بدان معنا که نمایندهای، معاون وزیری، وزیری و... فرمایشی میفرمایند که گاه خودشان هم نمیدانند چه گفتهاند و البته گاه نیز خوب میدانند و با نیت قبلی میگویند و بعد ناگهان همه امور به هم میریزد. بعد هم که یقهشان را میگیرند؛ چرا چنین فرمودید؟ میفرمایند: رسانهها سخنان مرا بد منعکس کردند! ... نقش رسانهها در این خرابکاریها شبیه نقش خطای انسانی در سقوط هواپیماهایی است که همه مسافرانشان تشریف بردند به آن دنیا... چند ماه پیش یکی از معاونان رئیس جمهور حرفی زد و موضعی گرفت که به ایشان مربوط هم نمیشد. اما چنین هیاهویی در سراسر منطقه شد و چنان هزینهای روی دست این کشور ماند که تا هنوز داریم جورش را میکشیم. البته پیش از ادامه بحث تأکید کنم این مشکل مربوط به امروز و دیروز نیست. در دولت پیشین هم چه بسیار حرفهای خامی که برخی حضرات زدند و بعد مردم تاوان جهل و کارنابلدی آنها را دادند و در مواردی هنوز هم پیامدهای آن خامیها دوام دارد.
باری، با کمال تأسف به جای آنکه با وجود این همه سوابق اینچنینی، مسؤولان و دولتمردان از گذشتهها درس بگیرند و هرچه به ذهن مبارکشان میرسد را به دهان نیاورند، اما هراز چند گاهی دوباره شاهد چنین خرابکاریهایی هستیم. در خبرها آمده بود، کشتی حامل کمکهای مردم ایران به جای یمن به جیبوتی رفته تا در آنجا بازرسی شود. این هیچ عیبی ندارد، اما اگر پیش از اعزام این کشتی یک دو جین از مسؤولان کشوری و لشگری تهدید و ادعا کرده باشند که؛ چنانچه کسی بخواهد کشتی ما را بازرسی کند، چنین و چنان میکنیم و آتش میزنیم و اتمام حجت میکنیم و... آن وقت شنیدن این خبر خیلی تأسفبار میشود. یک تشکیلات رسمی و دولتی واسطه اعزام این کشتی شده است گویا، اکنون پرسش این است، که چرا این مهم را به یک گروه مردم نهاد نسپردند تا در صورت بروز چنین اتفاقی آبروی کشور و دولت نرود؟
حالا نسپردند و خودشان جلو افتادند، به کنار! چرا جلوی انبوه اظهارنظرهایی که ذکرش رفت را نگرفتند؟ حالا بگوییم آن هم نشد یا واقعاً بنا نبود کشتی به جیبوتی برود؟ پس با تمام این احوال چرا به جیبوتی رفت؟ آیا این تحقیر غرور یک ملت نیست؟ چرا با ندانم کاریهایتان با آبروی این نظام و دیار بازی میکنید؟ کی بناست این رفتارها تمام شود؟!
نظر شما