انتخابات،حضور مردمی و مشارکت حداکثری یکی از مقوله های حساسی است که همواره سیاستمداران و صاحبان رسانه های صهیونیستی را به چالش کشیده است .اهمیت حضور مردم و مشارکت سیاسی آنها که  تاییدی برای تداوم راه و سیاست های نظام است در هر دوره از انتخابات به نوعی از سوی بیگانگان و دشمنان انقلاب اسلامی مورد توجه قرار گرفته و ابزارها و برنامه های مختلفی برای مقابله و کمرنگ کردن حضور مردم در انتخابات اندیشیده شده است. دکتر محسن اسلامی کارشناس مسائل بین الملل و عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس و رایزن سابق فرهنگی ایران در نیویورک در گفتگو با قدس آنلاین به بررسی بحران فقدان نظریه غرب درباره انتخابات در ایران پرداخته است.

کلی ترین راهبرد کشورهای غربی در تقابل با انتخابات در نظام جمهوری اسلامی ایران که نشان از توجه مردم به حاکمیت دارد چه بوده است؟

اصولا بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران یکی از اصلی ترین راهبردهای غرب در مواجهه با انتخابات در ایران ندیدن مردم و عدم رسانه ای کردن  اشتیاق مردم برای حضور در انتخابات بوده است . بی تردید رویکرد کلی غرب در برنامه ریزی برای تهاجم و کارشکنی در انتخابات نادیده گرفتن نقش مردم به عنوان یکی از ارکان و حامیان انقلاب اسلامی است تا به افکار عمومی اینگونه القاء کنند که مشارکت سیاسی و حضور مردم در انتخابات ایران پر رنگ نبوده و از اهمیت قابل توجهی برخوردار نیست .بی تردید اگر فارغ از کینه ها و بغض های سیاسی و جهت دار به نوع حضور و مشارکت سیاسی مردم در انتخابات دقت شود این مهم قابل رویت است  مشارکت سیاسی که درطی دهه های بعد از پیروزی انقلاب اسلامی اتفاق افتاده  در حد و برابر با مشارکت سیاسی کشورهای غربی است که ادعای آزادی و دموکراسی دارند حتی با جرات می توان گفت مشارکت سیاسی مردم در ایران با مشارکت سیاسی مردم آمریکا در انتخابات برابری می کنند . به همین  جهت  حضورپر رنگ مردم نشان از اهمیت و نهادینه شدن دموکراسی و مردمسالاری در ایران دارد. مساله ای که در بیشتر کشورهای همسایه ایران نادیده گرفته شده و مردم در تعیین سرنوشت و حاکمیت خود کمترین نقش را دارند .اهمیت حضور مردم و توجه به دموکراسی نشان پویایی نظام سیاسی در ایران است در حالی که علی رغم اینکه در سیاست های غربی تلاش شده تا حضور و اهتمام مردم به تعیین سرنوشت خود نادیده گرفته شود و رسانه های غربی مجبور بوده اند که بر روی سوژه هایی بیشتر تمرکز کنند که نشان از بی توجهی مردم به انتخابات است اما هرگز در ابعاد وسیع تر موفق به پیاده کردن اهداف خود نشده اند زیرا حضور میلیونی مردم توطئه های آنها را خنثی کرده است .

-تحلیل غرب از حضور میلیونی و مشارکت حداکثری مردم در انتخابات پیشین در نظام جمهوری اسلامی ایران چگونه بوده است؟

پر واضح است که سرمایه داران و صاحبان رسانه در غرب که عمدتا صهیونیست ها هستند سیاست های رسانه ای خود را به نحوی تدوین می کنند تا به مردم جهان القا شود که مشارکت مردم ایران کمرنگ است و این موضوع یکی از مهمترین برنامه هایی می شود که رسانه های غربی وفارسی زبان معاند نظام بدان همواره بدان پرداخته اندد.مشارکت حداکثری که با شور و اشتیاق در انتخابات مختلف از سوی مردم ایران به نمایش گذاشته شده غربی ها و دشمنان ایران را در شگفتی خاصی فرو برده از این رو هنگامی که در می یابند که انتخابات پر شور برگزار می شود واز این طریق نمی توانند حاکمیت نظام اسلامی را به دلیل مشارکت سیاسی مردم زیر سوال ببرند سیاست بررسی و تحلیل هدف مشارکت مردم در انتخابات را مطرح می کنند!!این تحلیل نه تنها برای نشان دادن اقبال عمومی مردم به انتخابات و تعیین وکلای مردم در مجلس یا رئیس جمهور و دیگر موارد نیست بلکه غرب با طرح چنین مساله ای در پی ارائه تحلیل خود به خورد افکار عمومی جهان است.

-بی تردید حضور مردم در انتخابات نظریه های دشمنان را به چالش کشیده است غرب دراین باره با چه رویکردی سعی در بی اهمیت خواندن حضور و مشارکت سیاسی مردم در انتخابات کند و اصولا مرم چگونه این تحلیل ها را باطل کرده اند؟

اینکه تاکید کنند که مردم با هدف و توجیه خاصی در انتخابات شرکت نکرده اند و اهمیتی به لحاظ مشارکت سیاسی برای مردم قائل نمی شوند برگرفته از  نظریه ای در بجث دموکراسی است...این نظریه درصدد است این مساله را توجیه کند که  آیا انتخابات و  مشارکت مردمی  دموکراسی ایجاد می کند؟  این بحث را فرید ذکریا  مطرح کرد وایران را برای طرح و نظر خود مثال زد که مشارکت سیاسی لزوما به معنای دموکراسی نیست... یقینا طرح چنین مسائل و نظریه پردازیهایی نشان از سیاست رویارویی غرب با انتخابات و دموکراسی در ایران دارد .بیش از 37 سال از عمر انقلاب اسلامی می گذرد و انتخاب های متعددی در حاکمیت انجام شده که حضور و مشارکت مردم درآن چشمگیر بوده است .حضور مردم در انتخابات اولین ماه های بعد از پیروزی انقلاب اسلامی تا انتخابات سال 88،و92 اینک انتخابات سال 94همه دارای شباهت های زیادی است .آنچه در انتخابهای بیش از سه دهه انقلاب اسلامی اهمیت داشته متعادل بودن حضور مردم در صحنه انتخاباتی است و اینکه هرگز حضور مردم کاهش نیافته و افتی مشاهده نشده است . هر زمان به حضور و پشتیبانی مردم نیاز بوده چون نظام و حاکمیت را از خود می دانستند در صحنه بوده و به نوعی  سیاست ها و فرضیه های غرب را درباره عدم حضور و مشارکت سیاسی مردم ابطال کرده اند.

آیا می توان گفت غرب درباره حضور مردم در انتخابات و اینکه دیگر راهی جز پذیرش آنچه اتفاق می افتد ندارد از این رو دچار فقدان نظریه شده است؟

حضور مردم و ابطال نظریه های غرب و شگفتی سازی ملت موجب شده تا غرب سیاست شفافی درباره انتخابات ایران نداشته باشد  به نوعی غرب درخصوص انتخابات ایران دچار فقدان نظریه شده است به این معنا که غرب و دشمنان حاکمینت جمهوری اسلامی نمی دانند در برابر انتخابات در ایران باید چه سیاستی را اتخاذ نمایند .ایا باید انتخابات ایران را تایید کنند یا رد نمایند؟! مشارکت مردم را که با توجه به آمارها مشارکت های حداکثری بوده چگونه تحلیل کنند؟!! بی تردید مردم در هر انتخاباتی به نوعی غربی ها را سورپرایز کرده اند به همین جهت غرب در حال حاضر به بن بست رسیده  که انتخابات ایران را چگونه  تحلیل کند و چه تمهیدات ویا عکس العمل درستی برای رو دررویی با آن بیاندیشد ...به هر حال واضح است علاوه بر مسائل یاد شده غرب همچنان بر سیاست های سنتی خاص خود اصرار دارد و رفتارهایی که در اکثر انتخابات ها از خود نشان داده باز هم نشان خواهد داد و آن هم تشویق مردم برای عدم حضور و کمرنگ شدن حضور آنها در انتخابات است آیا حضور مردم در راهپیمایی 22بهمن باز هم غرب را در ابهام و سردرگمی فرو برده است؟

مسلما حضور میلیونی مردم در22 بهمن نشان از پر شور بودن انتخابات آتی مجلس شورای اسلامی و خبرگان رهبری می دهد. به همین جهت به نظر میرسد  فقدان نظریه  و تحلیل درست در غرب کاملا تایید شده است. غرب در  بحرانی به سر می برد که نمی داند که مشارکت  و حضور مردم  ایران در انتخابات چه معنایی دارد در حالی که ایرانیان می دانند مشارکت انها به معنای علاقمندی به نظام جمهوری اسلامی است  و این مشارکت برای اعمال سلیقه مردم و تعیین سرنوشت خود است .  به نظرمی رسد غرب درباره انتخابات ایران به  بحران نظریه رسیده است و انچه که  دربرنامه های ماهواره ای و  رسانه های غربی  دیده می شود تناقضی آشکار بین صاحبان این شبکه ها و رسانه های بزرگ است که به مشکل اساسی برخورده اند که چگونه می توانند  حضورمیلیونی مردم را تحلیل کنند مثلا یکی از شبکه ها حضور مردم در راهپیمایی 22 بهمن را با چند روز تاخیر مورد بررسی و تحلیل قرار میدهد از آن سو شبکه دیگری به حاشیه های روز باشکوهی در تقویم ملت ایران می پردازد.به نظر می رسد هیات تحریرهای رسانه های غربی با یک بحران و چالش بزرگ مواجه شده اند و آن چیزی نیست جز چگونگی تحلیل حضور پرشکوه مردم  در صحنه .

-با توجه به اینکه ملت در صحنه بوده و خواهد ماند رابطه دو سویه ملت و حاکمیت برای بقای مشارکت سیاسی نیازمند چه تمهداتی است؟

-مسلما حاکمیت در نظام اسلامی ایران زمینه مشارکت سیاسی را برای آحاد مردم  فراهم کرد و  بسترهای آن نهادینه شده است. انتخاب ها پشت سرهم بوده  و توالی دارد از این رو نگرانی برای مردم و حاکمیت وجود ندارد.به هر حال به نظر می رسد با توجه به اینکه در آستانه دو انتخاب بزرگ قرار داریم مسئولان باید در تدارک و فراهم کردن فضای  انتخابات شوند رسانه ها با پرداختن به موقع و تاثیر گذاری بر مردم شور و اشتیاق انتخاباتی را افزایش دهند .مسلما برای ایجاد اشتیاق انتخاباتی و مشارکت حداکثری نیازمند بستر سازی ، گفتمان های تحلیلی و رقابت گفتمانی هستیم . رابطه دو سویه بین ملت و حاکمیت یکی از مسائلی است که در این حوزه می تواند منجر به کاهش آسیب ها شود .دیدن نقط نظرات مردم و استفاده از رسانه ها برای انتقال خواسته های مردم یکی از ابزارهای ارتباط دو سویه مردم وحاکمیت است که در ایجاد فضای انتخاباتی پر شور بسیار حائز اهمیت است . میزان برقراری ارتباط بین حاکمیت ونظر  مردم و نظر مردم و حاکمیت منجر به شادابی و پویایی فضای انتخابات می شود از این رو  نهادهای قانونی ،جریانهای سیاسی  و قوای سه گانه در یک تعامل مطلوب به ملت لازم است تا ضمن رصد کردن و کاهش آسیب ها خواسته های مردم را در راس امور قرار دهند تا فضای تعاملی بین ملت و حاکمیت همچنان از شور و شعوری خاص برخوردار باشد .