ترس آدم را زود راه می‌اندازد! ولی بعدش چی کار می‌کند؟ این آدم قدرت حرکتش گرفته می‌شود. خلاقیتش که گرفته شد، نمی‌تواند انرژی‌های بسیار باعظمت! برای انگیزه‌های بسیار عمیق! و با طراوت پیدا بکند و روح خودش را ارتقاء بدهد!
اگر ما ترس را از بین ببریم خلاقیت به دنبالش خواهد آمد! آدم خلاق باید یک مقدار شجاع باشد. اینقدر نترسانید بچه‌ها را از این و آن. آن‌وقت این علم را می‌ریزی توی ذهنش، با این علم کاری نمی‌تواند بکند، فقط حافظه است!
دانشمند باید آزاد باشد از مهار ترس! هنرمند باید آزاد باشد از مهار ترس! ترسِ رقابت باید او را نگیرد، ترس‌هایی از فقر و ترس‌های موهوم دیگر، نباید انسان را بگیرد.
در روایت دارد ترس از فقر مردم را بدبخت کرده! نباید بترسد، نه اینکه انقدر پول بهش بدهیم تا نترسد، نه! آن فایده ندارد، آن خصلت ترسش را که درست نکرده که! اینجا نمی‌ترسد، یک جای دیگر می‌ترسد. ترس چی‌کار می‌کند با آدم؟ ترس زودی در آدم یک انرژی ایجاد می‌کند، ولی در درازمدت آدم را فلج می‌کند.
مربی‌ها و معلم‌ها می‌خواهند زود کار خودشان را راه بیندازند، پدر و مادرها، بچه را می‌ترسانند، زود از ابزار ترس استفاده می‌کنند. عجله آدم را وادار می‌کند «خُلِقَ الْإِنسَانُ مِنْ عَجَلٍ» که زودترین ابزاری که کار راه می‌اندازد کار را انجام بدهد.
دانش‌آموزهای ما اکثراً دانشمند خواهند شد با خلاقیت‌های فوق‌العاده زندگی خواهند کرد وقتی که ترس نداشته باشند! ما اصلاً اینجا بحث از امتحان و ابتلاء می‌کنیم یکی‌اش به خاطر اینکه بلا را بپذیریم تا ترس‌مان از بلا بریزد.
ترس برای آدم یک انگیزۀ سریعی ایجاد می‌کند، آدم را تکان می‌دهد، راه می‌اندازد ولی بعدش آدم را فلجی می‌دهد. هستند یک داروهایی که برای درمان بیماری فلج می‌کند، بیماری‌اش هم بیماریِ خب بدی است، اذیت می‌کند، مردم دوست دارند خوب زود بشوند، یک کم این را می‌خورند زود خوب می‌شوند، بعد همین دارو چند قدم آن‌طرف‌تر، حالا چند سال آن‌طرف‌تر فلج می‌کند!
ببین چقدر جالب، مثال خوشگل. مشکل به این خوشگلی دیده بودی! ترس هم همین‌جور است!
نظر شما