کیهان در ادامه نوشت:عباس عراقچی در مصاحبه با خبرگزاری صدا و سیما در واکنش به اظهارات اخیر وزیر امور خارجه آمریکا که از بازرسی‌های ابدی در ایران خبر داده بود، گفت: فکر نمی‌کنم خیلی چیز عجیب و غریبی باشد، این یکی از اصول اولیه ان‌پی‌تی است. کشورهایی که به ان‌پی‌تی ملحق می‌شوند براساس آن، از انرژی صلح‌آمیز هسته‌ای برخوردار می‌شوند، فعالیت‌های هسته‌ای صلح‌آمیز خود را دنبال می‌کنند و در مقابل بازرسی‌های آژانس و اعتمادسازی به آژانس را می‌پذیرند.
وی تاکید کرد: اینکه نظارت‌هایی وجود داشته باشد که از صلح‌آمیز بودن این برنامه‌ها اطمینان حاصل شود، یکی از اصول اولیه ان‌پی‌تی است و ما سال‌هاست که به ان‌پی‌تی پیوسته‌ایم و براساس آن، یک موافقتنامه پادمان میان ایران و آژانس امضا شده که دائمی است و این چیز عجیب و غریبی نیست.
وی تاکید کرد: ما هیچ امتیاز خاصی نمی‌دهیم و در مقابل، آنها غنی‌سازی، آب سنگین و ادامه برنامه‌های ما را در خیلی از حوزه‌ها می‌پذیرند، همکاری‌ها و رفع تحریم‌ها را می‌پذیرند و ما در مقابل، اعتمادسازی را مقداری بیشتر می‌کنیم.
معاون وزیر امور خارجه که با خبرگزاری صدا و سیما در نیویورک گفت‌وگو می‌کرد به لزوم تصویب پروتکل الحاقی از سوی قوه مقننه نیز اشاره کرد و گفت: یکی از مواردی که موضوع مذاکره است، پروتکل الحاقی است که اگر مجلس شورای اسلامی بپذیرد، پروتکل الحاقی هم اجرایی خواهد شد و آن هم هیچ چیز عجیب  و غریبی نیست، چون بیش از یکصد کشور دنیا، پروتکل الحاقی را اجرا می‌کنند و یکی از اصول اولیه ان‌پی‌تی این است که کشورها برنامه هسته‌ای صلح‌آمیز خود را خواهند داشت و در مقابل، با یکسری نظارت‌ها و بازرسی‌ها توسط آژانس موافقت می‌کنند که اعتماد وجود داشته باشد.
این اظهارات از جهات متعدد مخدوش است. 1- پیش از این ادعا می‌شده مدت توافق کذایی  که تمام ابعاد برنامه هسته‌ای ایران را محدود- و بعضاً ويژه می‌کند، 10 سال است و پس از آن ایران می‌تواند فعالیت‌های عادی را از سر بگیرد. از سویی براساس اظهارنظرها نظارت‌های مورد اشاره حتی فراتر از پروتکل الحاقی و به معنای جامع کلمه «استثنایی» و «ویژه» است و بنابراین قابل قیاس با بازرسی از دیگر کشورها نیست. به عبارت دیگر این توافق «طبق اصول ان‌پی‌تی» نیست و بسیار فراتر از آن است. در عین حال در طول این مدت (ابدی) ایران حق از سرگیری فعالیت‌های متوقف شده را ندارد. 2- اگر قرار است طبق ان‌پی‌تی تعامل شود، پس تعهدات اضافی- حتی فراتر از پروتکل الحاقی که مجلس شورای اسلامی نپذیرفته- برای چیست؟ 3- چیز عجیب و غریب دیگر این است که  2 سال اجرای داوطلبانه پروتکل الحاقی از سوی ایران در سال 82، با گستاخی بیشتر طرف غربی و تاکید بر دائمی کردن تعلیق برنامه هسته‌ای ایران همراه شد و به همین دلیل آن روند متوقف شد. 4- آیا محرومیت از غنی‌سازی 20 درصد یا به کارگیری سانتریفیوژهای پیشرفته IR8، تغییر کاربری راکتور اراک، توقف غنی‌سازی در فردو، کاهش سقف مواد غنی‌شده از 10 هزار کیلو به 300 کیلو گرم، بازرسی‌های فراگیر از هر جا که غرب ادعا کرد مشکوک است و مطالبه دسترسی به برخی دانشمندان یا سیاستمداران و نظامیان ارشد در ان‌پی‌تی آمده و جزو اصول آن است؟ و با وجود قبول واگذاری کما بیش این موارد می‌توان مدعی شد ما هیچ امتیاز خاصی نمی‌دهیم؟
یادآور می‌شود امثال جان کری این را هم گفته بودند که با وجود مطالبه امتیازات بی‌سابقه در طول 10 سال گذشته که برنامه ایران را عقب می‌راند و متوقف می‌کند، ساختار و رژیم تحریم‌ها را حفظ می‌کنند که لابد این هم چیز عجیب و غریبی نیست