به گزارش قدس آنلاین و به نقل از خبرنگار سلامت خبرگزاری تسنیم، پس از ارسال کمک‌های انساندوستانه هلال احمر ایران به مردم مظلوم یمن که در نهایت این محموله در کشور جیبوتی تخلیه شد، محمود مظفر که خود زمانی رئیس سازمان امداد و نجات هلال احمر بود و در بحران‌ها و حوادث متعدد داخلی و بین‌المللی حضور یافته است، در این‌باره به تسنیم گفت: واقعاً از تخلیه محموله بشردوستانه هلال احمر در جیبوتی تعجب کردم زیرا تفسیرهای سازمان ملل خنده‌دار است چون در حوزه‌های امدادی آژانس‌های سازمان ملل به اقدامات «شو و نمایشی» معروف هستند و اصلاً نباید در چنین مواقعی به گفته‌های آنان اطمینان کرد.
تحویل کشتی مهرورزی کمک‌های بشردوستانه ایران به سومالی در آبان سال 90
وی درباره برخی ملاحظات امنیتی برای جلوگیری از هرگونه واکنش احتمالی توسط آل سعود و کشورهای ائتلاف بر علیه یمن ادامه داد: چنین تجربه‌ای را در کمک رسانی به سومالی داشتیم، شرایط پایتخت سومالی (موگادیشو) بسیار بد بود زیرا آنها هم در حال جنگ بودند و وقتی ما در خاک سومالی پا گذاشتیم نخستین ایرانی‌هایی بودیم که پس از 30 سال وارد خاک سومالی شده بودیم.
رئیس اسبق سازمان امداد و نجات ایران درباره خطرات ارسال کمک به کشورهای گرفتاری مانند یمن نیز عنوان کرد: مسلماً چنین ماموریت‌هایی خطر مرگ و در جایگاه بالاتر شهادت را به همراه دارد ولی اگر هر گونه حمله‌ای از سوی آل سعود و گروه ائتلاف به کشتی "نجات" صورت می‌گرفت به مانند حمله اسرائیل به کشتی "ماری مرمره" (حمله اسرائیل به کاروان آزادی در تاریخ 31 مه 2010 توسط کماندوهای واحد شایتت 13 ارتش اسرائیل) آبروی این کشور ظالم به همراه همپیمانانش در تاریخ کمک‌رسانی بشردوستانه می‌رفت زیرا حمله به محموله‌های امدادی در سراسر جهان عواقب بسیار سنگین حقوق بشری دارد.
پهلوگیری کشتی ایرانی در بندر موگادیشو پایتخت سومالی و تخلیه 5 هزار تُن محموله بشردوستانه برای مردم نیازمند سومالی
مظفر در ادامه با تایید تمام مشکلاتی که می‌توانست پیش روی خدمه و محموله کشتی "نجات" باشد، عنوان کرد: بگذارید مثالی برایتان بزنم، در زمانی که هلال احمر می‌خواست به سومالی کمک کند سازمان ملل در رنکینگ خاص خودش اعلام کرد که سومالی ناامن و خطرناک‌ترین کشور دنیاست، در آن زمان به ما اعلام شد رفتن به سومالی با مسئولیت خودتان؛ و هیچ کس حتی وزارت امور خارجه این مسئولیت را نمی‌پذیرد، چون حتی سفیر هم در سومالی نداشتیم.
مظفر ادامه داد: شما خودتان که با بنده در حال این مصاحبه هستید در این سفر حضور داشتید و مشاهده کردید که فرودگاه پایتخت سومالی بمباران شده بود و دقیقاً هواپیمایی سازمان ملل را در باند فرودگاه نیز منفجر کرده بودند بنابراین با وجود این‌که هیچ مسئولی در آن موقع از سفر ما به سومالی دفاع نکرد ولی این مسئولیت را پذیرفتیم؛ به هر حال سومالی هیچ امنیتی نداشت، حتی وقتی در جایی راه می‌رفتی نارنجک در جیب شما می‌گذاشتند یا حمله انتحاری می‌کردند و در نهایت با گلوله‌های بی هدف مورد شلیک قرار می‌گرفتیم.
شرایط اسف‌بار زندگی مردم سومالی و حضور شبه نظامیان در موگادیشو
رئیس اسبق سازمان امداد و نجات تصریح کرد: سومالی کشوری کاملاً ناامن بود و در حال جنگ با گروه الشباب شاخه جوانان القاعده بود و به صورت نیابتی از طریق کنیا با آمریکا نیز در حال جنگ بود و از سوی دیگر هم دزدان دریایی سومالی را نیز پیش روی خودمان داشتیم زیرا باید محموله 5 هزار تُنی را در بندر سومالی و از بدترین مسیر دریایی که محل تجمع دزدان دریایی سومالی بود، می‌رساندیم، بنابراین وقتی گروه امدادی ایران وارد سومالی شد تقریباً اکثر کشورهای دنیا از جمله ترکیه نیز به خود این جرأت را دادند تا نیروهای امدادی خود را به سومالی بفرستند و به نوعی با ورود نیروهای امدادی ایران به سومالی بسیاری از مشکلات این کشور هم برطرف شد.
مظفر با ابراز تأسف از عدم تخلیه محموله بشردوستانه هلال احمر ایران در بنادر یمن که می‌توانست فرصتی بسیار مطلوب برای مردم مظلوم یمن باشد، خاطرنشان کرد: پیشنهاد می‌کنم براساس تجارب امدادی در چنین مواقعی یک تیم 4 نفره شامل پزشک، امدادگر، مترجم و یک فعال رسانه‌ای به صورت نامحسوس به این مناطق اعزام شوند تا بتوانند با محلی‌ها و بومی‌های آن منطقه ارتباط برقرار کنند، مثلاً در تجربه‌ای که در سومالی داشتیم ما توانستیم یک فرد بومی در این کشور پیدا کنیم که حتی توانست ملاقات تیم اعزامی ایران را با اکثر وزرا و حتی رئیس‌جمهور سومالی برقرار کند در حالی که اصلاً ما در سومالی سفیری نداشتیم.
نظر شما