جالب است كه گزارشهايي كه تا اينجاي كار آماده شده و حتي از سوي مسؤولان كميته ملي المپيك هم اعلام مي‌شود، حكايت از اين دارد كه در فاصله كمتر از يك سال مانده تا ريو، وضعيت تكواندوكاران تقريباً بهتر از بقيه ورزشكاران است و حتي اين پيش بيني وجود دارد كه حماسه‌اي كه كشتي فرنگي در لندن خلق كرد، اين بار به دست ملي پوشان تكواندو به نمايش در بيايد. اما اين وسط مشكلاتي پيش آمد كه بعضي هايشان از دست مربيان تيم خارج بود و شماری را هم مي شد، كنترل كرد، اما نشد تا حالا مصدوميتهاي پي در پي كه براي بچه هاي تكواندو به وجود آمد، معضلي را براي كادر فني تيم ملي ايجاد كند؛ به خصوص در 68 كيلو يا همان وزن دوم المپيك  بهنام اسبقي، شاخص ترين چهره اين وزن است كه به خاطر يك بي توجهي و شركت در مسابقه جام باشگاه‌هاي آسيا، كه هيچ ارزش و اعتباري در مسير كسب سهميه المپيك نداشت، 148 روز از تمرينات دور ماند و چند گرند پري و مسابقه مهم مثل قهرماني جهان را از دست داد.

بهنام بعد از انتظاري تلخ، دو روزي است كه به تمرينات بازگشته، اما دوري چند ماهه او از تمرينات، سبب شده تا مربيان نگران وضعيتش باشند و تقريباً دو دل باشند براي رقابتهاي پيش رو. قوانين اين روزهاي فدراسيون جهاني حكايت از اين دارد كه ورزشكاران اگر مي خواهند در رقابتهاي المپيك شركت كنند بايد در تعداد زيادي مسابقه حاضر شوند و اگرمجموع امتيازهایشان، آنها را بين 6 نفر برتر دنيا قرار داد، مي‌توانند به المپيك بروند، در غير اين صورت شانسي ندارند، مگر اينكه اميدوار به قهرماني در قاره خود باشند. همه اينها يعني اينكه فدراسيون تكواندو براي انتخاب و سرپا نگه داشتن بچه ها، در طول تقريباً دو سال كار سختي داشته و حالا كه وضعيت يكي مثل بهنام به خطر افتاده، حق دارد كه نگران باشد. بهنام زماني كه مصدوم شد، نفر سوم وزنش بود، اما با از دست دادن چند مسابقه، به رده هفتم تنزل پيدا كرده و بايد ديد آيا مي‌تواند در فرصت باقي مانده، امتيازهای از دست داده را جبران كند؟ البته تا رسيدن بهنام به شرايط مسابقه، در خوشبينانه‌ترين حالت، حداقل يكي – دو ماه ديگر زمان لازم است و بعد از برگشت هم او چاره‌اي ندارد جز اينكه از معدود مسابقه هاي باقي مانده، بيشترين امتياز را بگيرد، اما همه اينها بهانه خوبي است براي دل آشوبي اين روزهاي مسؤولان تيم ملي تكواندو.

با توجه به اين نگراني و براي اينكه درصدي از اين دلواپسي كم شود، مربيان تيم ملي از چند ماه قبل ترفندي را به كار گرفتند تا به حريفان بهنام ركب بزنند كه تا حدودي موفق بودند. روش، اين بود كه تكواندوكاران ديگر اين وزن مثل نصرآزاداني در رقابتهاي مختلف حاضر شدند تا فرصت خوب امتياز گرفتن را از رقباي بهنام بگيرند. يعني اگر اين وزن در رقابتهايي كه پشت سر گذاشته شده، از تكواندوكار ايراني خالي مي ماند، رقباي بهنام مي توانستند امتيازهای بيشتري بگيرند، اما با اين روش؛ قدري دلخوشي براي بهنام به وجود آمده است، اگرچه از امروز كه خودش برگشته، شرايط فرق مي‌كند. فعلاً براي گرند پري تركيه، هم نام بهنام و هم نام عليرضا نصر در تركيب تيم قرار گرفته و بايد ديد آيا بهنام مي تواند در دومين مرحله از «گرند پري»ها مسابقه بدهد و امتيازي به امتيازهایش اضافه كند يا خير؟ البته اين روزها كادر فني تيم ملي به جایگزین ديگري هم فكر مي‌كند. ابوالفضل يعقوبي، يك وزن پايين تر است و بعد از نتيجه‌اي كه در مرحله اول گرند پري گرفت، اين اميد به وجود آمده كه شايد بتوان او را در يك وزن بالاتر آزمود، اما با توجه به رده اي كه الان دارد و فاصله و بيست و چند نفري با 6 نفر اول، خيلي بعيد است كه كادر فني تيم ملي از اين روش نتيجه بگيرد؛ به همين خاطر است كه بيشترين تمركز فعلاً روي رساندن بهنام به جايگاه قبلي‌اش است.