دکتر علی​حسین حسین​زاده در گفت​وگو باایسنا، با بیان این‌که بیش از 10 سال است که آموزش و پرورش خوزستان در جایگاه پایینی در کشور قرار دارد، اظهار کرد: لازم است در این خصوص یک پژوهش جامع با نگاه علمی انجام شود که تمام شاخص​های این کاهش کیفیت را بررسی کند.

وی افزود: ممکن است بخشی از مشکلات آموزش و پرورش بیرونی باشد یا به ساختار آموزش و پرورش برگردد به همین جهت تمام این شاخص باید مورد بررسی قرار بگیرد، به نظر می​رسد اداره آموزش و پرورش و استانداری به جهت وظیفه حقوقی باید این تیم تحقیقاتی را تشکیل دهند.

عضو هیأت‌علمی دانشگاه شهید چمران اهواز با بیان این‌که در برنامه​ریزی​های کلان کشور باید مسائل استانی لحاظ شود، گفت: با ابلاغ بخشنامه سراسری نمی​توان اوضاع آموزش و پرورش را بهبود بخشید. هر استان متأثر از شرایط و ویژگی​های خود است؛ به‌طور مثال نمی‌توان یک آیین​نامه ابلاغی را که برای استانی همانند سیستان و بلوچستان تدوین شده‌است، برای خوزستان نیز ارائه داد. باید ظرفیت​سازی مدنظر قرار گیرد و در تصمیم​گیری‌ها، مسایل استان​ها نیز لحاظ شود.

حسین​زاده در مورد چرایی عدم تناسب نتایج دانش​آموزان خوزستانی در کنکور به نسبت جمعیت دانش‌آموزی استان و میزان دخیل‌بودن شرایط زیست‌محیطی منطقه در این موضوع، بیان کرد: در زمان جنگ و شرایط بحرانی آن، آموزش و پرورش خوزستان تا این میزان دچار مشکل نبوده‌ است، بنابراین به نظر می‌رسد این افت به علل بسیاری مربوط می​شود؛ شاید شاخص​هایی مانند آب و هوا و دیگر شرایط خاص استان در این زمینه تأثیرگذار باشد اما این دلیل اصلی و اساسی وضع موجود نیست. در مورد کاهش کیفیت و افت تحصیلی برخی شاخص‌ها به وزارت آموزش و پرورش برمی‌گردد و شاخص‌هایی نیز به بیرون از آن مربوط می‌شود.

وی با بیان این‌که ارتقای کیفیت با نظارت دقیق میسر می​شود، افزود: افزایش کیفیت خلق​الساعه نیست بلکه حاصل اجرای یک پروسه و روند است که با تغییر رویکرد حاصل می​شود؛ تنظیم این پروسه باید علمی و کارشناسی و اجرای آن همراه با نظارت دقیق باشد.

این پژوهشگر خاطرنشان کرد: ضعف آموزش و پرورش استان، امروز شکل نگرفته‌است بلکه یک دهه از این وضعیت می​گذرد و لازم است که برای آن چاره​یابی شود؛ به نظر می​رسد باید این ضعف در تمام ابعاد و جوانب آن، هم در حوزه آموزش و پرورش و بیرون آن با یک نگاه کارشناسی و دانشگاهی مورد بررسی قرار گیرد.