او را در منزلش در يكي از روستاهاي اطراف مشهد ملاقات كرديم. در ابتداي مصاحبه خواست تا از چاپ عكس و نام واقعي وي چشم‌پوشي كنم تا شايد مجاهدت‌هاي وی نیز مانند حماسه‌ها و ایثارگری‌های سایر نیروهای فاطمیون در گمنامي و غريبي بماند. با هم اين گفت‌وگوي حماسی سه ساعته را مرور مي‌كنيم.  وي خود را با نام مستعار «ابوفاطمه» معرفي مي‌كند و اگرچه از ناحيه دست و پا بر اثر تركش‌هاي خمپاره مجروح و جانباز شده و همچنين بر اثرشليك تير و انفجار خمپاره‌هاي تروريست‌هاي داعش دچار موج گرفتگي شده زياد مايل نيست از جانبازي‌اش سخني به ميان آید. به گفته ابوفاطمه همه اعضای لشگر فاطميون، شيعه افغان و از طایفه هزاره هستند و مليت‌هاي ديگر را قبول و ثبت‌نام نمي‌كنند.
وي درخصوص نامگذاري اين لشگر به نام فاطميون مي‌افزايد: چون اين گروه رزمي در ايام شهادت حضرت فاطمه(س) تشكيل شد و از سويي حضرت فاطمه غريب بود و غريبانه شهيد شد و بچه‌هاي فاطميون هم در سوريه غريب هستند، نام فاطميون را برگزيده‌اند.
به گفته ابوفاطمه، هسته اولیه لشکر فاطمیون با 25 نفر شکل گرفته و بتدریج بر تعداد آنها اضافه شده که امروز به لشکر چندهزار نفری مبدل شده است. ابوفاطمه از کرامت‌ها و امدادهای غیبی در جنگ  این چنین می‌گوید: در یکی از عملیات‌های «تل قرین» استان درعا از شهرک دیرالحدث نزدیک بلندی‌های جولان به علت فشار و پاتک داعشی‌ها، برخی نیروهای خودی بدون هماهنگی عقب‌نشینی کرده ودشمن هم پیشروی کرده بود که من به همراه هفت نفر دیگر در سنگری تونل‌وار گرفتار و محاصره شدیم و آتش سنگین داعشی‌ها هم لحظه به لحظه بیشتر و نزدیک‌تر می‌شد. درآنجا یک لحظه احساس کردم دیگر آخر عمر ما فرا رسیده و دو بار شهادتین خود را خوانده و به هم نگاه کردیم، تقریباً کاری از ما ساخته نبود و با زبان ساده با خدا نجوا می‌کردیم که یک لحظه یازده نیروی کمکی جدید که ما آنها را ندیده بودیم برق‌آسا فرا رسیدند و ما را از محاصره دشمن نجات دادند. این چریک جوان درباره ابوحامد یا همان علیرضا توسلی فرمانده ارشد لشکر فاطمیون در سوریه می‌گوید: او فرماندهی محبوب، مقتدر، شجاع، فوق‌العاده باهوش، مورد وثوق و یار دیرینه سردار حاج قاسم سلیمانی بود و به قول برخی‌ها «چمران افغانستان» لقب گرفته بود که سال گذشته بعد از مدت‌ها خدمت در لباس فرماندهی لشکر فاطمیون در جریان آزادسازی تل قرین  در حومه درعا با شلیک خمپاره تروریست‌های جبهه النصره در سنگرش به شهادت رسید. ابوحامد گل سرسبد شهدای شیعه افغانستان از طایفه خاوری بود که در آخرین عملیات در محل مقر سراج وی را چند بار دیدم و چون ایشان را نمی‌شناختم فکر کردم که از نیروهای خدماتی است، زیرا بسیار متواضع، فروتن، خاکی و خونسرد اما شجاع و با صلابت بود و بعد از شهادتش متوجه شدم که وی فرمانده ارشد و دلاور فاطمیون بوده است.