به گزارش قدس آنلاین، شاد بودن و فراهم کردن اسباب شادابی در اسلام بسیار مهم است و نسبت به آن تاکید می شود.
امیرمومنان علی (ع) می فرمایند: «شادى، انبساط روح مى آورد و نشاط انگيز است. غم، گرفتگى روح مى آورد و انبساط را در هم مى پيچد.»
البته آموزه های دینی ما دلایل شادی را چیزهایی معرفی می کنند که شاید در ذهن ما نباشد.
امیرمومنان علی (ع) فرموده اند: «شادى تو بيشتر به خاطر كار خيرى باشد كه انجام داده اى و اندوهت بيشتر براى كار خيرى باشد كه از دست داده اى.»
ایشان همچنین می فرمایند: «شادى مؤمن آن گاه است كه پروردگارش را اطاعت كند، و اندوهش آن گاه كه گناه كند.»
و نیز فرموده اند: «براى شادى جز از نرمخويى يارى نتوان گرفت.»
پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: «در بهشت سرايى است به نام دار الفرح (شادى سرا) كه تنها كسانى وارد آن شوند كه يتيمان مؤمنان را شاد كنند.»
همچنین، ایشان می فرمایند: «هر كه مؤمنى را شاد سازد، مرا شاد ساخته و هر كه مرا شاد كند، خدا را شاد كرده است.»
رسول خدا (ص) همچنین فرموده اند: «هر كه اندوهى از اندوه هاى دنيا را از برادر مؤمن خود بزدايد، خداوند هفتاد اندوه از اندوه هاى آخرت را از او بزدايد.»
همچنین، امام رضا (ع) می فرمایند: «هر كه غم و نگرانى مؤمنى را بزدايد ، خداوند در روز قيامت گره غم از دل او بگشايد.»
و از ایشان است که فرمودند: «هر كه غمى از غم هاى دنيا را از دل مؤمنى برطرف سازد، خداوند غمى از غم هاى آخرت را از دلش بزدايد.»
منابع:
کافی
بحارالانوار
میزان الحکمه
انتهای خبر/
نظر شما