تصور کنید برای نصب کنتور برق به اداره مربوطه مراجعه کرده‌اید. مبلغ تعیین شده را پرداخت کرده‌اید و کارمند مربوطه آمده تا کارش را انجام دهد، ...

وزارت بهداشت هم  حریف زیرمیزی بگیران نمی‌شود!

اما پیش از شروع، شماره حسابی به شما میدهد و شرط میکند تا فلان رقم را به آن واریز نکنید، کارتان را انجام نخواهد داد! نام این رفتار چیست؟ رشوه، باج، دزدی و... حالا اگر شما برای یک جراحی ساده به بیمارستانی مراجعه کنید و پزشکی از شما چنین پولی بخواهد چطور؟ آیا تفاوتی بین این باج خواهیها هست؟ چطور است که برخی چهرههای سرشناس جامعه پزشکی نسبت به این رفتار بیتفاوتند و حتی آن را تأیید میکنند؟ چرا آنها خود را تافته جدا بافته از دیگر صنوف میدانند؟ چه کسی این حق را به آنان داده است؟ خلاصه چه زمانی و چه کسی باید جلوی این زیاده خواهی آنها را بگیرد؟

بسیاری از صنوف در ایران اسلامی از نداشتن تشکلهای منسجمی که مدافع حقوق آنان باشد ناراحت و به این وضعیت معترضند، اما در این میان برخی تشکلهای صنفی نیز هستند که سمت دیگر معامله، یعنی مردم را از یاد برده و به هر قیمتی درصدد تأمین حداکثری خواستههای صنفی خویشند. این رفتار در بلند مدت این اصناف و شاغلان آنها را رودرروی مردم قرار داده و بیگمان سرانجام، مردم را به ستوه خواهد آورد. در ایران، پزشکان در شمار مشاغلی هستند که خود را از دیرباز تافته جدا بافته از دیگر مشاغل دانسته و حقوقی برای خویش قایلند که به مخیله دیگرانی با همان پایه و مایه علمی، حتی خطور هم نمیکند؟ چرا؟

البته این شامل همه شاغلان این صنف شریف نمیشود و در عین حال قابل انکار هم نیست. مثلاً یک دکتر ادبیات یا جامعه شناسی و شیمی و ریاضیات و امثالهم در قیاس با پزشکی در همان حد و اندازه تحصیلی، حقوق بسیار کمتری میگیرد و کسی هم دلیلش را نمیداند؟

بدیهی است این خود برتربینی معضلاتی را سبب میشود. پدیده شوم «زیرمیزی» یکی از آنهاست. رفتار غیرقانونی و زشتی که در دورهای به یک اصل تبدیل شده و از شدت تکرار، همه آن را پذیرفته بودند. یعنی آنکه میگرفت این را حق خود میدانست و حتی قربانی، یعنی مردمی بناچار این پول زور را میدادند هم تصور میکردند درستش همین است. قصه وقتی تأسف بارتر میشود که ببینیم در چنین مواردی صنف مربوطه یعنی سازمان نظام پزشکی به جای قرار گرفتن در صف قانون و مردم، تلویحی حمایت از متخلفان را سرلوحه خود قرار دهد و مدعی شود که: این پول حق آنهاست!

در ماههای اخیر وزیر دلسوز بهداشت و درمان که خود از صنف پزشکان زحمتکش این دیار است بسیار تلاش کرد تا غایله زیرمیزی را به سامان برساند، اما جبهه مقابل چنان قدرتمند است که حتی وزارت مربوطه نیز، انگار حریفش نیست. به گمان این قلم در این حال باید دیگر نهادهای نظارتی و حکومتی در حمایت از وزیر مربوطه با تمام توان وارد شوند و پرونده این دزدی آشکار از مردم را پیش از آنکه بیش از این نهادینه شود، ببندند. در این حال اگر سازمان نظام پزشکی به جای حمایت از مردم به فکر پرکردن جیب معدود متخلفان هم صنفی و دور زدن قانون باشد، باید آنان را نیز در این جرم شریک دانسته و حکم بر عدم صلاحیتشان داد. نباید بیش از این اجازه ترکتازی به آنها که آبروی پزشکی و پزشکان این دیار کهن را میریزند داده شود.

برچسب‌ها

پخش زنده

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.