به گزارش قدس آنلاین و به نقل از فارس، پس از اینکه گروه‌های تروریستی شهر «ادلب» سوریه را اشغال کردند در اواخر ماه مارس سال 2015 شهرک‌های شیعه‌نشین «فوعه» و «کفریا» در ریف شمال شرق این استان در محاصره کامل قرار گرفتند.
«أبوعلی الفوعی» از رزمندگان مردمی «فوعه» در یادداشتی اختصاصی برای گروه بین‌الملل فارس از رنج این مردم نوشت.
او با بیان اینکه ساکنان این منطقه که پس از آزادسازی شهرک‌های «نبل و الزهراء» در استان حلب بار دیگر امید تازه‌ای برای آزادی در وجودشان درخشیدن گرفته است، نوشت آنچه در زیر می‌آید پیامی به همه آزدگان دنیاست:
زمانی که نام فوعه و کفریا را بر زبان می‌آورید از تاریخ پیروزی، عزت، شرف، بزرگی و فرهنگ سخن می‌گویید و زمانی که نام آن را می‌نویسید گویا اسطوره ایستادگی، پایمردی و فداکاری را می‌نگارید؛ فوعه و کفریا داستان جاودانه‌ای بر پیشانی روزگار و داستان مقاومت و قهرمانی است.
جنگ علیه فوعه و کفریا از 4 سال پیش آغاز شده است؛ جنگی که شخصیت‌های مهم و کارکنان برجسته را هدف قرار داد و ساکنان این منطقه به خاطر دوری از فرقه‌گرایی این مسئله را تحمل کردند و دندان بر جگر نهادند... این مناطق نخستین شهدا را تقدیم کردند... و هر کس که می‌گوید فوعه و کفریا صرفا پنج ماه است که محاصره شده باید به تاریخ مراجعه کند.
این فتنه کینه‌توازنه از سوی دشمنان خداوند آغاز شد. آنان بهترین جوانان فوعه و کفریا را می‌ربودند، شکنجه می‌دادند و احیانا به شکل فجیعی به قتل می‌رساندند... یکی از را مُثله کردند و دیگری را در روغن جوشان انداختند و یکی دیگر را به آتش کشیدند... .
این مسئله زمانی جدی شد که دو خواننده سعودی عضو «جبهه النصره» شعارهایی را بر یکی از ساختمان‌های شهر «بنش» نوشته و گفته بودند: «با سر بریدن به سراغتان می‌آییم»... اما شعیان باز هم شکیبایی کردند ولی تروریست‌هایی تکفیری حد خود را نگه نداشتند و به فوعه حمله کردند. جوانان این منطقه اما با اندک وسایل خود در برابر آنها ایستادند و آن زمان یک نفر شهید و سه نفر نیز زخمی شدند... با وجود همه کمبودها، مجاهدان پیروز شدند و دشمنان خدا را بیرون راندند... به سرعت وقایع رخ داد... تروریست‌ها این بار به کفریا حمله کردند ولی باز هم با مقاومت مردم مواجه شدند.. ساکنان موانعی را ایجاد کردند...تروریست‌ها که طعم تلخ مقاومت شیعیان را چشیده بودند حملات خود را گسترش دادند و با خمپاره به این مناطق حمله کردند... در واقع افراد غیر نظامی هدف حملات آنان بود. 
تروریست‌های تکفیری راهی را بستند که فوعه و کفریا را به ادلب وصل می‌کرد و بدین ترتیب محاصره را کامل کردند... پس از این مرحله بود که قیمت‌ها در این دو شهرک افزایش پیدا می‌کرد... افراد غیر نظامی یکی پس از دیگری شهید می‌شدند... پس از آن، تروریست‌های النصره و سایر گروه‌های تکفیری کاملا ادلب را محاصره کردند و فوعه و کفریا نیز از همه اطراف محاصره شد...
در این شرایط بود که مردم نیز به قوت نان خشک بسنده کردند... تروریست‌ها تحت این شرایط باز هم دست از بمباران برنداشتند و در یک روز 1000 خمپاره شلیک می‌کردند... ولی مردم ایستادند تا جایی که دیگر دارو نیز تمام شد... بسیاری از افراد به خاطر کمبود دارو و مواد غذایی به شهادت رسیدند... منابع آب نیز منفجر شد و مردم با کمبود آب شرب مواجه شدند.
بعد از همه این مصائب، این بار بیماری‌ دامان شیعیان فوعه و کفریا را گرفت و همزمان تروریست‌ها بر شدت حملات خود افزودند... وضعیت انسانی در حال حاضر بسیار اسف‌بار است...آب مردم رو به پایان است... ما ساکنان فوعه و کفریا که 1700 شهید داده‌ایم از همه می‌خواهیم که مُجدانه برای یافتن راه حل این بحران کمک کنند... اکنون 80% از منازل مردم نیز تخریب شده و برخی از آن نیز به هیچ وجه قابلیت سکونت ندارد...
ما ظلم رسانه‌ای را نیز فراموش نمی‌کنیم که این رنج و درد را نادیده می‌گیرد و از آن برای منافع خود سود می‌برند... بیشتر کشورهای دنیا نمی‌دانند چه فجایع انسانی در داخل این دو شهرک رخ می‌دهد و نهادهای حقوق بشری نیز در یافتن راه حل‌های اساسی تأخیر می‌کنند و و به افراد آسیب دیده کمک نمی‌کنند... ما از همه نهادهای حقوق بشری و صاحبان وجدان آزاد می‌خواهیم که هر چه سریعتر به این دو شهرک مقاوم کمک کنند.

* یکی از رزمندگان مردمی شهر الفوعه در شمال شرق ادلب