کیهان در ویژه های خود نوشت:
روزنامه آفتاب یزد، این مطلب را از قول زیبا کلام منتشر کرد. صادق زیباکلام می‌افزاید: در واقع در حال حاضر در خصوص اینکه نطنز چگونه باید کار کند، برای فردو چه تصمیماتی باید گرفته شود،میزان ذخایر اورانیوم 20 درصد ایران چه‌قدر باید باشد، حجم اورانیوم 3 درصد غنی شده در ایران چه میزان باشد، سانتریفیوژها چه تعداد در توافق ذکر شود، تحقیقات و توسعه سانتریفیوژها در برنامه هسته‌ای ایران بر چه اساسی باشد و... تصمیمات و توافقاتی صورت گرفته است.
او می‌نویسد: شاید این پرسش مطرح شود اگر در مذاکرات موضوعی باقی نمانده پس چرا طرفین توافق را اعلام نمی‌کنند که باید گفت یک مشکل باقیمانده و آن مشکل ابهامی است که غربی‌ها نسبت به پرونده‌ای در گذشته دارند. گویا گزارشاتی از قبل در مورد فعالیت هسته‌ای کشورمان وجود دارد که در این گزارش‌ها ادعا شده ایران به دنبال سلاح هسته‌ای است. این در حالیست که می‌شد این ابهامات و سوالات غربی‌ها را در دولت قبل مرتفع ساخت اما متاسفانه مذاکرات 6 ساله آقای جلیلی با 5+1 تنها اتلاف وقت بود. به عبارت ساده در آن دوران کوچکترین گامی در جهت حل این اختلافات برداشته نشد.
زیباکلام با بیان اینکه غرب خواستار بازدید از مراکز نظامی است، افزود: بسیار بعید به نظر می‌رسد که این پرونده بتواند خللی در راه رسیدن به توافق ایجاد کند. این پرونده در آینده حل و فصل خواهد شد. مع‌الوصف می‌توانیم از حالا آماده توافق شویم، به نظر می رسد توافق هسته‌ای نزدیک است و در شب‌های معنوی و با برکت قدر می‌توانیم به این مهم برسیم. بر این اساس به مردم ایران پیشنهاد می‌دهم خود را از هم‌اکنون برای جشن هسته‌ای در عیدفطر آماده کنند.
نکته جالب درباره این نوشته آن است که آقای زیبا‌کلام هرچند به همه محدودیت‌های برنامه هسته‌ای ایران طبق توافق اشاره کرده، اما کمترین اشاره‌ای به این موضوع نکرده که پس تکلیف لغو تحریم‌ها چه می‌شود؟ آیا قرار بوده امتیازهای مختلفی در زمینه فردو و نطنز و سوخت 20 درصد و کاهش 96 درصدی ذخایر اورانیوم 3/5 درصد و کاهش 15 هزار سانتریفیوژ و برخی بازرسی‌ها و... بدهیم و بعد همین واگذاری امتیازهای هنگفت را جشن بگیریم؟! چرا آقای زیبا‌کلام نتوانسته حتی به اندازه یک سطر درباره لغو یا کاهش تحریم‌ها قید کند؟
ثانیا ایران قبلا چند بار به موضوعاتی نظیر مطالعات نظامی ادعایی یا بازرسی از پارچین و... در قالب مدالیته 6 بندی یا توافقات مشابه پرداخته اما این طرف غربی و آژانس بوده‌اند که به اعتبار غرض‌ورزی و بدعهدی و بهانه‌جویی حاضر نشده‌اند به سلامت برنامه هسته‌ای ایران اذعان کنند و عجیب است که جناب زیباکلام، به جای بدگویی نسبت به آمریکا یا گماشته‌های آنان در آژانس، اصرار دارد به جلیلی بد بگوید.