سران داعش بیش از یکصد تن از عناصر خارجی و غیرعرب خود را که بیشتر از اتباع کشورهای آسیای مرکزی، روسیه و چچن بودند، اعدام کرده است. جرم آنها خیانت و توطئه اعلام شده بود. هنوز این خبر در رسانه‌های جهان دست به دست می‌شد که یکشنبه گذشته خبر عجیب و مشابه دیگری از موصل به بیرون درز کرد. این بار آنها «عثمان ابوحسن»، نماینده اصلی ابوبکر البغدادی را در موصل سر بریدند. ابوحسن به توطئه و برنامه‌ریزی برای حذف استاندار موصول و تکیه زدن به صندلی او متهم و محکوم شد. اما موج این اعدامها به همین موارد محدود نشد. در روزهای گذشته به طور متناوب اخبار مشابهی از مناطق تحت کنترل این گروه در سوریه و عراق به رسانه‌ها رسید. در مواردی آنها حتی برخی از سران و فرماندهان نام آشنای خود را گردن زدند.

اعدام مقامهای رده بالا و فرماندهان اصلی جنگ و حتی نماینده مستقیم البغدادی موردی نیست که بتوان به سادگی از آن گذشت. این موج  اعدامهای جدید را می‌توان با رفتارهای مسبوق به سابقه این گروهک مقایسه کرد.

چند هفته پیشتر اخباری غیررسمی از بمباران مقر ابوبکر البغدادی توسط بمب افکنهای ائتلاف ضد داعش به رسانه‌های جهان راه یافت. خبرهای تأیید نشده حاکی از آن بود که در این حمله او بشدت مجروح و هر دو پای وی به علت ضایعه نخاعی فلج شده است. همزمان زمزمه‌هایی حتی از جانشینی «ابوعلاء العفری» به جای وی به گوش رسید. او مرد شماره دو داعش بود و جانشینی وی نمی‌توانست خبر چندان عجیبی باشد. حتی در مواردی خبر از بیعت وابستگان به داعش با خلیفه جدید به گوش رسید. اندکی بعد اما وزارت دفاع عراق خبری موثق از کشته شدن العفری در استان نینوا داد. او در یک عملیات مشترک بالگردهای ارتش عراق و جنگنده‌های خارجی به هلاکت رسید. این خبر احتمال جانشینی او را بر باد داد، اما چیدن این اتفاقها به همراه اعدامهای گسترده سران داعش و بویژه نماینده البغدادی در موصل، کنار هم، می‌تواند جورچین پشت پرده تحولات داعش را تکمیل کند. بعید نیست البغدادی به سبب مجروحیت شدید نفوذ خود را بر شماری از نیروهای داعش از دست داده باشد و آنها که آماده بیعت با العفری بودند، با هلاکت وی، چهره جدیدی را علم کرده باشند و این تصفیه‌های خونین نتیجه این تغییرات در کادر رهبری باشد.