اتحادیه عرب خواستار ایجاد ساز و کاری چندجانبه برای پایان دادن به اشغالگری اسرائیل و تأسیس دولت مستقل فلسطین به پایتختی قدس شرقی و بر اساس مرزبندی سال 1976 شدند. در همین راستا «نبیل العربی» دبیرکل اتحادیه عرب گفت باید در نهایت هدف ازسرگیری گفتوگوهای سازش رسیدن به چارچوبی برای اجرای راهکار دو دولت باشد نه اینکه تنها طرفین مانند 25 سال گذشته بصورت بیهدف و بینتیجه باهم دیدار کنند.
این درحالی است که نخستوزیر فرانسه هفته گذشته برای جلب نظر رژیم صهیونیستی نسبت به طرح پیشنهادی این کشور به تل آویو سفر کرد اما با مخالفت بنیامین نتانیاهو مواجه شد.
فرانسه پیشنهاد کرده است یک کنفرانس بینالمللی برای تصمیمگیری و یافتن راهحلی برای مناقشه فلسطینیها و اسرائیل طی 18 ماه بر مبنای طرح دو دولتی در تیرماه امسال بدون حضور نمایندگان فلسطینیها و اسرائیل برگزار شود و متعاقب این کنفرانس و راهکارهای پیشنهادی آن نشستی با حضور مقامات اسرائیل و فلسطین در پاییز برگزار شود. دولت فرانسه میگوید در صورت خودداری اسرائیل از پذیرش این راهکار، فلسطین را رسماً بطور یکجانبه به عنوان دولت و کشوری مستقل به رسمیت خواهد شناخت.
بنام فلسطین به کام اسرائیل
ظاهر این طرح به سود تشکیلات خودگردان فلسطین است و رژیم صهیونیستی هم با همین ابزار در ظاهر با این طرح مخالفت میکند، اما محتوای طرح فرانسه در عمل و از آنجا که مبنای تصمیمگیری را مشارکت بینالمللی برای مسأله فلسطین قرارداده، آنهم در غیاب خود فلسطینیها، حتی اگر مبنای تشکیل کشور فلسطینی را مطابق قطعنامههای سازمان ملل اراضی 1967 قرار دهد بدلیل آنکه موضوع قدس و مسأله آوارگان و حق بازگشت آنها را نادیده میگیرد، به ضرر فلسطینیها است. ظاهراً کشورهای غربی با مشارکت برخی دولتهای عربی مثل عربستان، اردن و مصر تلاش میکنند تا موضوع آوارگان و حق بازگشت آنها را از طریق یک توافق سیاسی برای اسکان دادن و واگذاری تابعیت کشورهای دیگر که هزینه آنرا عربستان سعودی تأمین خواهد کرد خاتمه دهند.
موضوع دیگری که در این طرح مبهم باقی مانده موضوع آشتی ملی بین گروههای فلسطینی است و از این مسیر بر حماس فشار وارد میشود به نفع تشکیلات خودگردان از حقوق قانونی سلب شدهاش به عنوان دولت قانونی فلسطین عقبنشینی کند. لازمه چنین سازشی از سوی دیگر خلع سلاح گروههای مقاومت و تعهد آنها به صلح با رژیم صهیونیستی باید باشد.
نکته مهم دیگر در این مسیر مخالفت رژیم صهیونیستی با این طرح است، زیرا اسرائیل نه تنها حاضر به پذیرش دولت فلسطینی در اراضی 1967 نیست که به سرعت در حال گسترش غیرقانونی شهرکهای صهیونیستی در کرانه غربی هم هست و ایده مبادله زمین بین طرف فلسطینی و اسرائیل در عمل از سوی رژیم صهیونیستی عملی نخواهد شد. در این وضعیت ولو آنکه کشوری مثل فرانسه هم به معدود کشورهای اروپایی که دولت مستقل فلسطینی را به رسمیت شناختهاند بپیوندد، در عمل بدلیل پیوستگی منافع آنها با رژیم صهیونیستی اتفاق خاص و تأثیرگذاری در وضع فلسطینیها بوجود نخواهد آمد.
بنابراین خروجی این تحرک جدید مشترک بین دولت فرانسه و کشورهای عربی در عمل تنها به اعمال فشارهای بیشتر بر گروههای مقاومت و دولت حماس در غزه و سوق دادن تشکیلات خودگردان در آینده به سوی مذاکرات سازش با دادن امتیازهای بیشتر به طرف اسرائیلی منتهی خواهد شد؛ مذاکراتی که بازهم به نتیجه نخواهد رسید.
طرحی برای تثبیت وضع موجود
یک کارشناس ارشد مسایل منطقه با تأکید بر اینکه آشتی طرفهای فلسطینی و اسرائیلی غایت اهداف آمریکا در منطقه برای تثبیت و تضمین رژیم صهیونیستی است که با شکست طرحهای قبلی سازش اکنون با محوریت فرانسه دنبال میشود میگوید: مردمی شدن موج جدید انتفاضه و شکستهای پیدرپی اسرائیل در جنگهای مختلف در مقابل مقاومت غزه و لبنان و شکلگیری یک موج نفرت بینالمللی نسبت به رفتارهای جنایتکارانه اسرائیل بویژه در جنگ اخیر غزه موجب شده حامیان این رژیم بدنبال یک راهکار جدید برای پیشبرد موضوع سازش و احیای وجهه اسرائیل باشند.
حسین شیخالاسلام با بیان اینکه طرح فرانسه یک توطئه جدید برای تثبیت وضع موجود مسأله فلسطین به نفع رژیم صهیونیستی است میافزاید: انتفاضه سوم و مقاومت غزه اصل ایده زندگی مسالمتآمیز فلسطینیها با اشغالگران را نفی کرده و رژیم صهیونیستی هر روز در حال ضعیفتر شدن است، به همین دلیل تلاش جدیدی برای تثبیت دستاوردهای موجود رژیم صهیونیستی و متوقف کردن پیروزی های فلسطینیها است. وی میگوید: حکومتهای عربی که این روزها به متحدان صهیونیستها بدل شدهاند، همراهی با موضوع سازش را راهی میدانند که رضایت آمریکا و اسرائیل را جلب خواهد کرد. سفیر اسبق ایران در سوریه تصریح میکند: حل مسأله فلسطین بدون تثبیت قدس به عنوان پایتخت فلسطین و بدون پذیرش حق بازگشت آوارگان و بدون نابودی رژیم صهیونیستی ممکن و معقول نیست و گروههای
سازشپذیر در فلسطین هم با پیوستن به این روند تنها بدنبال حفظ موقعیت خود و تضمین آینده سیاسیشان هستند.
نظر شما