به گزارش قدس آنلاین به نقل ازشانا، ندا علم الهدی، کارشناس ارشد موسسه مطالعات بین المللی انرژی در شصت و یکمین جلسه بررسی تحولات بازارهای نفت و گاز جهان به توضیح درباره سیاستهای انرژی هند و تعیین جایگاه ایران در چشم انداز سیاستهای انرژی آن کشور پرداخت.

وی، با اشاره به برنامه تنظیم شده در وزارت نفت و گاز هند در سال ٢٠١٣ اظهار کرد: مطابق این برنامه، هند تا سال ٢٠٣٠ با افزایش تولید سوختهای فسیلی و توسعه برخی منابع انرژی مانند گاز شیل و همچنین جذب سرمایه گذاری خارجی و داخلی در صنایع بالادستی نفت و گاز، کاهش یارانه‏ های انرژی و اصلاح سیستم قیمت‏گذاری فرآورده های نفتی و گازطبیعی به کشوری مستقل از لحاظ تامین انرژی بدل خواهد شد.

به گفته وی، از آغاز اجرای سیاست جدید اقتصادی در سال ١٩٩١ و مهاجرت جمعیت روستائی به شهرها، جمعیت شهرها روندی افزایش داشته و سبد انرژی مصرفی این کشور از سوختهای زیست‏توده و ضایعات به سایر منابع انرژی نوین مانند سوختهای فسیلی و سایر سوختهای تجدیدپذیر در حال تغییر است.

علم الهدی با اشاره به آمار  آژانس بین المللی انرژی، افزود: بخش برق در این کشور به طور نسبی بزرگترین و سریعترین رشد تقاضای انرژی در منطقه را به خود اختصاص داده، به طوری که سهم آن در کل مصرف انرژی این کشور از ٢٢ درصد در سال ١٩٩٠ به ٣٦ درصد در سال ٢٠١٠ افزایش یافته است.

وی، با بیان این که هند چهارمین مصرف‏ کننده نفت خام و فرآورده ‏های نفتی جهان در سال ٢٠١٣ پس از ایالات متحده آمریکا، چین و ژاپن بوده است، وابستگی آن به واردات نفت‏ خام که عمدتا از خاورمیانه است، را مورد اشاره قرار داد و افزود: شکاف میان تقاضا و عرضه نفت در این کشور در حال افزایش است و تقاضای نفت هند در سال ٢٠١٣ به ٣,٧ میلیون بشکه در روز رسیده که بخشی ازاین تقاضا (کمتر از یک میلیون بشکه در روز) از منابع داخلی تامین شده است.

علم الهدی با اشاره پیش بینی آژانس بین المللی انرژی گفت: تقاضای نفت هند تا سال ٢٠٤٠ به بیش از دو برابر یعنی به ٨,٢ میلیون بشکه در روز خواهد رسید و براساس چشم انداز جهانی انرژی در سال ٢٠١٣ پیش بینی می شود طی سال‏های ٢٠١٢ تا ٢٠٣٥، نرخ رشد سالانه مصرف نفت هند ٣.٦ درصد باشد. بنابراین پیش بینی می شود تا سال ٢٠٢٠ هند در مصرف نفت از ژاپن پیشی بگیرد و ٥درصد از تقاضای نفت جهان را به خود اختصاص دهد.

کارشناس موسسه مطالعات بین المللی انرژی همچنین درباره مصرف  گاز طبیعی هند توضیح داد :مصرف این فراورده تا سال ٢٠٠٤ معادل تولید داخلی این کشور بود که پس از آن به دلیل افزایش مصرف داخلی، وارداتLNG از قطر آغاز شد و هند چهارمین واردکننده LNG جهان در سال ٢٠١٣ پس از ژاپن، کره‏ جنوبی و چین بود که تقریبا ٦ درصد واردات جهانی ال ان جی را در اختیار داشت.

وی، ادامه داد: مصرف گاز طبیعی هند طی ٢٠٠٠ تا ٢٠١٢ با نرخ سالانه هشت درصد رشد کرده است، هرچند که اختلال در عرضه در سال ٢٠١١ منجر به کاهش مصرف درآن سال شد.

به گفته وی، واردات ال ان جی هند در حدود ٢٩درصد از تقاضای گاز این کشور را در سال ٢٠١٢ به خود اختصاص می‏ داد و انتظار می‏ رود که در چند سال آینده سهم ال ان جی در تامین تقاضای گازطبیعی این کشور افزایش یابد.

علم الهدی، ذغال سنگ را نیز منبع اصلی تامین انرژی هند دانست و با اشاره به برخورداری این کشور از ذخایر ذغال سنگ توضیح داد: دولت در بخش ذغال‏سنگ انحصار دارد و بیشترین مصرف ذغال سنگ مربوط به صنعت برق این کشور است.

وی، با اشاره به شکاف میان عرضه و تقاضای ذغال سنگ، افزود: اگر این کشور موفق به کاهش این شکاف نشود، واردات ذغال‏ سنگ این کشور افزایش خواهد یافت.

وی، از دیگر منابع انرژی این کشور به انرژی برق‏آبی، انرژی هسته ای و زیست وده اشاره کرد و با بیان این که هند هفتمین تولید کننده بزرگ انرژی برق‏آبی جهان در سال ٢٠١٢ بوده است، افزود: هند دارای ٢٠ راکتور هسته ای عملیاتی در ٦ نیروگاه هسته‏ ای با ظرفیت ٤,٨ گیگاوات است که انتظار می رود، ٦ راکتور دیگر با ظرفیت ٤.٣ گیگاوات نیز در سال ٢٠١٧ به بهره برداری برسد.

علم الهدی، راهبرد هند در راستای تأمین امنیت انرژی را شامل توسعه و گسترش صنعت نفت و گاز، تنوع بخشی به منابع تامین انرژی و مسیرهای واردات انرژی، حرکت به سوی انرژیهای نو و منابع نامتعارف، سرمایه گذاری در افزایش تولید از منابع داخلی، تمرکز بر شرکتهای کوچک در سرمایه گذاری در صنعت نفت و گاز و تمرکز بر شبکه توزیع گاز شهری دانست.