او که از اهل سنت است در سال89 بعد از چندین بار سفر به کشورمان بازداشت و به 10سال زندان محکوم شد. رسانههای خارجی میگویند، کوکبی یک دانشمند ایرانی نخبه است که جوایز و مقالات علمی زیادی در زمینه انرژی هستهای در دنیا داشته است اما به دلیل اینکه حاضر نشده با مقامات ایرانی در پروژههای مخرب هستهای همکاری کند بازداشت و به زندان محکوم شده است. آیا واقعا او یک دانشمند متخصص در زمینه هستهای است و تنها دلیل بازداشت او همکاری نکردن با کشورش است؟ آیا ایران برنامههای هستهای غیر صلحآمیز پنهانی دارد که امید کوکبی از آن خبر دارد و آژانس هستهای از آن بیاطلاع است؟ آیا او به دلیل گرایش مذهبی خود مورد ظلم واقع شده است؟
سخنگوی قوه قضاییه در مصاحبه اخیر خود با خبرنگاران گفته است : کسی که به مردم و کشور خود خیانت کند، باید مجازات شود.
1- واقعیت آن است که کوکبی یک شهروند اهل سنت است که به ادعای خودش حین تحصیل در دانشگاه صنعتی شریف، بارها از مراکز خاص نظامی و هستهای دعوت نامه برای همکاری داشته است. همین گفته نشان میدهد که مسؤولان کشور هیچ گاه گرایشهای مذهبی برای استفاده از نخبگان برایشان مطرح نبوده و اهل سنت هم در کنار شیعیان مورد توجه دستگاههای مسؤول هستند.
2- وی تاکنون جایزهای علمی کسب نکرده یا از او به عنوان یک مخترع یا دانشمند یاد نشده است و در همین مدت کوتاه گذران زندانش نیز به جای ترجمه هر کتاب علمی تنها کتاب «اطلس حقوق بشر» را ترجمه کرده است.
3- برخلاف ادعاهای مطرح شده در رسانهها، کوکبی آنقدر تحت مراقبت است که در 28فروردین95 وکیل وی می گوید طبق معاینات از وی در بیمارستان، تشخیص سرطان کلیه برای کوکبی داده شد و تنها به فاصله چند روز در بیمارستان سینای تهران، مورد عمل قرار می گیرد.
در رد مطالبی که در شبکههای اجتماعی میگویند این عاقبت نخبگی در ایران است یا میگویند این عاقبت سفر نخبگان ایرانی به کشورشان است، میتوان گفت؛ تعداد زیادی از نخبگان در ایران در علوم متعدد از پزشکی تا هستهای، نظامی، داروسازی و غیره در حال خدمت هستند و کسی شاهد چنین مسایلی در موردشان نیست. غرب همواره تلاش کرده است که با نخبهسازی از افراد معاند، نخبگان کشور را از همکاری علمی با مراکز داخلی بترساند یا اینکه جلوی سیر مهاجرت آنها به داخل را بگیرد.
4- جمهوری اسلامی ایران به گفته تمام نهادهای مسؤول بینالمللی به خصوص آژانس بین المللی انرژی هستهای هیچگاه فعالیت هستهای مخرب نداشته است بنابراین ادعای مدافعان کوکبی برای دعوت از او در مسایل هستهای مخرب کذب محض است.
ادعا شده که نظام از امید کوکبی اقدامات نامشروعی را درخواست داشته تا از دانش او سوء استفاده کند؛ اولاً کسی که نخبه بودنش هنوز تأیید نشده خود در طول مدت زندان با وجود انتشار چندین نامه به خارج از زندان و حتی خارج از کشور و مصاحبههای غیرقانونی وکیلش تاکنون به چنین مسألهای اشاره نکرده است. دوماً بیشترین پروژههای ضدبشری از جمله تولید بمبهای کشندهتر هسته ای، میکروبی و ... توسط دانشمندان در آمریکا و کشورهای غربی صورت میگیرد که هیچ گاه نهادهای حقوق بشری نسبت به سوءاستفاده از دانش آنها اظهار نگرانی نداشته اند.
5- امید کوکبی در طول تحصیلاش در خارج کشور بارها به ایران رفت و آمد داشته و در نوبت آخر از نظر دستگاههای امنیتی و قضائی، مجرم شناخته شده است و حمایتهای جریاناتی مانند گروه تروریستی منافقین، این تصمیم را صحیح نشان میدهد. همچنین جواد لاریجانی درباره جایزه بینالمللی اهدا شده به وی گفته است: جایزه ساخاروف که به وی اهدا شده، برای کسانی است که در امر حقوق بشر کار میکنند نه متهم به جاسوسی!
6- وی مجرم شناخته شده است و جرماش همکاری با دولتهای متخاصم علیه میهن خود و مستند به کسب پول در قبال این همکاری است. قوه قضاییه نیز اعلام کرده است با توجه به اعتراض وی نسبت به حکم دادگاه هم عرض، پرونده را دوباره بررسی می کند که این مسأله نشاندهنده شفافیت و بررسی مناسب و منطقی حکم در دستگاه قضایی است.
آنچه مسلم است، تشخیص گناهکار یا بی گناه بودن یک فرد بر عهده قوه قضاییه است و امید کوکبی هم از این امر مستثنی نیست. او اگرچه نخبه باشد در صورت گناهکار بودن با یک فرد عادی هیچ تفاوتی ندارد به خصوص آنکه اگر به واسطه تسلط علمی خود علیه منافع مردمش نیز جاسوسی کرده باشد اگر هم نخبه نباشد بازهم در اصل ماجرا تفاوتی ایجاد نمی کند و در صورت بی گناهی باید آزاد شود. اینکه عدهای با جنجال رسانهای نام او را تکرار میکنند فقط نشاندهنده سوء استفاده از شرایط ایجاد شده است. جالب اینجاست که این روزها رسانههایی از امید کوکبی به عنوان دانشمند و نخبه حرف می زنند که رؤسای بالادست آنها متهم به مشارکت در ترور دانشمندان ایرانی هستند. امید کوکبی هم باید بداند کسانی امروز از وی حمایت میکنند که به راحتی جوانان دانشمند این کشور را هدف تیم های ترور خود قرار دادهاند، بنابراین امید امروز یک بهانه است برای تخریب جمهوری اسلامی ایران. آنها اگر دلسوز دانشمندان بودند در عراق دهها نفر از اساتید علمی و دانشمندان این کشور را ترور
نمیکردند. یا اینکه شهدایی مانند علی محمدی و احمدی روشن را فدای مطامع خود نمی کردند. امید کوکبی اگر جاسوس است باید مجازات شود و اگر نیست باید آزاد شود؛ اما این مسأله ربطی به جنجالهای رسانهای و اشک تمساح سایتهایی مثل رادیو فردا یا منافقین که سابقه 17 هزار ترور را در کارنامه خود ثبت کردهاند، ندارد.
نظر شما