به گزارش قدس آنلاين،‌آنها که انتظار دارند پیراهن فرهاد مجیدی در باشگاه استقلال بایگانی شود یا لااقل برای چند سال به هیچ بازیکنی تعلق نگیرد را دعوت می‌کنیم به مرور آنچه باعث شد پیراهن برخی بازیکنان بزرگ دنیای فوتبال در باشگاه‌های‌شان بایگانی شود. البته موارد آنچنانی هم یافت نمی‌شود چرا که باشگاه‌های اروپایی معمولا از تصمیم‌های احساسی دوری می‌کنند و می‌کوشند فضا را برای بازیکنان جوان‌تر هموار کرده و حتی با پوشاندن پیراهن بزرگان بر تن جوان‌ها تلاش کرده‌اند که راه را برای رشد هر چه بیشتر بازیکنان نورسیده خود فراهم کنند. در میان موارد اندکی که باشگاه‌ها پیراهن بازیکنان خود را در ویترین افتخارات خود قرار داده‌اند به نام‌هایی همچون پائولو مالدینی و فرانکو باره‌سی برمی‌خوریم که پیراهن‌های‌شان از سوی سران باشگاه آث میلان ایتالیا بایگانی شد. دلیل اینکه مسوولان باشگاه آث میلان پیراهن این دو بازیکن را به بازیکن دیگری نداده‌اند وفاداری و تعلق خاطر عمیقی بود که به باشگاه‌شان داشتند. مالدینی 25 سال از دوران بازیگری خود را در این باشگاه گذراند و هیچ‌گاه حاضر نشد، با وجود پیشنهاد‌های اغوا کننده آث میلان را به مقصد دیگر تیم‌ها ترک کند. همین وفاداری موجب شد که در نهایت سران باشگاه میلان پیراهن شماره 3 را در ویترین افتخارات این باشگاه حفظ کنند. درست همان دلیلی که در نهایت سران این باشگاه را مجبور کرد پیراهن فرانکو باره‌سی را به علت 20 سال وفاداری در تالار افتخارات این باشگاه نگه دارند. در واقع دلیلی که باعث شده برخی باشگاه‌ها پیراهن بازیکنان خود را بایگانی کنند همین وفاداری بی‌حد و حصری است که از آن بازیکنان مردانی خاص و چهره‌هایی ویژه ساخته است. هر چند که همین اقدام هم پایدار نخواهد بود و باشگاه میلان بارها اعلام کرده هرگاه مالدینی و باره‌سی اجازه بدهند پیراهن‌های‌شان در اختیار دیگر بازیکنان قرار می‌گیرد. با این پیش شرط‌هایی که در راستای بایگانی پیراهن بازیکنان بزرگ وجود دارد برخی جریان‌ها تلاش می‌کنند همان قاعده برای فرهاد مجیدی نیز حفظ شود؛ اقدامی که هیچ پایه و اساس منطقی و عقلانی ندارد و مشخص نیست چرا برخی در باشگاه استقلال می‌کوشند فرهاد را هم‌وزن و همطراز این قبیل بازیکنان قرار دهند در حالی که مجیدی تمام محبوبیتش را از کنار گل‌هایی که در دربی‌ها به ثمر رساند به دست آورد و نه وفاداری. شماره هفت آبی‌ها در همه سال‌هایی که برای استقلال به میدان می‌رفت هرگز بازیکن وفاداری نبود و بیشتر دوران حرفه‌ای‌اش را به بازی در تیم‌های خارجی گذراند. البته هیچ ایرادی به ترک استقلال توسط مجیدی نیست و بسیاری از بازیکنان حرفه‌ای به پیشنهادهای خوب مالی پاسخ مثبت می‌دهند. مجیدی حتی در نیم‌فصل لیگ یازدهم به دلایل واهی و نامعلوم وقتی همین پرویز مظلومی سرمربی استقلال بود این تیم را به مقصد باشگاه الغرافه قطر ترک کرد و وقتی دوباره بازگشت هرگز آن بازیکن آرمانی نبود. بسیاری هنوز هم اعتقاد دارند که اگر مجیدی در نیم‌فصل لیگ یازدهم استقلال را ترک نمی‌کرد و به الغرافه نمی‌رفت، آن فصل یک قهرمانی دیگر در کارنامه آبی‌ها ثبت می‌شد. به هر شکل فرهاد در شرایطی که استقلال به شدت او را نیاز داشت به لیگ قطر رفت و دستمزد قابل توجهی را هم از الغرافه گرفت. شاید اگر مجیدی لااقل در آن دوران که دوباره با پیراهن استقلال بدل به بازیکنی دست نیافتنی شد و حتی در لیست دعوت شدگان به تیم ملی نیز قرار گرفت، این باشگاه را ترک نمی‌کرد حایز چنین شرایطی می‌شد که برای زمان کوتاهی پیراهنش به بازیکن دیگری تعلق نگیرد اما بی‌شک فرهادی که در سخت‌ترین شرایط استقلال را ترک می‌کند نمی‌تواند شایسته چنین اقدام‌هایی باشد و مدیران کنونی باشگاه استقلال هم باید از چنین تصمیم‌های نادرستی دوری جویند چرا که اگر بیش از این پیراهن مجیدی به بازیکنی تعلق نگیرد آنگاه این سوال به وجود می‌آید که برای مثال چرا پیراهن آرش برهانی که با وجود پیشنهاد‌های خوب در دوران اوج از استقلال جدا نشد، هرگز در ویترین افتخارات باشگاه استقلال قرار نگرفت یا بزرگتر از بازیکنان عصر حاضر می‌شود به نام‌هایی همچون حجازی، روشن و حتی پورحیدری که افتخارات بسیاری را به دست آورده اشاره کرد. اینگونه تصمیم‌ها علی‌القاعده در شأن باشگاه استقلال هم نخواهد بود.