همه حیران میشوند و دلسوزترها بازخواست میکنند و خواهان چارهاندیشی میشوند، اما ادامه ماجرا اغلب به دو صورت تکراری ادامه یافته و پایان میپذیرد. گاهی هر چه جماعت گلویشان را پاره میکنند کسی به هیچ وجه تحویل نمیگیرد و آن قدر این بیتفاوتی ادامه پیدا میکند که یا مسأله فراموش میشود و یا از شدت تکرار برای همه خلایق عادی شده و دیگر تعجب کسی را برنمیانگیزد تا اهمیتی به آن بدهد و یا تشکیلاتی را به فکر چارهاندیشی بیندازد.
به طور مثال آمار حیرتآور قاچاق کالا که از پارچه تا میوه و ملزوماً الکترونیکی و... را دربرمیگیرد در این شمار است. حالا شما هی بنویس که این همه سیگار چطور ممکن است قاچاق وارد کشور شود وقتی در هر بقالی و دکهای عرضه میشود. یا اینکه چرا هر ساله کلی آدم در سواحل غرق میشوند و باز سال بعد همین قصه تکرار میشود و... آن قدر میگوییم و کسی توجه نمیکند که دیگر برای همه عادی میشود.
اما نوع دوم پایان یافتن این قصه تأسفبارتر است و آن هم سناریوی تکذیب است. مثلاً یکی میگوید: عزیزان مسؤول! چرا رشوه در همه جا بیداد میکند؟ حتی مقام مسؤولی در حد و اندازه آیتا... جنتی به زبان میآید و این را میپرسد. یا چرا زیرمیزی پزشکان فلان مبلغ است و این شمار از دکترهای ما اهل زیرمیزیاند... در این شیوه چند روز بعد مقام مسؤولی پیدا میشود و گاه از اساس قصه را منکر میشود که؛ کدام رشوه؟ و یعنی چه؟ و توهین شده؟ و... برمیگردیم سر خوان اول. یا مقامی پیدا میشود و ادعا میکند؛ چه کسی گفته زیرمیزی پزشکان فلان مبلغ است و این تعداد از دکترها در شمار زیرمیزی بگیرانند! اصلاً این طور نیست. بلکه زیرمیزی در مواردی اندک بوده و به همان مبلغ بوده و شمار آنها هم این مقدار است و نه آن مقدار و... همین که آمار تکذیب میشود گویا کل مسأله حل شده و همه، همه چیز یادشان میرود.
مقدمه به درازا کشید، معاون وزیر بهداشت چند روز پیش گفته بود سالانه 420 میلیون لیتر الکل در ایران مصرف میشود. ما هم در همین ستون دربارهاش نوشتیم. فوری سر و صدای عدهای درآمد و این آمار تکذیب شد و تمام. کسی نگفت حالا 42 میلیون لیتر. بالاخره چی! چرا کسی به مصرف رو به افزایش این حرام در این سرزمین مدعی اسلام ناب حساسیت لازم را نشان نمیدهد و چاره اندیشی نمیکند اوایل خردادماه سال 1392 بود که یک بمب خبری در ایران ترکید. در یک شهر کوچک در مرکز کشور طی یک روز بیش از سیصد نفر بر اثر مسمومیت با الکل کارشان به بیمارستان کشید. شش هفت نفر هم مردند. گویا فقط یک روز یک توزیع کننده محصول تقلبی توزیع کرده بود. معنای این خبر یعنی چه؟ حالا شما فلان میلیون لیتر را تکذیب کنید. مسأله حل میشود؟ چرا در همان سال کسی این خبر تکان دهنده را جدی نگرفت؟ معلوم است ما به کجا میرویم؟
نظر شما