گروه «سیاست» قدس آنلاین، پس از سفر یک هفته پیش دکتر روحانی به ایتالیا و فرانسه، محمد جواد ظریف نیز در سفری به لندن برای حضور در کنفرانس بین المللی کمک به مردم سوریه شرکت کرد. سوای این که اساسا انجام این کنفرانس چرا باید در کشور انگلیس که خود از حامیان اصلی تروریست ها در منطقه و سوریه می باشد، برگزار شود، حاشیه ها و دیدار های مهم تر از متن سفر وزیر امور خارجه کشورمان در لندن نیز جالب توجه و قابل تامل است.
با این که گفته میشود وزير خارجه ايران براي شركت در اجلاس بين‌المللي كمك به سوريه و براي سخنراني در انديشكده چتم هاوس، به انگليس دعوت شده بود، اما دیدار های وی با دیوید کامرون نخست وزیر انگلیس، فیلیپ هاموند وزیر خارجه این کشور و جان کری وزیر خارجه ایالات متحده، و همچنین موضوعات مورد بحث با این افراد از حاشیه های فراتر از متن این سفر است که اندکی قابل تامل می باشد.

فيليپ هاموند در ديدار با ظریف با تأكيد بر ضرورت عادي‌سازي روابط ميان دو كشور گفت: «با همكاري هم مي‌توانيم براي چالش‌هاي منطقه‌اي راه حل پيدا كنيم.» هاموند افزود: «در اين ديدار توافق كرديم تا چند هفته ديگر دو كشور صدور ويزا براي شهروندان عادي و گذرنامه‌هاي عادي را شروع كنند.»
سيدجلال ساداتيان كاردار اسبق ايران در انگليس با بيان اينكه بعيد نيست تهران و لندن براي تبادل سفير به توافق برسند، گفت: «ما نبايد خوفي از داشتن روابط با انگليس و ساير كشورها داشته باشيم و مي‌توانيم با آنها تعامل كنيم.» روابط سياسي ايران و انگليس پس از تسخير سفارت انگليس در پاييز 1390 كاهش يافت و سفارت‌هاي دو كشور بسته شد و در شهريور امسال و به دنبال عادي‌سازي روابط غرب با ايران پس از توافق هسته‌اي سفارتخانه‌هاي دو كشور بازگشايي شدند. ظريف همچنين در ديدار با جرمي كوربين، رهبر حزب كارگر انگليس نیز درباره مسائل مورد علاقه گفت‌وگو و تبادل نظر كرد. 
همچنین در بیانیه‌ای که دفتر نخست‌وزیری انگلیس صادر کرده آمده است: نخست‌وزیر در حاشیه کنفرانس حمایت از سوریه گفت‌وگوی مختصری با ظریف داشت. مطابق این بیانیه ظریف و کامرون، موافقت کردند که پیشرفت‌هایی در روابط دو جانبه دو کشور صورت گرفته و فرصت‌های بیشتری برای تقویت پیوندهای تجاری و عادی سازی روابط بین دو کشور به وجود آید.

حال جای این سوال پیش می آید که جدای از تحقق هدف ظریف در سفر به لندن و کمک به مردم سوریه، وی چگونه به مداخلات انگليس در امور داخلي ايران از جمله حمايت از معترضان در انتخابات رياست جمهوري سال 1388 در ايران و تبليغات رسانه‌هاي اين كشور عليه ايران اشاره نكرده است و موضع قاطعی در برابر این سیاست های خصمانه و پلید انگلیسی ها علیه جمهوری اسلامی اتخاذ نکرده است، و با چشم پوشی از همه این ها به دنبال عادی سازی روابط با دولت انگلیس می باشد؟!