به گزارش قدس آنلاین، در این باره كلینى با سند خود از بشر بن غالب اسدى، از امام حسین بن على (علیه‏السلام) نقل ‏كرده است كه فرمودند: هركس ایستاده در نماز خود، یك آیه از كتاب خدا را بخواند، در برابر هر حرفى، پاداش صد كار نیك، برایش نوشته مى‏شود و اگر آن را در غیر نماز بخواند، خدا در برابر هر حرفى، اجر ده كار نیك، براى او مى‏نویسد. پس اگر خاموش باشد و با توجّه، گوش به قرآن بسپارد، در برابر هر حرفى، پاداش یك حسنه دارد و اگر قرآن را در شب به پایان رساند، فرشتگان خدا تا هنگام صبح، براى او طلب رحمت كنند و اگر آن را در روز تمام كند، ملائكه نگهبان تا شب، بر او درود مى‏ فرستند و چنین كسى، نزد خدا یك دعاى مستجاب دارد و این ختم قرآن، براى او از آنچه میان آسمان و زمین است، بهتر خواهد بود.
بشر گفت: عرض كردم: این، پاداش كسى است كه همه قرآن را بخواند. امّا كسى كه همه را نمى‏ خواند، چگونه است؟. حضرت فرمود: اى برادر اسدى! همانا خدا بخشنده، با عظمت و بزرگوار است. هرگاه كسى از قرآن هر چه را كه مى‏تواند، بخواند؛ خدا همان پاداش را به او عطا مى‏ كند.
1-کلینی، الكافی، ج2: 611.
2-شیخ حرعاملی، وسائل الشیعة، ج 4: 841 .
3-فیض کاشانی، المحجة البیضاء، ج 2: 221.
4-حلی، عدّة الداعی: 269.