اما این شبها نمایش موزیکال و پربازیگر «یتیمخانه فونیکس» روی صحنه سالن اصلی تئاتر شهر مشهد رفته که به طور کلی برپایه موسیقی اپراست. این نمایش این شبها با استقبال مخاطبانی روبهرو شده که از یک سو به هنر تئاتر علاقهمند هستند و از سوی دیگر نگاه موسیقایی به کار دارند.
در «یتیمخانه فونیکس» که به قلم «آرش خیرآبادی» و کارگردانی «محمدحسن نیازی» روی صحنه رفته است؛ «محمدرضا صولتی»، «مسعود عقلی»، «ندا محمدی»، «محبوبه سلطانی»، «وحید عباسی»، «فائزه علیآبادی» و... در آن بازی میکنند.
نیازی: چارچوبها را رعایت کردیم
کارگردان این نمایش درباره روند تولید آن گفت: طرح ابتدایی «یتیمخانه فونیکس» را خودم نوشتم و سپس طرح را به «آرش خیرآبادی» که از شاعران و نویسندگان خوب مشهد است، ارایه کردم. آرش کمکم شروع کرد به نگارش و سرودن اشعار که حدود 6 ماه به طول انجامید.
نیازی ادامه داد: تقریباً سه یا چهار بار این متن بازنویسی شد تا متن نهایی شود. بعد از آن با «میلاد قنبری» برای آهنگسازی کار وارد مذاکره شدیم و در آخر طراحی کار و دفترچه کارگردانی آماده شد.
کارگردان «یتیمخانه فونیکس» اظهار داشت: ابتدا بسیاری از تمرینها برای آموزش بازیگرها به لحاظ آوازی بود که حدود چهار ماه طول کشید و از اواخر بهمنماه، کارگردانی کار را شروع کردیم که در نهایت خردادماه امسال نمایش آماده اجرا شد.
وی افزود: ما برای این کار تمام استانداردهایی را که از ما خواسته شده بود، رعایت کردیم و در واقع کاملاً در چارچوبی که برای ما تعریف شده بود، کار کردیم. ما از سوی اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی حمایت شدیم، البته حمایت معنوی و نه حمایت مالی. فکر میکنم دلیلش این بود که ما چارچوبها را رعایت کردیم، چه در زمینه آوازها و چه در زمینه موسیقی.
ابوالحسنزاده: هماهنگی عوامل، از نقاط قوت کار است
تهیهکننده این تئاتر اظهار داشت: به نظر من یکی از نقاط مثبت نمایش «یتیمخانه فونیکس» این بود که گروه مدت زیادی را در کنار همدیگر بودند و تمرین کردند و برای همه قسمتهای کار زمان بسیاری وقت گذاشته شد و به همین دلیل است که این کار خوب درآمده است.
نسترن ابوالحسنزاده بیان کرد: این فقط گفته من نیست؛ چون هم میهمانان خارجی و هم دوستانی که به صورت تخصصی کار را بررسی کردند؛ نظر مثبتی داشتند.
وی گفت: همین برای من کافی است که ما هر شب حدود 10 تا 12 کودکی که به دیدن نمایش میآیند، بعد از تماشای اثر علاقهمند به کارگاههای تئاتر می شوند و به سراغ ما می آیند که راهنمایییشان کنیم.
تهیهکننده نمایش «یتیمخانه فونیکس» افزود: این برای ما کافی است که فرهنگ شهرمان را جا بیندازیم و بتوانیم در این فرهنگ گامی رو به جلو برداریم.
محمدی: «یتیمخانه فونیکس» تجربه جدیدی بود
بازیگر این نمایش نیز اظهار داشت: بازی در «یتیمخانه فونیکس» برای من تجربه جدیدی بود.
ندا محمدی با ابراز رضایت از استقبال مخاطبان از این نمایش گفت: چیزی که تئاتر را زنده نگه داشته، همین حضور مردم و استقبال مخاطبانی است که علاقهمند به تئاتر هستند. در «یتیمخانه فونیکس» این استقبال به دلیل فضای آهنگین کار بیشتر شده و امیدوارم تا پایان اجراها بیشتر هم بشود.
وی با اشاره به پیشینه اجرای نمایشهای این چنینی در مشهد گفت: من پیش از این، سابقه حضور در نمایش موزیکال را داشتهام، اما تفاوت این کار این است که کلاً فضای دیالوگی کار، آهنگین و موسیقایی بودن اثر است.
محمدی ادامه داد: در مشهد ما انواع تئاترها را تولید کرده و روی صحنه بردهایم؛ کمدی، تراژدی، موزیکال و انواع و اقسام نمایشهایی که بتواند نیاز همه اقشار مردم را تأمین کند، اما باید دید آیا از نظر کیفی هم این نمایشها مردم را راضی نگه داشته است؟
وی گفت: من بشخصه از خروجی نمایش «یتیمخانه فونیکس» رضایت دارم و فکر میکنم بالای 90درصد مخاطبی که برای دیدن این نمایش به سالن میآیند، ناراضی به خانه برنمیگردند.
غازی: استقبال مخاطبان بینظیر بود
مدیر روابطعمومی نمایش «یتیمخانه فونیکس» گفت: تنها در 10شب ابتدایی اجراها بیش از 3هزار نفر از این نمایش دیدن کردند که از میانگین مخاطبان تئاتر مشهد بیشتر است.
پویا غازی با بیان اینکه در تلاشیم پس از هفتم مرداد هم مجوز تمدید اجرای نمایش را بگیریم، گفت: خوشبختانه با اینکه تبلیغات آن چنانی برای اجرای نمایش نداشتیم، اما از نخستین شب اجرا استقبال بینظیری از نمایش به عمل آمد.
وی افزود: این قضیه نشان میدهد، مردم برای دیدن نمایشی که بتواند خواسته روحی آنها را تأمین کند، حاضرند هم وقت بگذارند هم هزینه کنند.
غازی اظهار داشت: نمایش «یتیمخانه فونیکس» تا هفتم مردادماه هر شب ساعت 20 در سالن اصلی تئاتر شهر مشهد روی صحنه میرود و سایت «مشهد گیشه» فروش بلیت اینترنتی این نمایش را بر عهده دارد.
نظر شما