فرزندانش هم دور سفره افطار فقط بغضشان را فرو میدادند و کاری از دستشان بر نمیآمد. دختر رو به مادر گفت: مامان جان! پرونده پدر که آماده است شاکی هم تخفیف داده، اگه مصلحت باشه و نیکوکاری پیدا بشه کمک کنه حتما بابا آزاد میشه. اینهمه خودتو اذیت نکن...
همه ساله ماه مبارک رمضان که به نیمه میرسد دلها نرمتر و مهربانتر میشود. همه دنبال این هستند که اگر از دستشان برآید دست افتادهای را بگیرند و این حس نوعدوستی و مهرورزی همزمان با میلاد کریم اهل بیت حضرت امام حسن مجتبی (ع) و شبهای قدر به اوج میرسد و زندانیان بدهکار مهریه و دیه در انتظار نیکوکاران برای جبران اشتباه شان لحظه شماری میکنند.
سکه بهار آزادی چه رنگی است؟
ج. شمسی زاده، یکی از زندانیان بدهکار مهریه که تا مرداد پارسال سه سال و نیم در زندان آب خنک خورده است به خبرنگار ما میگوید: من به دلیل ناآگاهی از شرایط و بدهکاری به همسرم و اینکه باید مهریه را یک دین و بدهی دانست به زندان افتادم. وی میافزاید: آن روزها فقط به فکر رسیدن به نامزدم بودم و از پیامدهای وحشتناک سکههایی که تعهد کرده بودم چیزی نمیدانستم. من اصلا نمیدانستم سکه بهار آزادی چه رنگی است و چگونه میتواند در یک چشم بر هم زدن پایانی باشد برهمه رابطههای عاشقانه من و همسرم.
این زخم خورده ندانم کاری و ضرب المثل غلط«مهریه رو کی داده ، کی گرفته» میافزاید: پدرم 11سال پیش فوت کرد و من پسر ارشد خانواده بودم و باید هزینههای مادر و چهار4 عضو خانوادهمان را هم تأمین میکردم. هر چه دوستانم نسبت به 1367 سکه - به نشانه سال تولد عروس- به من هشدار دادند قبول نکردم و با همین خوش باوری، پس از شکایت برای طلب مهریه از سوی پدر خانم و همسرم، به زندان افتادم.
کمک مالی و تخفیف طلبکار
این زندانی سابق گزینش شده از سوی ستاد دیه، درباره چگونگی آزاد شدنش میگوید: به لطف الهی و تلاشی که کارشناسان ستاد دیه انجام دادند توانستم با فروش منزل و لوازم خانگی قابل استفاده، بخشی از مهریه همسرم را تهیه کنم. برای بقیه آن نیز گلریزان انجام شد و بخش باقیمانده و عمدهاش را همسر سابقم به من بخشید تا توانستم از زندان رها شوم.
افزون بر بحث مهریه، بیشتر زندانیان بدهکار مالی به دلیل نداشتن بیمه شخص ثالث و ناتوانی در تأمین هزینه پرداخت دیه فرد کشته شده در سوانح جادهای پشت میلههای زندان بسر میبرند که شمار این افراد نیز رقم قابل توجهی است. گرچه تلاشهایی برای فرهنگ سازی در حوزه بیمهای آغاز شده اما هنوز هم برخی رانندگان - بویژه راکبان موتور سیکلت- نسبت به بیمه وسیله نقلیه یا دریافت بیمه تکمیلی غرامت، کوتاهی کرده و همین سهل انگاری، در زمان بروز سانحه آنان را با مشکل جدی مواجه میکند؛ خانوادهای داغدار میشود و پشتوانه مالیاش را از دست میدهد و خانوادهای دیگر نانآورش را پشت میلههای زندان میبیند.
بدون بیمه به کسی کار ندهید
خانم س. م همسر یکی از رانندگان حرفهای بین شهری که به دلیل تصادف بدون بیمه شخص ثالث در زندان گرفتار شده به خبرنگار ما میگوید: پیش از کمک و گلریزان برای آزادی زندانیان لطفاً دولت و قوه قضاییه به همه کارفرمایان و آژانسهای مسافرتی دستور دهند بدون بیمه کامل شخص ثالث به هیچ رانندهای کار ندهند.
او که مادر چهار فرزند است و در نبود همسرش با خدماتی که در خانههای مردم انجام میدهد زندگی اش را اداره میکند ، میگوید: همسرم باید دیه سه نفر کامل و نصف یک دیه سرنشینان خودرواش را بپردازد. البته فقط یک هفته از بیمه شخص ثالث ماشینش گذشته بود و اگر بیدقتی نمیکرد، هرگز به این فلاکت نمیافتادیم، ولی من و بچه هایم امیدواریم با کمک مردم به هفت سال گرفتاری او در زندان پایان داده شود.
این هموطن رنجدیده با اشاره به کمکهای موردی انجمن حمایت از زندانیان برای تأمینبخشی از نیازهای خانوادهاش میگوید: این کمکها اندک است و بچههای زندانیان برای رشد فکری و درسی به کمک بیشتری نیاز دارند. به دلیل اینکه یک پدر بی نظم و بی دقت و یا حتی یک مادر بیتوجه مانند من نتوانستهاند برای بیمه شخص ثالث اقدام کنند آیا باید بچهها تاوان این مشکل را بدهند؟
بیاعتمادی و سقوط اخلاقی جامعه
حجت الاسلام دکتر رضا مهریزی، استاد حوزه و دانشگاه و مشاور خانواده به خبرنگار ما میگوید: افزون بر افزایش بدهکاران دیه باید صادرکنندگان چکهای بی محل را هم مقصر دانست که این افراد نیز تقاضای کمک برای آزادی توسط نیکوکاران را دارند. باید اعتراف کنیم زندانی شدن متضامنین بانکی نیز بیانگر یک سقوط اخلاقی در جامعه است.
وی میافزاید: متأسفانه به دلیل رشد فرهنگ غیر اسلامی و سبک جدید زندگی و فاصله گرفتن از مهرورزیهای اسلامی حدود30 درصد از زندانیان جرایم غیر عمد را محکومان مالی مربوط به صدور چک بلامحل و متعهدین مهریه و نفقه تشکیل میدهند که آمار بالایی است.
این استاد حوزه و دانشگاه میافزاید: حتی کسی که برای پرداخت اقساط وام کوتاهی کند عامل کاهش اعتماد در جامعه میشود و این بیاعتمادی به جایی رسیده که افراد از ضمانت دوستان، نزدیکان و حتی بستگان هم خودداری میکنند که باید در این زمینه کار فرهنگی و اطلاعرسانی در رسانهها و منبرها آغاز شود.
مشارکت 40 درصدی شاکیان در آزادی زندانیان
در همین ارتباط محمد علی ساری - معاون اجرایی ستاد دیه کشور- گفته است: هم اکنون 8500 مددجوی بدهکار مالی غیرعمد داریم. به گفته وی، آزادی محکومان دیه در سال گذشته با گذشت 40 درصدی شاکیان و طلبکاران فراهم شده است.
وی با اشاره به بودجه لازم برای بازگشت زندانیان باقی مانده به آغوش خانواده هایشان گفته است: آزادی این افراد اعتباری معادل۶۰۰ میلیارد تومان میخواهد که امیدواریم در فرآیند آزادی، این مبلغ با عنایت شاکیان و کمک خیران تا حدود زیادی کاهش پیدا کند و بخش قابل توجهی از مددجویان غیرعمد کشور از بند حبس رهایی یابند.
ساری، با اشاره به آزادی 512 مددجوی زندانی آبرومند در ماه رمضان سال گذشته، خاطر نشان کرد: امسال با برگزاری256 جشن گلریزان نسبت به سال گذشته که میزبان تنها 170 آیین گلریزان بودیم، امید است شمار قابل توجهی از جمعیت کیفری زندانهای کشور کاسته شود و مددجویان نیازمند به آغوش خانوادههایشان بازگردند.
نظر شما