به گزارش قدس آنلاین به نقل از تک شات ، محققان موفق به طراحی ربات پیشرفته ای به نام STAR شدند که قادر است به کمک چشم دوربینی و بازوی هیدرولیک خود، با ظرافت و دقتی مثال زدنی، بخیه های پس از جراحی را انجام دهد.

این ربات که حاصل تلاش پژوهشگرانی از مرکز پزشکی ملی کودکان و دانشگاه جان هاپکینز است، Smart Tissue Autonomous Robot و یا همان STAR نام دارد و توانست در طی عمل جراحی آزمایشی بر روی یک خوک بیهوش شده، بافت های روده آن را با دقتی حتی بالاتر از باسابقه ترین پزشکان جراح به هم بدوزد و یا به اصطلاح بخیه بزند. با تک شات همراه باشید.

آن چه که این ربات را در برابر سایر ربات های دستیاری که تاکنون برای کمک به جراحان طراحی شده اند، متمایز می کند، عدم نیاز به کمک از سوی پزشکان است و این ربات قادر است به تنهایی از پس انجام تمامی کارها برآید.

اکسل کریگر، از پژوهشگران این گروه تحقیقاتی در این خصوص عنوان می کند:"این روزها، تمامی مراحل و فرآیندهایی که در جراحی هایی رباتیک انجام می شود، مو به مو توسط پزشکان و تحت هدایت آن ها انجام می شود. اما رباتی که اخیراً موفق به طراحی آن شده ایم، این رویه را تغییر داده و می تواند کارها را به صورت مستقل و بدون کمک از طرف پزشک انجام دهد و این یعنی دیگر نیازی نیست تا هر حرکت این ربات، توسط پزشکان کنترل شود."

اگر چه سرعت عمل این ربات در بخیه زدن پس از عمل جراحی باز، چیزی حدود سه برابر کمتر از یک پزشک جراح است اما دقت بالای آن در جدا کردن سوزن از بافت ها به گونه ایست که قادر است این کار را بدون کوچک ترین خطایی انجام دهد.

لبه این بازوی رباتیک از دروبینی بهره می برد که قادر است تصاویری با نور فلورسنت نزدیک به مادون قرمز را که شبیه به تکنولوژی دید در شب مورد استفاده در نیروهای نظامیست، ثبت کند و از این طریق می تواند بافت های نرم ژلاتینی که در بسیاری از مواقع با چشم غیر مسلخ قابل تشخیص نیست، شناسایی کند.

سپس این تصاویر توسط یک الگوریتم ردیابی سه بعدی ترکیب می شوند و تصویری سه بعدی از تمامی اجزای پیش روی این ربات، در مقابل آن ظاهر می شود و بدین ترتیب، می توان با دقت بالا جراحی و مراحل بخیه زدن را انجام داد.

اگرچه این ربات از الگوریتمی خاص پیروی می کند اما در طی این فرآیند، پزشکان نقش نظارتی را نیز انجام می دهند تا هنگام کشیدن و سفت کردن نخ بخیه توسط این بازوی رباتیک، آسیبی به بافت بدن وارد نشود.

ناگفته نماند که پژوهشگران نگران سرعت پایین این ربات نیستند به طوری که کریگر در این خصوص عنوان می کند: "ما می توانیم سرعت این ربات را در آینده افزایش دهیم. در این پژوهش ما بیشتر بر روی نتیجه کار متمرکز بودیم تا سرعت عمل آن. بنابراین، سرعت آن را نیز در بروزرسانی هایی که در آن اعمال می کنیم، افزایش می دهیم."

اگرچه در نگاه اول، بخیه زدن کار چندان مهم و سختی نیست اما اگر سری به اتاق های عمل بزنید، خواهید دید کارهای تکراری این چنین زیادی وجود دارد که اگر بواسطه این ربات ها انجام شوند، می توانند از حجم کاری جراحان کاسته و وقت خود را بر روی کارهای مهم تری تقسیم کنند.