به گزارش قدس آنلاین صادق فرزینی روز یک شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: برخی از ناشران، متن یک کتاب خارجی را به فرد و یا گروهی می سپارند و در مدت چند روز ترجمه و ویراستاری می شود که این نوع ترجمه درست نبوده و جنایت در این صنعت است.
وی اظهار کرد: هر فردی در هر درجه و رتبه ای از تحصیلات، بدون آشنایی لازم با اصطلاحات علمی و یا به دلیل آشنایی متوسط با زبان های مختلف، اقدام به ترجمه کتاب می کند بدون آنکه موارد استاندارد را رعایت کرده باشد.
فرزینی ادامه داد: در کشورهای مختلف اگر فردی بخواهد یک کتاب خارجی ترجمه کند، ابتدا با یک ناشر صحبت می کند و روی قیمت، تیراژ کتاب و مسائل دیگر به توافق می رسند، یا به عبارت دیگر، ابتدا از ناشر اجازه می گیرند و پس از پرداخت حق امتیاز، کار شروع می شود.
وی تصریح کرد: در کشور ما برای ترجمه یک کتاب اجازه ای از ناشر گرفته نمی شود و اگر نویسنده، مترجم و ناشر ایرانی یا خارجی سرشناس نباشند، در بیشتر مواقع خبر آن به گوش نویسنده و یا ناشر خارجی نمی رسد که قرار است کتاب او ترجمه شود.
به گفته این استاد دانشگاه، به همین دلیل توجه ناشران داخلی به کتاب های ترجمه بیشتر است، زیرا نشر این کتاب ها برای آنان آسانتر از انتشار کتاب های تالیفی است.
فرزینی افزود: این گونه کتاب ها نیاز به تصویرگری ندارند و ناشر بدون پرداخت حقوق مولف، می تواند با هزینه کمی آنها را به چاپ رسانده و از فروش آنها مطمئن باشد.
وی با اشاره به اینکه مسایل فوق و سهل انگاری نیز باعث شده که کتاب های خوب به دست مترجمان تازه کاری بیفتد که با حق الزحمه کم حاضرند کتاب را برای ناشر ترجمه کنند، اظهار کرد: با توجه به مخاطب گسترده این کتاب ها، مترجم باید خود را بازنویس اثر نویسنده بداند.
فرزینی ادامه داد: در واقع مترجم با ترجمه یک اثر کار خلاقانه ای انجام می دهد که چه بسا از نگارش کتاب سخت تر باشد. او موظف است علاوه بر رعایت اصولی ذکر شده، منظور نویسنده و برداشت مخاطب را در نظر گرفته و مهم تر از همه اینکه در انتخاب و ترجمه کتاب به مسائل خاص فرهنگی نیز توجه داشته باشد؛ در حالیکه این اصول در کشور از سوی مترجمان رعایت نمی شود.
نظر شما