پنج نظامی پاکستانی به همراه یک افسر عالی‌رتبه در مرز این کشور با افغانستان، طی یک درگیری خونین و کم‌سابقه با ارتش افغانستان کشته شده‌اند. بنا به اطلاعات منتشرشده، بر اثر این تبادل آتش که ساعاتی چند در منطقه «تورخم» و در خط مرزی موسوم به «دیورند» به‌طول انجامید، یک سرباز افغانستانی نیز کشته شده است. وقوع این حادثه بنا به گزارش‌های رسیده از محل درگیری، به‌شدت جو منطقه را ملتهب کرده و سبب شده در ناحیه «لندی کوتل» تمام کامیون‌ها، اتوبوس‌های مسافربری و دیگر خودروهایی‌که قصد ورود به افغانستان را داشته‌اند، توسط مرزبانان پاکستانی بازگردانده شده و تا اطلاع بعدی، مرز زمینی هم در آنجا مسدود اعلام شود. همه‌چیز از اقدام پاکستانی‌ها برای ایجاد یک مانع و پست مرزی در این منطقه آغاز شده، اما طرف افغانستانی مدعی است که اسلام‌آباد بدون هماهنگی قصد چنین اقدامی را داشته و این عمل را نوعی تجاوز مرزی قلمداد می‌کند. لذا چندین نقطه مرزی را با سلاح‌های سنگین هدف قرار داده که متعاقب آن، چندین ساختمان فروریخته و تخریب شده است. در سمت دیگر، پاکستانی‌ها به‌حق و به‌درستی مدعی‌اند که این کشور از نظر قانونی حق دارد بدون رضایت افغانستان و به‌شکلی‌که آمریکایی‌ها در اکتبر سال 2006 و در امتداد مرزهای خویش با مکزیک حصار کشیدند، دیوار مرزی احداث کند. «عاصم سلیم» سخنگوی ارتش پاکستان با ارایه نقشه محل موردمناقشه برای ایجاد مانع و پاسگاه مرزی تأکید کرده است که این منطقه 37 متر داخل خاک پاکستان بوده، و ادعای کابل در مورد تجاوز نظامیان کشورش به خاک افغانستان نادرست است. هرچه هست طی 24 ساعت گذشته اتهامات تند دوطرف علیه یکدیگر ادامه یافته و هریک دیگری را به آغاز درگیری و قصور در تصمیم اتخاذشده متهم می‌کند، و بدتر از آن ارتش پاکستان با انتقال انبوهی از تجهیزات سنگین از جمله تعدادی تانک به مرز تورخم و انتقال مردم و ساکنان این ناحیه به مناطق امن، جو شکننده و خطرناکی را ایجاد کرده است؛ به‌طوری‌که هر آن بیم آغاز درگیری‌ها، بی‌گمان این‌بار در سطحی گسترده و بسیار سنگین‌تر رفته، و ترس و نگرانی بر منطقه سایه افکنده است. برخی تحلیلگران بر این باورند که دهلی‌نو اگرچه به‌صورت غیرمستقیم، بر آن است تا با تشویق کابل به مقابله با زیاده‌خواهی‌های اسلام‌آباد، عملاً جبهه جدیدی را مقابل حریف و رقیب دیرین منطقه‌ای خود، یعنی پاکستان بگشاید. آنچه مسلم است این است که هریک از بازیگران منطقه‌ای و بین‌المللی درصددند تا از کارت‌بازی افغانستان به‌نفع سیاست‌های متبوع خویش بهره ببرند و در این میان افغان‌ها باید مراقب باشند تا در این تله گرفتار نشده، و ناخواسته به ابزار آن‌ها تبدیل نشوند و میراث‌دار یک جنگ نیابتی دیگر در منطقه نگردند.