پیامبر اکرم(ص) در حدیثی میفرمایند: "عملی را که ذرهای ریا در آن باشد خدا نمیپذیرد" و این حدیث گویای بیاعتباری ریا در نزد پروردگار است.
ریاکار با ریا میکوشد تا مردم از اعمال نیک او آگاه شوند و درباره او گمان خیر و نیک برند. بنابراین همواره یا کارهایش را به نیت خوشنامی انجام میدهد یا این که افزون به رضایت خدا، خوشنامی را نیز در کارش شرکت میدهد.
مسئول نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در این باره به خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) منطقه لرستان، گفت: "ریا" ریشه در دوشخصیتی بودن فرد ریاکار دارد.
حجتالاسلام والمسلمین مستأجران افزود: "ریا" انجام عمل برای خودنمایی بوده و به معنای تظاهر و ظاهرسازی است.
وی بیان کرد: ریاکاری به معنای این است که شخص کاری را با انگیزه جلب توجه مردم انجام دهد، فرد ریاکار سعی می‌کند با ارائه کارهای نیک خود، مقام و منزلتی در دل مردم پیدا کند.
مسئول نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاههای لرستان اضافه کرد: ریا ریشه در دورویی و نفاق داشته و ریاکاری نشان از دوشخصیتی بودن فرد است؛ ریا اختصاص به اعمال عبادی نداشته و شامل دیگر افعال نیز میشود.
مستأجران یادآور شد: شخص ریاکار سعی می‌کند در هر جامعهای خود را به رنگ گروه موردنظر درآورده و از این طریق جلب توجه کند.
وی تصریح کرد: انسان ریاکار حال خوشی در جمع دارد و هنگام تنهایی از کار خود احساس رضایت نمیکند چراکه دوست دارد در برابر دیگران تظاهر به خوبی کند.
مستاجران گفت: خداوند هر گاه از ریا سخن به میان آورده آن را عملی زشت، ممنوع و حرام دانسته و به همین خاطر باید مواظب اعمال و رفتارمان باشیم.
نظر شما