سعید اوجاقی که بیش از 13 سال است در این زمینه فعال است، می‌گوید: قانونگذاران تفاوتی بین صادرات صنایع دستی مانند ملیله و تجارت طلا و نقره قایل نیستند و برای همه این موارد تعرفه گمرکی مشابه قایل شده اند، درحالی که حجم تولیدات یک فعال صادرات محصولات ریخته گری نقره با یک هنرمند ملیله‌کار متفاوت است و برای تولید دست سازه‌های ملیله کاری به دلیل  ظرافت آن‌ها بیش از روزی 20 گرم  نقره صرف نمی‌شود. در ضمن ملیله کاران  با صادرات مصنوعات نقره ای، هنر دست خود را صادر می‌کنند و سرمایه کشور خارج نمی‌شود.

وی با اشاره به اینکه هر گرم نقره دو هزار تومان قیمت دارد که هنر دست ملیله کار  باعث ارزش افزوده آن می‌شود، می‌گوید: در حال حاضر بسیاری از صنایع دستی کشور همانند جاجیم، معاف از تعرفه‌های گمرکی هستند، اما این‌گونه حمایت‌ها برای ملیله کاران وجود ندارد.

اوجاقی که در چندین  نمایشگاه داخلی و خارجی حاصل کارش را ارایه کرده، ادامه می‌دهد: عرصه هنر ملیله کاری متنوع است و می‌توان در این قالب مصنوعات گوناگونی عرضه کرد. چنانکه من دو طاووس نقره ای  500 گرمی ملیله کاری را برای مشتری در کشور روسیه به قیمت هرکدام 12 میلیون تومان فرستادم که بعد شنیدم این محصولات را با قیمت هرکدام 36 میلیون تومان برای عرضه در حراجی در فرانسه فروخته است. من از این  گونه معامله‌ها ناخشنود نیستم، زیرا به دلیل نبود کانال ارتباطی برای حضور در بازار جهانی ناگزیر به پذیرش این موضوع هستم، اما اگر شرایطی برای حضور بیشتر در نمایشگاه‌های خارجی فراهم شود، من فرصت بهتری برای عرضه هنر خود خواهم داشت. چنانکه سه سال پیش در نمایشگاه  دوحه قطر، وزیر فرهنگ این کشور برای موزه ای  یک طاووس ملیله کاری را  40  میلیون تومان از من خرید. بنابراین اگر مسؤولان صنایع دستی، خود کانال‌هایی برای عرضه دست سازه‌های هنرمندان فراهم کنند، علاوه بر منافع اقتصادی برای این گروه، می‌توان به رشد اقتصاد کشور نیز کمک کرد.

این هنرمند ملیله‌کار در ادامه اضافه کرد: من ترجیح می‌دهم محصولات موزه‌ای را تولید کنم، از این رو از طرح‌هایی که چند سالی در حال تولیدش هستم، اثر سه بعدی بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی است که  پیش بینی می‌کنم حدود هزار کیلو نقره می‌طلبد. به اعتقاد خودم، این اثر از نفیس ترین کارهای هنر ملیله کاری خواهد بود.