حسین عارفی در گفت‌وگو باایسنا منطقه مازندران به تعریف طب سنتی پرداخت و گفت: طب سنتی مجموعه‌ای از اطلاعات، مهارت‌ها و اعمال بر پایه نظریه‌ها، باورها و تجربه‌های بومی فرهنگ‌های مختلف است که در بهداشت و نیز پیشگیری، تشخیص، بهبود و مداوای بیماری‌های جسمی و ذهنی مورد استفاده قرار می‌گیرند.
عضو موسسه تحقیقات حجامت ایران یادآور شد: طب سنتی به قدری غنی و دارای مطالب گوناگون و کتاب‌های فراوان است که درست یادگرفتن آن به مطالعه تعداد زیادی کتاب و صرف زمان طولانی نیاز دارد.
وی با اشاره به اینکه طب سنتی هم اکنون در جامعه از رونق کمی برخوردار است، افزود: طب سنتی در زمان‌های دور در ایران از رونق فراوانی برخوردار بود اما رفته رفته با پیشرف طب کلاسیک طب سنتی از رونق افتاد و مردم باورشان به طب کلاسیک، یعنی طب رایج در کشور روی آوردند.
عارفی عنوان کرد: بایستی با رواج استفاده از طب سنتی در جامعه به مردم فرصت دهیم تا جایگاه طب سنتی را بشناسند، هرگاه مردم با طب سنتی و جایگاه آن آشنا شدند خود به خود آنرا قبول می‌کنند و طب سنتی در جامعه رایج خواهد شد.
مدیر انجمن دیابت شهرستان فریدونکنار خاطرنشان کرد: سوالاتی نظیر اینکه چرا دسته‌ای از مردم با خوردن برخی از غذاها نظیر خیار ترشی، ماست، دوغ و ... لذت می‌برند و هیچگونه ناراحتی حس نمی‌کنند اما دسته دیگری از مردم با خوردن همین‌ها آسیب‌پذیر هستند، این گونه سوالات را طب سنتی بسته به مزاج اشخاص با مزاج‌شناسی می‌تواند پاسخگو باشد.
وی با اشاره به اینکه این مزاج‌شناسی جوابگوی سوالات مطرح شده در زمانی است که شخصی در مقاطع مختلف سنی از حالت اعتدال خارج می‌شود طراحی و برنامه‌ریزی خاصی دارد، افزود: وقتی که مزاج طبیعی شخص از حالت اعتدال خود خارج شود، این عدم اعتدال مزاجی موجب بیماری شخص می‌شود بنابراین باید ابتدا مزاج طبیعی شخص را تشخیص دهیم و بر اساس همین تشخیص به مداوا بپردازیم.
وی با اشاره به اینکه بطور کلی در هر سنی یک مزاج غالب‌تر است، ادامه داد: در سن رشد یعنی تا 30 سالگی بیشتر حرارت و رطوبت غالب است یعنی مزاج دموی "خونی" سن بشاشیت، قدرت و نیرو است، در سن 30 تا 60 سالگی حرارت رو به کاهش می‌گذارد و سردی و خشکی غالب می شود که در این سنین شخص تفکرات دقیق، کارهای منظم و مدیریت کامل را دارا است.
نظر شما