به گزارش قدس آنلاین و به‌نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی شهرداری مشهد، وحید جلیلی در جلسه هم‌اندیشی اساتید و پیشکسوتان تئاتر مشهد اظهار داشت: شهرداری مشهد حدود 20 سالن تئاتر با پراکندگی و گنجایش مناسب در سطح شهر در اختیار دارد.

وی تصریح کرد: بخشی از تئاتر مشهد امروز در مجتمع امام رضا(ع) به یک ثباتی رسیده و بخشی دیگر نیز که به فرم و محتوای عوامانه گرایش دارند، پتانسیل‌های خاص خود را دارد. این در حالی است که مشهد در گذشته یک تئاتر میانه‌ای نیز داشت که نه خیلی روشنفکری بوده و نه خیلی عوامانه.

جلیلی افزود: به نظر می‌رسد امکان رسیدن به یک تئاتر میانه که هم محتوا و متن و هم اجرا و جذابیت آن بیشترین تناسب را با فضای هویتی، دینی، انقلابی و بومی مشهد داشته باشد و هم دارای مخاطب و مشتری باشد، وجود دارد به همین دلیل می‌توان احیای تئاتر میانه را با بازخوانی تجربه دهه شصت تئاتر مشهد شروع کرد و در ادامه به اجراها، متن‌ها و گروه‌های تئاتر جدید رسید.

معاون فرهنگی و اجتماعی شهرداری مشهد همچنین با بیان اینکه ما در هنر به پیوست اجتماعی و اقتصادی نیاز داریم، گفت: پیوست اجتماعی یعنی تئاتری که قرار است روی صحنه برود، باید بتواند مخاطب تازه‌ای را به سالن‌ها بکشاند و مردم عادت کنند که مثلاً در ماه یک بار به دیدن تئاتر بروند. امروز باید یک مخاطب انبوه و تازه به تئاتر مشهد اضافه شود.

رضا صابری یکی از اساتید پیشکسوت تئاتر مشهد نیز در این نشست با استقبال از ایده احیای تئاترهای دهه شصت، گفت: در گذشته تئاترهای بسیار خوبی در مشهد اجرا شده که تا چندین سال بر فضای هنری این شهر سایه انداخته است که امروز می‌تواند بار دیگر احیا شود.

وی افزود: من معتقدم اگر این احیاء اتفاق بیفتد شهرهای دیگر نیز دنبال آن خواهند رفت، ما نیز کوشش‌مان را خواهیم کرد که این طرح را به زیباترین شکل اجرا کنیم.

آزادنیا یکی دیگر از پیشکسوتان تئاتر مشهد نیز با تاکید بر «میانه» و همه پسندبودن آثار دهه شصت، نکته‌‌ای را درباره نحوه احیا این آثار متذکر شد و گفت: قطعاً اگر بخواهیم آثار آن دهه را امروزی کنیم، با توجه به حس نوستالژیک و خاطراتی که در ذهن مخاطب ایجاد شده، ممکن است کار به آن کیفیت نرسد. همچنین با احیای این کارها نسل امروز باید متوجه شود که آن زمان جایگاه تئاتر مشهد در چه رتبه‌ای بوده و چرا در همه جشنواره‌ها کسی توان رقابت با مشهد را نداشته است.

حمید کیانیان یکی دیگر از پیشکسوتان تئاتر ضمن تاکید بر همه پسندبودن آثار دهه شصت، به وضعیت امروز تئاتر مشهد اشاره کرد و گفت: بعضی تئاترها خیلی شخصی شده و قدرت ارتباط خود با مخاطب حتی خاص را هم از دست داده است.

وی پیرامون طرح بازخوانی تئاتر دهه شصت مشهد گفت: به‌نظر اگر اجرای کارها در یک دوره فشرده اجرا شود و فاصله بین اجراها زیاد نشود بهتر است. همچنین خوب است در ابتدا، یک سالن را محور اجرای کارها قرار دهیم و کارها در یک نقطه متمرکز باشد. کیانیان ساخت کلیپ و تبلیغات محیطی را از جمله اقداماتی دانست که می‌تواند به جذب مخاطب و فضاسازی این رویداد کمک کند.