مترجم: دکتر محمدجواد گودینی

آیا دخالت نظامی روسیه در یمن نزدیک خواهدبود؟

عقیده دارم پس از کودتای نافرجام در ترکیه، قواعد بازی در منطقه خاورمیانه تغییر کرده است و هرروز که می‌گذرد، شواهد تازه‌ای بر تغییر این سیاست‌ها در سرزمین‌های عربی دیده می‌شود؛ رویدادهای سوریه و بحران کنونی در این‌کشور (به‌ویژه پس از نزدیکی و تشریک‌مساعی ایران، روسیه و ترکیه) نیز وارد مرحله‌ای نوین گردیده است.

پس از تحول در روابط دوسویه میان ترکیه و روسیه که بسان واکنشی سریع در پاسخ به کودتای نظامی ناکام در این کشور روی داد و در پی آن، تیرگی روابط آنکارا با ایالات متحده آمریکا، تغییرات ملموسی را در سطح منطقه شاهدیم. روسیه پس از آنکه خود را از خطر پایگاه‌های آمریکا در خاک ترکیه آسوده‌خاطر یافت، برای نبرد با گروه‌های تروریستی در سوریه با تهران ارتباط نزدیک و استراتژیکی برقرار کرده است.

ایالات متحده آمریکا و برخی هم‌پیمانان منطقه‌ای‌اش همچون عربستان‌سعودی، تاکنون نسبت به این رویکرد نوین روسیه و تهران واکنشی نشان نداده و سخنی در رویارویی با این سیاست- علی‌رغم آنکه برخلاف دیدگاه و سیاست‌هایشان ارزیابی می‌شود-  اظهار نداشته‌اند. آمریکا می‌کوشد شکست‌ها و ضعف‌های خود در منطقه و نیز ناکامی سیاست خارجی‌اش را نادیده انگاشته و آن را آشکار نسازد.

در این راستا، وزارت خارجه آمریکا تصریح کرد برای حمله به حلب و رهایی از تروریست‌ها با کشور روسیه هم‌پیمان است. این در حالی است که مخالفان دولت سوریه که در حلب حضور دارند، پیش از این از حمایت ایالات‌متحده و عربستان‌سعودی برخوردار بودند. آیا با این اوضاع، روسیه و هم‌پیمانانش به جنگ‌افزارهای آمریکایی اجازه خواهد داد ارتش سوریه و هم‌پیمانان نظام سوریه را در حلب موردهدف قراردهد؟ یا آنکه این رویکرد نوین، درراستای تقویت همکاری و هم‌افزایی میان دو کشور روسیه و ایران تحلیل می‌شود؟

پایگاه همدان، کار را برای هواپیماهای روسیه که عازم حلب سوریه‌اند، آسان کرده و گامی درراستای پیشبرد اهداف مشترک میان تهران و مسکو به‌شمار می‌رود. آیا این جنگ‌افزارهای نظامی روسیه از خاک عراق یا ترکیه نیز عبور می‌کند؟ آیا ممکن است هواپیماهای روسی از سوی سلاح‌های هوایی آمریکا که در خاک عراق مستقر است، موردتهدید قرارگیرد؟

روسیه حجم همکاری خود با تهران را افزایش داده و پیش از این، سلاح‌های اس300 را به ایران ارسال کرد و هم اکنون همکاری نزدیکی با این کشور در مبارزه با تروریسم در منطقه دارد. به‌نظر می‌رسد روسیه در نظر دارد در همه اقدامات نظامی که ایالات‌متحده آمریکا در منطقه خلیج‌فارس انجام می‌دهد، از ایران پشتیبانی کند و این موضوع به‌معنای تضعیف نقش عربستان سعودی در منطقه خاورمیانه است.

عربستان پیش از این از زبان وزیر خارجه‌اش اعلام کرده بود که مصمم است نظام سوریه را چه از راه‌های صلح‌آمیز و چه از راه تداوم نبرد مسلحانه، سرنگون سازد و اگر لازم باشد، نیروهای نظامی خود را به سوریه ارسال خواهد کرد. اما سؤالی‌که در ذهن تداعی می‌شود این است: آیا عربستان پس از همکاری و هم‌افزایی استراتژیک میان ایران و روسیه، این توان را خواهد داشت که نیروهای نظامی خود را به سوریه اعزام کند؟ هرگونه اقدام نظامی عربستان سعودی می‌تواند واکنش روسیه را به‌همراه داشته باشد و آمریکا نیز که هم‌پیمان نزدیک عربستان به‌شمار می‌رود، تنها به محکوم‌کردن اقدامات نظامی در منطقه بحران‌زده خاورمیانه بسنده خواهدکرد.

روسیه پیش از این اعلام کرده بود که در یمن به‌شکل مستقیم حضور خواهد داشت و این جنگ‌افزارهای پیشرفته روسی می‌توانند از مسافت‌های دوردست نیز اهداف موردنظر را شناسایی و منهدم سازند. آیا روسیه این فرصت را در آینده خواهد داشت که به وعده خویش وفا کرده و به دفاع از جنبش انصارالله در سرزمین یمن برخیزد و در رویارویی با مشروعیت ساختگی عربستان‌سعودی، از حقوق مردم یمن حمایت نماید؟

همکاری نزدیک روسیه با برخی کشورهای منطقه‌ای از جمله ایران، تهدید مستقیمی برای طرح مشروعیت سعودی در یمن و کشورهایی‌که از آن مدل از مشروعیت حمایت می‌کنند، به‌شمار می‌رود.

روسیه با کمک هم‌پیمانانش توانست برنامه ایالات‌متحده آمریکا و عربستان‌سعودی را در ساقط‌کردن نظام کنونی سوریه به ناکامی کشانده و از سوی دیگر، عربستان‌سعودی نیز در تحقق اهداف از پیش تعیین‌شده‌اش در یمن و مبارزه با حوثی‌های این کشور ناکام بوده و توفیق چندانی به‌دست نیاورده است. این موضوع می‌تواند امنیت ملی عربستان‌سعودی را با چالشی جدی مواجه ساخته و نقش‌‌آفرینی این کشور را در تحولات منطقه‌ای مخدوش سازد.

تحولات و رویدادهایی‌که در منطقه در جریان است، گویای روند شتابان تحولات بوده و گواهی بر این واقعیت است که بزرگ‌ترین زیانکار در این تحولات و رخدادهای منطقه‌ای، دولت‌هایی‌اند که ثروت‌های خویش را صرف ویرانی دیگر کشورهای عربی و اسلامی در منطقه کرده‌اند و اکنون، هم‌پیمان صادق خود ترکیه را نیز از دست داده‌اند و تنها چیزی‌که برایشان باقی مانده، حسرت، افسوس و پشیمانی است.   

منبع: الرأی الیوم 19/08/2016

برچسب‌ها

پخش زنده

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.