طالبان در افغانستان با چند عملیات سنگین حملات بهاری خود را آغاز کردند. در آخرین مورد آنها به یکی از مراکز وزارت دفاع در قلب شهر کابل یورش برده و مقدار زیادی از سربازان و افسران ارتش را قتل‌عام کردند. پس از بالا گرفتن این درگیری‌ها، اشرف غنی که پیگیری پروژه صلح را پایان یافته دانسته و مدعی شده پاکستانی‌ها نقش مستقیم در حمله اخیر داشته‌اند.
وی وعده داد که حملات سخت و همه جانبه‌ای را در سراسر کشور علیه طالبان آغاز خواهد کرد. تهدیدی که بسیاری از ناظران مسائل افغانستان بیشتر آن را یک بلوف تبلیغاتی می‌دانند و تلاشی نافرجام برای همدردی با مقتولان حوادث اخیر که بی‌کفایتی مسؤولان دولتی را عامل قدرت گرفتن دوباره طالبان می‌دانند.
اما چرا نسبت به سال‌های حکومت حامد کرزی و لااقل نسبت به سال‌های پایانی دولت او، در یکی دو سال اخیر طالبان به‌طرز آشکاری قوی‌تر شده‌اند. مهمترین پاسخ را باید در بخش دفاعی جست‌وجو کرد. علی‌رغم تبلیغات انجام شده، با وجود کناره‌گیری نیروهای خارجی از میادین مستقیم نبرد، ارتش افغانستان توانایی کافی برای مواجهه با تهدیدات موجود را ندارد. تجهیزات کافی نیست. بودجه اختصاصی در نتیجه فساد حاکمه بر کل کشور به روش‌های مختلف به یغما می‌رود، دستمزد سربازان اندک است و این سبب می‌شود داوطلب کافی برای خدمت در ارتش مهیا نشود و آنها که می‌آیند به سبب عدم حمایت و دستمزد کافی انگیزه نبرد نداشته باشند. به این مشکلات پیچیده باید همسویی برخی مقامات را در استان‌های مختلف با طالبان نیز افزود. جدای از تمام اینها مجموعه حکومت نیز عملاً به دو شاخه تقسیم شده و بر خلاف عنوان آن که «وحدت ملی» است، کشمکش‌های آشکاری در رأس هرم قدرت میان دو جناح حاکم هویداست. کشمکش‌هایی که اثرات مخرب آن به جبهه‌های نبرد نیز سرایت کرده و فجایعی نظیر سقوط استان «قندوز» را در سال گذشته رقم زد.یکی دیگر از مشکلات مهم برای مبارزه با طالبان که چندان جدی گرفته نمی‌شود، منزوی ساختن فرماندهان پیشین جهادی و چهره‌های سرشناسی است که تجربه‌های گران‌قیمتی از جنگ با طالبان دارند. اغلب اینها از مصادر امور دفع شده یا زمینه ایجاد اختلاف میان آنها فراهم می‌شود. ژنرال دوستم یکی از چهره‌های اصلی در نبرد با طالبان است. او در به‏قدرت رسیدن اشرف غنی هم نقشی عمده داشت، اما دسایسی چیده شد تا وی در شمال با یک ژنرال دیگر که او هم دشمن طالبان است، یعنی ژنرال عطا محمد نور، درگیر شود. از طرف دیگر آمریکایی‌ها همواره این چهره‌ها را تقبیح کرده‌اند. بطور مثال بتازگی ژنرال دوستم که معاون اول رئیس‌جمهور افغانستان نیز هست برای سفری کاری عازم آمریکا بود اما به او هشدار داده شد که ممکن است در خاک این کشور به جرم ارتکاب جنایات جنگی دستگیر شود. او از سوی آمریکایی‌ها به قتل‌عام طالبان متهم است! در حالی‌که نیروهای وی بیشترین خدمات را در جنگ مورد اشاره واشنگتن به آمریکایی‌ها کردند. این‌همه سبب شده تا انگیزه‌ای برای طرف‌هایی که توانایی جنگ با طالبان را دارند باقی نماند. اشرف غنی باید برای این مشکلات بزرگ چاره‌ای بیندیشد.