با وجود گذشت چندین روز از خبر عجیب قایل شدن مشخصات ظاهری برای استخدام معلمان، هنوز بازتابهای آن در رسانهها ادامه دارد. سالها پیش نیز یکی از ادارات مربوط به جوانان رهنمودهایی برای ازدواج منتشر کرده بود که در آن مشخصات مفصلتری برای زوج و زوجه ذکر شده بود که با آن مشخصات به طور مشخص تمام جانبازان و معلولان، باید برای همیشه رؤیای ازدواج را با خود به دیار باقی میبردند!
اکنون در شرایط جسمی ذکر شده برای معلمان نیز ابهامهایی از این دست کم نیستند. زیرا یکی از شرایط، نداشتن نقص عضو ذکر شده است. همان چند سال پیش که این رهنمودهای ازدواج منتشر شد، نگارنده و جمعی دیگر از اهل قلم واکنش مناسبی نشان دادند و آن طرح برای همیشه بایگانی شد. معلوم نیست بزرگوارانی که چنین رهنمودهایی را برای ادارات ذیربط خویش تدوین میکنند، چه نگاهی به مقوله آموزش و بالاتر از آن، انسان و انسانیت دارند.
اگر این شرایط قطعی و اجرایی شود، آیا بدان معنی است که معلمان جانباز و معلول به دلیل آنچه این دوستان نقص عضو خواندهاند، از کار بیکار خواهند شد؟ یا چنانچه معلمی پس از این در سوانحی- به هر دلیل- دچار نقص عضو شود، جز عضو مربوطه، شغل خویش را نیز از دست خواهد داد؟ آیا آنها که در کارگاه خداوندی، قدی کوتاهتر از بخشنامه مربوطه حضرات نصیبشان شده، تنها به این دلیل باید از شغل معلمی محروم شوند؟
کسی نیست بپرسد این بزرگواران با کدام معیارها و با چه جدول محاسبه هزینه و فایدهای به این دستورالعمل رسیدهاند؟ آیا بهتر نیست به جای وضع چنین دستوراتی که هر شنوندهای ناخودآگاه با شنیدنش به خنده میافتد و تا امروز نیز دستمایه بیشتر طنزنویسان رسانهها شده، کمی بیشتر به ارتقای کیفیت دانش معلمان و توان تدریس آنها توجه کرد و برای آن دستورالعمل صادر کرد؟
مهمترین دلیل اعلامی عزیزان دست اندرکار آن بوده که معلمان الگوی دانش آموزان خویشند و از این نظر باید الگوی جسمانی مناسبی نیز باشند. غافل از اینکه خلقیات انسانها، جایگاه آنان را در قلبهای دیگران- و بویژه اگر استاد باشند، شاگردان آنها، معین میکند.
من در پایه راهنمایی دبیری داشتم که به تعبیر دوستان نقص عضو داشته و فاقد دست راست بود. اما مهربانی، دانش و احاطه او بر آنچه تدریس میکرد چنان بود که از بین تمام معلمان آن دوران، تصویر او چون ستارهای درخشان در ذهن من و بیتردید در ذهن تمام دانش آموزان ایشان نقش بسته است. بیاییم قبل از اعلام و عمومی کردن هر طرحی، به عواقب آن و به زبان ساده به هزینه و فایده آن بیندیشیم. ببینیم با این دستورالعمل چه از دست میدهیم و در ازای آن قرار است چه چیزی به دست آوریم.
البته خوب است مشوقهایی برای معلمانی که ورزشکار باشند و اضافه وزن نداشته باشند و غیره در نظر گرفته شود، اما اینکه این امور به شروط استخدام بدل شوند، رفتار و تصمیمی حیرت آور است که ان شاءالله در آن تجدیدنظر خواهد شد.
۱۷ بهمن ۱۳۹۴ - ۰۸:۲۹
کد خبر: 346797
نظر شما