به گزارش قدس آنلاین و به نقل از تسنیم،امام صادق(ع) فرمود: ابتدا می‌کنم ای مفضّل به یاد کردنِ خلقت انسان، پس عبرت‌گیر از آن.
اول عبرتها تدبیری است که حق تعالی در جنین می‌فرماید در رحم در حالتی که او محجوب است در سه ظلمت: تاریکی شکم و تاریکی رحم و تاریکی بچه‌دان؛ در هنگامی که او را چاره‌ای نیست در طلب غذایی و نه در دفع اذیتی و بلایی، ونه در جلب منفعتی و نه در دفع مضرتی، پس جاری می‌شود به سوی او از خون حیض آن مقدار که غذای او شود چنانچه آب غذا می‌باشد برای نباتات، و پیوسته این غذا به او می‌رسد تا خلقتش تمام شود و بدنش مستحکم شود و پوستش قوت مباشرت هوابهم رساند و او از سردی و گرمی متضرر نشود و دیده‌اش تاب دیدن روشنایی بهم رساند، چون چنین شد مادرش را درد زاییدن از جا بر می‌دارد و او را بی‌تاب می‌کند تا از او متولد می‌شود.
کتاب دانستنیهای شگفت انگیز خلقت – ص 20
ترجمه علامه مجلسی
نظر شما