اینترنت اشیاء چیست؟

ایده ای که در پشت فناوری اینترنت اشیاء (IoT) وجوددارد، ایجاد خانه هایی است که در آن ها همه چیز به اینترنت متصل است. درواقع فناوری اینترنت اشیاء، میان دستگاه های جداگانه بی جان و فاقد شعور، نوعی «هوش جمعی» ایجاد می کند؛ به این معنا که سطل زباله، توستر، ماشین لباس شویی، سیستم روشنایی و سایر دستگاه های داخل منزل می توانند به منظور کنترل  و بررسی خودکار و کارامدتر، با یکدیگر صحبت کنند. اینترنت اشیاء همچنین استفاده از حسگرها و ابزارهای هوشمند را در محیط های گسترده تر، در قالب فرایندهای خودکار توضیح داده و اطلاعات را در اختیار اپراتورهای انسانی قرارمی دهد. جاده هایی که رانندگان را از وجود نقاط لغزنده آگاه می کنند و سطل زباله هایی که زمان مناسب برای تخلیه خود را اطلاع می دهند، از این قبیل هستند.

اینترنت اشیاء چه ابزارهایی ارایه می کند؟

فناوری اینترنت اشیاء، مراحل اولیه خود را طی می کند؛ اما مجموعه ای کوچک از ابزارهای مصرفی و برخی ابزارهای تجاری وجوددارند که به این دنیای گسترده مرتبط هستند. از ترموستات های هوشمند و سیستم های روشنایی می توان به عنوان شناخته شده ترین ابزارهای اینترنت اشیاء نام برد. سایر ابزارهای مرتبط با این فناوری، ساعت های الکترونیک، دوربین های امنیتی منازل، انواع حسگرهای دما، رطوبت و آب را شامل می شوند. همچنین انواع پریزهای هوشمندی که امکان روشن و خاموش کردن لامپ ها و دیگر ابزارهای غیرهوشمند را به شکل کنترل از راه دور فراهم می کنند در بازار وجوددارند. درعین حال، وسایل خانگی که با فناوری اینترنت اشیاء ساخته می شوند نیز ورود خود را به بازار آغاز کرده اند. ماشین های لباس شویی، ماشین های خشک کننده، ظرفشویی ها، ترازوی حمام، جاروبرقی رباتیک، پنکه و بله، یخچال هایی به بازار آمده اند که می توانند با یکدیگر و با مالک خود صحبت کنند.

اینترنت اشیاء را چگونه به کار بگیریم؟

به طور کلی ابزارهای اینترنت اشیاء به دو گروه تقسیم می شوند: ابزارهایی برای مصرف کننده واقعی و سیستم های خودکارDIY . ترموستات های هوشمند، دوربین ها، ترازوها، گجت هایی که به خوابیدن شما کمک می کنند و دیگر ابزارهایی که نصب و استفاده از آن ها، یا به تنهایی و یا در ارتباط با سایر ابزارها به آسانی امکانپذیر است، در فروشگاه ها و در  دسترس مصرف کنندگان قرار دارند. اما حسگرها و سیستم های متصل بسیار پیشرفته تری هم هستند که با استفاده از تجهیزات تخصصی و با استفاده از پروتکل هایی نظیر Z-wave یا ZigBee راه اندازی شده و به دستگاه های جداگانه اجازه می دهند به شکل وایرلس و بدون استفاده از Wi-Fi یا اینترنت، با یکدیگر ارتباط برقرارکنند. تقریبا همه چیز، از سیستم های امنیتی اینترنت اشیاء گرفته تا سیستم های روشنایی خودکار و مدیریت پیشرفته انرژی، می توانند به این شکل ایجاد شوند که البته ایجاد چنین سیستم هایی، نیازمند مهارت یک تکنسین برق است.

چه چالش هایی پیش روی این فناوری است؟

درحالی که دستگاه های مرتبط با فناوری اشیاء در بازار در دسترس قراردارند، اما بسیاری از این ابزارها نمی توانند با ابزارهایی که از برندهای دیگری هستند، صحبت کرده و ارتباط برقرارکنند؛ به علاوه زمان برقراری ارتباط آنها نیز، زمان محدودی است. دراقع به جای آنکه یک برنامه کاربردی برای کنترل همه ابزارها وجودداشته باشد، هریک از ابزارها برنامه کاربردی خود را دارند. شرکت هایی مثل «گوگل» «اپل» و «سامسونگ» تلاش کرده اند پلی میان ابزارهایی با برندهای مختلف ایجاد کنند، اما چیزی که مورد نیاز است وجود یک سیستم یکپارچه است. چالش دیگر، حریم خصوصی و امنیتی است. درحال حاضر، ابزارهایی از اینترنت اشیاء که به طور جداگانه، یا در داخل منزل و بدون اتصال به اینترنت کارمی کنند، با جهان گسترده تری ارتباط دارند و می توانند مورد حملات خرابکارانه قراربگیرند. اگر اقدامات امنیتی مناسبی صورت نگیرد، هکرهایی که به اطلاعاتی که در اطراف خانه شما جریان دارد دسترسی پیدا می کنند، می توانند حسگرها و ابزارهای خانگی را، به ابزارهای جاسوسی تبدیل کنند.

شرکت  ARMچه ارتباطی با این فناوری دارد؟

شرکت ARM Holdings، طراح گوشی های هوشمند و تراشه های کم قدرتی است که در گوشی ها، تلویزیون ها و ساعت های هوشمند، تبلت ها و انواع ابزارهای رایانه ای وجود دارند. این تراشه ها در بسیاری از ابزارهای اینترنت اشیاء هم یافت می شوند. طرح های شرکت ARM مورد استفاده شرکت های جهانی مثل «اپل»، «سامسونگ» و «کوالکوم» قراردارد و در راه اندازی دستگاه هایی که به طور گسترده در منازل و دنیای بیرون به کارگرفته می شوند، مورد استفاده قرارمی گیرد. «ماسایوشی سون» مدیر اجرایی سافت بنک می گوید سرمایه گذاری این شرکت در زمینه اینترنت اشیاء می تواند آینده این صنعت را متحول کند. به نظر می رسد در شرایطی که فناوری اینترنت اشیاء درحال توسعه است، تحولی بزرگ در انتظار این فناوری است.