هنوز بیاد بسیاری از مخاطبان رسانههای خبری جهان هست، روزهایی که داعش به پشت دروازههای «کوبانی» رسیده بود و مبارزان کرد سوریه مرتب از همه دنیا برای ممانعت از سقوط این شهر و احتمال قتلعام دهها هزار غیرنظامی، طلب یاری میکردند. البته این فریادها و استغاثهها نیز بیپاسخ نماند و بسیاری از قدرتهای منطقهای و جهانی، هر کدام با نیاتی مددی رساندند و این شهر سربلند ماند. تا پیش از آن، کردهای سوریه در منازعه موجود اصولاً جایگاه روشن و قابل توجهی نداشتند، اما پس از حفظ کوبانی آنها سر بلند کردند و در این میان برخی رقابتهای سیاسی در منطقه نیز سبب شد توجه برخی بازیگران عرصه سوریه به آنها جلب شود. بویژه آنکه آنها میتوانستند در صورت لزوم کاربرد دوگانه و حتی سهگانه داشته باشند. به این معنی که کردهای سوریه هم به عنوان یک قطب نبرد علیه داعش میتوانست قد علم کند که کرد، هم به عنوان اهرمی مؤثر برای فشار بر ترکیه در مواقع لزوم و هم به عنوان وسیلهای برای فشار به بشار اسد در زمان موعود. حالا بنظر میرسد آمریکاییها که در میدان سوریه، خیری از ارتش آزاد ندیدند و در رقابت با ترکیه، قطر و عربستان از یکسو و ایران و روسیه از سوی دیگر برای داشتن یک متحد در روی زمین و خطوط مقدم نبرد با داعش سرشان بیکلاه مانده بود، متحد مؤثری برای خویش دست و پا کردهاند. حالا همان کردهایی که در قالب برخی دستههای مسلح با کمکهای بیرونی و بزحمت توانستند مهمترین شهر خود در مقابل هجوم داعش و در حالی که تروریستها تا برخی محلات مرکزی آن هم رسیده بودند حفظ کنند، اکنون به قوایی تعیین کننده بدل شدهاند که قادرند بسیاری از معادلات را در نبردهای سوریه بهم بریزند.
آنها طی مدت زمانی کوتاه به مدد کمکهای مالی و لجستیکی آمریکا ارتشی فراگیر ساختند که اکنون با بیش از پنجاه هزار سرباز به پایتخت داعش، یعنی شهر «رقه» هجوم برده و قلب این گروه تروریستی را هدف گرفتهاند. امری که یکسال پیشتر، بیشتر به یک خواب و خیال میمانست، اکنون با هدایت آمریکاییها صورت واقعیت بخود گرفته است. کاخ سفید شاهد بود که گروههای تحت حمایت ترکیه و قطر و عربستان شهرها و مناطق مهمی را در سوریه تحت کنترل خود دارند. اسد که مورد حمایت تهران و کرملین است نیز متصرفات وسیع خود را دارد و در این میان آنها هیچ جای پایی در سوریه نداشتند. ارتش آزاد چند روستا و شهرک را در اختیار داشت که در معادلات موجود، اصولاً بشمار نمیآمد. حالا کردها توانستهاند به بازوی قدرتمندی برای واشنگتن در آنجا بدل شوند تا حدی که موجودیت داعش و پایتخت آن را هدف بگیرند. اما این سیاست اصلاً به مذاق ترکیه خوش نیامده و این متحد کاخ سفید را سخت عصبانی کرده است. اکنون باید منتظر ماند و دید در آینده نزدیک آیا سوریه عملاً به عرصه رقابت و معامله واشنگتن و مسکو بدل شده و دیگر متحدان این دو قدرت یا از بازی حذف شده یا به لطایف الحیل کنار گذاشته میشوند و یا آنها نیز برای ادامه این بازی پنهان، کارتهای غیرمنتظرهای در آستین دارند که در زمان مناسب رو خواهند کرد.
۱۱ خرداد ۱۳۹۵ - ۰۷:۵۲
کد خبر: 386654
محمد حسین جعفریان
نظر شما