اما سنگربان ملی پوش بایرن مونیخ این روزها یکی از بی فایده ترین بازیکنان در ترکیب این تیم به شمار می‌رود و بود و نبودش درون دروازه این تیم چندان فرقی در جایگاه بایرن مونیخ در جدول رقابت‌های بوندسلیگا ندارد.

بایرن در این فصل به یک تیم شکست ناپذیر در آلمان تبدیل شده و همین حضور نویر را درون سنگر این تیم تحت تأثیر قرار داده است. طبق آمار منتشر شده از سوی نشریه بیلد، تیم گواردیولا حتی بدون حضور او هم می‌تواند صدرنشین لیگ باشد و به عبارتی می‌تواند بدون دروازه بان به زمین بیاید. در 13 بازی لیگ بایرن مونیخ تنها 24 شوت به سمت دروازه اش دریافت کرده و اگر حتی هر یک از این شوت‌ها هم به گل تبدیل می‌شدند، این تیم تنها در سه بازی شکست می‌خورد.

در سومین هفته لیگ، لورکوزن تنها سه شوت به سوی دروازه نویر شلیک کرد. بایرن در آن مسابقه سه بر صفر برنده شد و بدون نویر نتیجه بازی سه بر سه مساوی می‌شد. در هفته نهم باواریایی‌ها با نتیجه یک بر صفر مقابل وردربرمن پیروز شدند که البته توانست دو شوت به سمت دروازه آن‌ها بزند. اگر نویر درون دروازه حضور نداشت، برد بایرن به شکست تبدیل می‌شد. در هفته یازدهم بایرن با اینتراخت فرانکفورت با تساوی بدون گل متوقف شد و دو شوت هم به سمت دروازه اش شلیک شد. آن بازی هم بدون نویر با شکست بایرن تمام می‌شد. در بقیه دیدارهای لیگ باواریایی‌ها به هرحال برنده می‌شدند. درواقع بدون دروازه بان آن‌ها فقط  6 امتیاز از شرایط فعلی خود کمتر داشتند، ولی با توجه به اینکه بایرن هشت امتیاز از بوروسیا دورتموند بیشتر دارد، باز هم بایرن مونیخ در صدر جدول باقی می‌ماند. این آمار شگفت انگیز نقش نویر را در ترکیب بایرن مونیخ کمرنگ می‌کند. شاید او هنوز بهترین دروازه بان دنیا باشد، اما بایرن به او نیازی ندارد. این آمار البته گروه هواداران متعصب بایرن مونیخ را که سال 2011 از خرید او راضی نبودند، خوشحال می‌کند.

نویر سال‌ها در شالکه حضور داشت که رابطه خوبی با بایرن ندارد. روز دوم مارس 2011 در جریان بازی بایرن و شالکه در جام حذفی آلمان، هواداران باواریایی با این جمله از نویر استقبال کردند: «تو همیشه یک میهمان هستی و خواهی ماند.» «برای قهرمانی به بایرن می‌آیی؟ با شالکه چهار دقیقه قهرمان بودی» منظور آن‌ها به اتفاقی است که سال 2001 رخ داد. زمانی‌که هواداران شالکه تصور می‌کردند با شکست اوتراخینگ در هفته آخر قهرمان لیگ شده بودند، ولی بایرن در ثانیه‌های پایانی توانست هامبورگ را مغلوب کند و جام را از چنگ آن‌ها درآورد. برای مدتی طولانی هواداران بایرن از نویر خوششان نمی‌آمد و رفتار تندی با او داشتند. مثلاً نویر نمی‌توانست در مورد آن‌ها حرفی بزند یا پیراهن بایرن را ببوسد. برای آنها او هنوز یک دشمن و هوادار شالکه محسوب می‌شد. برای همین خرید او از سوی باشگاه کاملاً بی فایده تلقی می‌شد. با توجه به آمار منتشر شده در بیلد، شاید هواداران باواریایی خیلی هم بی مورد با این انتقال مخالفت نمی‌کردند.