به گزارش قدس انلاین، در این باره نقل شده است که امام حسین (ع) بیان داشته اند: برادران، چهار گونه ‏اند: برادرى كه به سود تو و به سود خود است. برادرى كه تنها، به سود تو است. برادرى كه به زیان تو است و برادرى كه نه، به سود تو و نه، به سود خود است.

از حضرت، معناى این را پرسیدند. پس حضرت فرمود: برادرى كه به سود تو و خود اوست، برادرى است كه از برادرى خود، بقاء آن را مى‏خواهد، نه نابودى آنرا. این، همان برادرى است كه هم، به سود تو است و هم، به سود خود. زیرا هرگاه برادرى كسى، با صفا و صمیمیّت و خیر خواهى كامل شد؛ زندگى هر دو، خواستنى و خوش باشد و هرگاه در ناسازگارى و كشمكش افتاد، همه ‏اش باطل است.

برادرى كه تنها به سود تو است، برادرى است كه طمع را از خود، دور ساخته و شیفته برادرى تو گشته است؛ زیرا هرگاه شیفته برادرى شود، طمع دنیا را بر تو، مقدّم نخواهد داشت. این گونه برادرى، همه ‏اش مایه وفور خیر و سود تو است.

 برادرى كه به زیان تو است، برادرى است كه انتظار مى‏كشد، تو را در گرفتاریها بیند. باطنها را از تو، پوشیده مى‏دارد. در میان گروههاى مردم، بر تو دروغ مى‏بندد و حسودانه، به روى تو مى‏نگرد. پس بر او باد، لعنت خداى یگانه.

برادرى كه نه به سود تو است و نه به سود خود، برادرى است كه خدا او را پر از حماقت ساخته و از ادب و خردمندى به كلّى دورش كرده است. پس مى‏بینى كه خود را بر تو، ترجیح دهد و از آنچه نزد توست، آزمندانه بى‏جبران و عوض طلب كند.

منابع:

1-حرانی، تحف العقول: 176.

2-علامه مجلسی، بحار الأنوار ج 78: 119.