به گزارش قدس آنلاین به نقل از جهان، کشور لیبی از اوایل سال 2011 میلادی تا کنون پس از ناآرامی‌هایی که به برکناری و سقوط «معمر قذافی» دیکتاتور سابق این کشور منجر شد، با شرایط بسیار بغرنجی مواجه شده است. در حال حاضر 2 جناح مخالف در لیبی روی کار هستند: کنگره ملی که مقر آن در طرابلس است و پارلمان مستقر در طبرق که جامعه جهانی آن را به رسمیت می‌شناسد.

در همین حال «ینس استولتنبرگ»، دبیرکل سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) اعلام کرد این سازمان نظامی آمادگی‌ دارد تا در صورت درخواست مقامات دولت وفاق ملی در لیبی مداخله در اوضاع این کشور را آغاز کند.

وی گفت: ما آمادگی داریم به لیبی کمک کنیم تا در صورت تمایل دولت جدید وفاق ملی در این کشور، نهادهای دفاعی و نظامی مجددا ایجاد و بنا نهاده شود.

استولتنبرگ افزود: من اخیرا با «فائز سراج» نخست‌وزیر لیبی درباره چگونگی کمک‌های ناتو به این کشور صحبت کرده‌ام و قرار است به زودی گروهی متخصص به مقر ناتو اعزام شوند تا نحوه کمک‌های ما به این کشور و به دولت جدید لیبی مورد بررسی قرار گیرد.

این در حالیست که چندی پیش منابع خبری اعلام کرده بودند در صورت درخواست دولت مورد تأیید سازمان ملل در لیبی، اتحادیه اروپایی با هدف ادعایی برقراری صلح و ثبات در این کشور آشوب‌زده خاورمیانه، شماری از نیروهای امنیتی خود را به آنجا اعزام نماید.

در همین حال خبرگزاری رویترز در گزارشی نوشت: اهداف اروپا برای حمایت از دولت جدید تحت حمایت سازمان ملل لیبی با موانعی مواجه شده است زیرا فرانسه و آلمان حاضر نیستند نقش بزرگتری در بازسازی این کشور شکست‌ خورده ایفا کنند.

بر اساس گزارش رسانه ها، آلمان و فرانسه می‌خواهند سازمان ملل در این موضوع ورود کند. اما از سوی دیگر انگلیس و آمریکا خواستار افزایش نقش ناتو و اتحادیه اروپا در لیبی هستند به طوریکه «جان کری» وزیر خارجه آمریکا از ناتو خواسته است با هیأت نیروی دریایی اتحادیه اروپا «صوفیه» در مدیترانه برای مبارزه با قاچاقچیان ارتباط برقرار کنند. واشنگتن حتی در حال ایجاد گزینه‌های نظامی از جمله استقرار نیروهای ویژه آمریکا برای مقابله با داعش است.

با این وجود احتمال دخالت نظامی غرب در لیبی به چه میزان خواهد بود؟

الف: دلیل عمده نگرانی فرانسه و آلمان نگران از تعهدات بلند مدت و درگیر شدن چندین ساله در مسئله لیبی هستند که شرایط و هزینه های اقتصادی زیادی را به آنها تحمیل خواهد کرد. از سوی دیگر در طرح ورود سازمان ملل بعید است روسیه از آن حمایت کند زیرا روس ها احساس می‌کنند که غرب در سال 2011 آنها را در حمله به لیبی فریب داد و بیش از اندازه که توافق کرده بودند، غربی ها در لیبی مداخله کردند.

ب: علی رغم تمایلات جدی آمریکا برای دخالت در لیبی، به نظر می رسد که طی ماه های آینده، آمریکایی ها فعلا توان نظامی خود را در این کشور توسعه خواهند داد و از دخالت نظامی گسترده در این کشور بپرهیزند. زیرا آمریکایی ها در حال حاضر در سوریه و عراق در حال گسترش جنگ با داعش هستند و به خصوص در آستانه انتخابات ریاست جمهوری آنها به دنبال چند عملیات بزرگ و موفق هستند. به همین دلیل بیش از لیبی در سوریه و عراق تمرکز دارند.

ج: نگرانی عمده غرب و به خصوص اروپایی ها هراس از موج جدید مهاجرت کنترل نشده پناهجویان به ایتالیا از لیبی و از آنجا سرازیر شدن به دیگر نقاط اروپا می باشد. در حالیکه اروپایی در سیل مهاجرت از سوریه به سمت ترکیه و اروپا دچار مشکلات جدی شده اند، ایجاد یک جبهه جدید از مهاجران را نمی توانند تحمل کنند. پیش بینی می شود که بیش از نیم میلیون نفر در صورت عدم کنترل مسئله مهاجرت در لیبی به سمت ایتالیا سرازیر بشوند. در همین حال اروپایی ها یک نگرانی عمده دیگر نیز دارند و آن قاچاق تسلیحات حتی در آبهای آزاد و مدیترانه است که منجر به افزایش ناامنی ها در قاره سبز نیز می شود.  به همین دلیل در صورتی که غرب احساس کند که با یک بحران جدی مساله مهاجرت و همچنین گسترش غیرقابل کنترل ناامنی از طریق لیبی به ایتالیا و سپس به دیگر کشورهای اروپایی روبه رو خواهد شد، دخالت نظامی را در لیبی گسترش فوری خواهد داد.