«دو تمدن بزرگ»؛ این عنوان برای من بسیار آشناست. در طول 25 سال گذشته این جمله را بارها از بسیاری از مسئولین مصری شنیده‌ام و یا در اظهارات مختلف آنها خوانده‌ام که ایران و مصر دو بال تمدن جهان هستند. بارها گفته‌اند که تاریخ چند هزار ساله دو کشور، حلقه وصل ایران و مصر است. حتی بیشتر وزرای خارجه مصر نیز این سخن را بارها گفته‌اند.

در ملاقاتهایی که با محمد حسنین هیکل داشتم، این جمله را بارها تکرار می‌کرد که کشورهای واقعی منطقه، فقط مصر و ایران بوده و بقیه جزایری بیش نیستند. این جمله را وی چند بار نیز در اظهارات رسانه‌ای خود گفته بود.

چند روز پیش خبری شنیدم که نخست وزیر رژیم صهیونیستی به منزل سفیر مصر در تل آویو رفته و گفته است ما و مصر دو تمدن باستانی هستیم!

اینکه رژیم اشغالگر فلسطین با تاریخی پر از جنایت و با قدمت 68 ساله، خود را در کنار مصر هفت هزارساله تصور می‌کند، توهمی خنده دار است، اما به نظر می‌رسد چنین اقدامی و اظهاراتی نشانه برنامه صهیونیستها برای منطقه است.

صهیونیستها هیچگاه در طول 37 سال پس از امضای قرارداد کمپ دیوید به آنچه آرزو داشتند، یعنی عادی سازی روابط با مصر نرسیده‌اند، زیرا نفرت مردمی از این رژیم، مانع اصلی آن بود. نظام مبارک نیز منافع خود را در این نمی‌دید که با سرعت در مسیر عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی حرکت کند.

اکنون به علت شرایط منطقه، ضعف شدید مصر، تلاش عربستان برای همکاری با صهیونیست‌ها علیه ایران و... رژیم صهیونیستی قصد دارد روابط خود را با مصر در چنین سطحی تفسیر کند و بدنبال جبران آن چیزی باشد که ملت مصر سالها در برابر آن مقاومت کرده است.

گمان من این است که اینچنین تلاش‌هایی با واکنش سخت مردم مصر و منطقه مواجه خواهد شد. شرایط منطقه ممکن است باعث شود این واکنشها به تاخیر بیافتد، ولی همواره باید منتظر آن بود.