا تا آخر تقریباً برابر و مساوی بود. نمی توان اما به این حقیقت اشاره نکرد که پاکیائو طراح اصلی حملات دراین بازی بود. اما در بوکس حرفه ای تنها ضرباتی که به ثمر می‌نشینند، اهمیت دارند و می‌ودر از این لحاظ به لطف تاکتیک دفاعی که اتخاذ کرده بود، مرد شماره یک دنیا باقی ماند. اما عجیب بود که در اظهارات دو بوکسور روی رینگ می‌ودر به شایستگی‌های پاکیائو اعتراف کرده و گفت:« او سخت ترین حریفی بود که تا کنون با آن روبه‌رو شده ام. من برای اینکه مثل همیشه زرنگ تر و محاسبه گر تر بودم، برنده شدم. حالا می‌دانم چرا پاکیائو یکی از بهترین بوکسورهای دنیاست. او با ضربات مشت خود من را به دردسر انداخت، اما من در کل مسابقه می‌دانستم که از نظر امتیاز از او برتر هستم. من سپتامبر آینده مسابقه چهل و نهم را انجام می‌دهم و سپس به حرفه بوکس خود خاتمه خواهم داد.»

     اعتراف ها و اعتراض ها

پاکیائو که در پایان مسابقه در میان هو کردن مردمی که نتیجه را قبول نداشتند، همچون قهرمانان جشن گرفته بود، گفت:« فکر می‌کردم برنده شده ام. واقعاً می‌گویم. من از اول تا آخر حمله کردم. بارها به او مشت زدم و مشت‌های او هرگز دردآور نبودند. می‌ودر به اندازه دیگر حریفان من از جمله آنتونیو مارگاریتو قدرتمند نیست. » مربی پاکیائو فردی روچ که به شدت عصبانی بود، گفت:« ما برده بودیم. پاکیائو به تنهایی در این مسابقه حمله کرد.»

    تجمع  وی آی پی و سلبریتی ها

در این مسابقه بزرگ که از مدتها پیش نام نبرد قرن روی آن گذاشته شده بود، سلبریتی هایی نظیر دنزل واشنگتن، رابرت دنیرو، مت دمون، آندره آغاسی، اشتفی گراف و مجیک جانسون حضور داشتند؛ اما این فهرست طولانی تر از این بود. شاید هرگز این همه ستاره در یک مسابقه ورزشی گرد هم نیامده بودند. تکرار چنین اتفاقی تقریبا بعید خواهد بود، چون هر دو بوکسور به روزهای پایانی حرفه خود نزدیک شده اند.

     درد شانه

پاکیائو در کنفرانس خبری گفت که ظهور یک درد قدیمی در شانه راستش او را مجبور کرده بود تا خواهان به تعویق افتادن مسابقه از کمیته پزشکی نوادا شود، ولی درنهایت دوطرف برسر درمان او توافق کرده بودند. او گفت که این درد شانه در راند سوم پدیدار شد و او نتوانست در راند چهارم زمانی که می‌ودر را تحت فشار گذاشته بود، بیش از حد در ضرباتش تداوم داشته باشد. با این حال او به این موضوع اعتراف کرد که او و می‌ودر نمایش خیره کننده ای را به روی صحنه برده اند. او همچنین وقتی به این موضوع اشاره کرد که فداکاری‌های او در سالن بدنسازی همیشه از سوی رسانه ها مورد قدردانی قرار نگرفته، بغض کرد.

پخش زنده

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.