به گزارش قدس آنلاین، منور میرشجاعان: امیرالمومنین علی (علیه السلام) در حکمت 328 نهج البلاغه مىفرمايد: إِنَّ اللّهَ سُبْحَانَهُ فَرَضَ فِي أَمْوَالِ الاْغْنِيَاءِ أَقْوَاتَ الْفُقَرَاءِ: فَمَا جَاعَ فَقِيرٌ إِلاَّ بِمَا مُتِّعَ بِهِ غَنِيٌّ، وَ اللّهُ تَعَالَى سَائِلُهُمْ عَنْ ذلِکَ).
«خداوند سبحان قُوت (و نيازهاى) فقرا را در اموال اغنيا واجب و معين كرده است، از اين رو هيچ فقيرى گرسنه نمىماند، مگر به سبب بهرهمندى غنى (و ممانعت او از پرداخت حق فقير) و خداى متعال (روز قيامت) دراين باره از آنها بازخواست مىكند»
امام علی(علیه السلام) در این کلام نورانی به يكى از اصول مهم اسلام اشاره كرده و بيان مىكند، نظام اقتصادى اسلام، نظامى بسيار حساب شده است، به گونهاى كه اگر مطابق آن رفتار شود، در سراسر كشور اسلام، فقير و نيازمندى باقى نخواهد ماند.
حضرت همچنین در حکمت 468 عنوان میکنند: یَأْتِی عَلَى النَّاسِ زَمَانٌ عَضُوضٌ یَعَضُّ الْمُوسِرُ فِیهِ عَلَى مَا فِی یَدَیْهِ وَ لَمْ یُؤْمَرْ بِذَلِکَ قَالَ اللَّهُ سُبْحَانَهُ وَ لا تَنْسَوُا الْفَضْلَ بَیْنَکُمْ تَنْهَدُ فِیهِ الْأَشْرَارُ وَ تُسْتَذَلُّ الْأَخْیَارُ وَ یُبَایِعُ الْمُضْطَرُّونَ وَ قَدْ نَهَى رَسُولُ الله عَنْ بَیْعِ الْمُضْطَرِّینَ.
«مردم را روزگارى دشوار در پیش است که توانگر اموال خود را سخت نگه دارد، در صورتى که به بخل ورزى فرمان داده نشد. خداى سبحان فرمود: «بخشش میان خود را فراموش نکنید» بدان در آن روزگار، بلند مقام، و نیکان خوار گردند، و با درماندگان به ناچاری، خرید و فروش مىکنند، در حالى که رسول خدا (صلی الله علیه و آله) معامله با درماندگان را نهى فرموده.
نظر شما