چرایی تأکید دوباره رهبر معظم انقلاب مبنی بر لزوم مقاومت فرهنگی در برابر دشمن در دیدار اخیر ائمه جماعات مساجد استان تهران با ایشان که با عبارت هشدارآمیز «اگر حصار و خاکریز فرهنگی نباشد، همه چیز از دست می‌رود» همراه بود، بار دیگر نشان داد تا چه میزان مسایل فرهنگی از نگاه معظم له اهمیت دارد و ضرورت توجه ویژه مردم و مسؤولان را می‌طلبد.
آنچه از فرمایشات اخیر ایشان قابل استنباط است، اینکه در این عرصه پرهیاهو و حساس اگر ما در برابر یافته‌ها و بافته‌های غرب، دست و پا بسته و منفعل باشیم، نمی‌توانیم در سنگر و خاکریز فرهنگی به دفاع از داشته‌های خود بپردازیم.
مقام معظم رهبری همچنین در ماه‌های اخیر نیز در دو دیدار مهم- در جمع پاسداران در دانشگاه امام حسین(ع) و نیز در دیدار اعضای مجلس خبرگان - به مسأله جهاد کبیر اشاره کرده و در تفسیر روشنگرانه از قرآن و روایات، لزوم استقامت فرهنگی در برابر هجمه بی‌امان دشمن را متذکر شدند.
افزون بر این‌ها، ایشان در دیدار دیگری با تأکید بر اینکه فرهنگ مهم‌تر از اقتصاد و اولویت نخست نظام است، نسبت به رهاسازی فرهنگی و بعدها در تعبیر دقیق تر ولنگاری فرهنگی بشدت ابراز نگرانی کردند.
آنچه مسلم است، اینکه در مقام جمع بندی مهم‌ترین بیانات سکاندار بیدار انقلاب، متوجه عمق نگاه راهبردی و مطالبه گرایانه ایشان نسبت به مسأله فرهنگ می‌شویم؛ ضمن آنکه متأسفانه باید به ناراحتی و عدم رضایت نسبی ایشان در حوزه مباحث فرهنگی کشور نیز اشاره کرد که بخشی از این ناراحتی در عبارت‌هایشان متجلی است.
از دیگر سو، چنانچه در برابر سیل بنیان برافکن تهاجم فرهنگی که اخلاق و باورهای مردم بخصوص جوانان را هدف گرفته، بی‌تفاوت یا کم تفاوت باشیم، دچار خسران بزرگی می‌شویم که شاید ترمیم آن در آینده به صورت کامل به امری غیرممکن تبدیل شود.
از این نظر اگر می‌خواهیم خروجی و دستاورد مطلوب را در حوزه فرهنگ و مسایل مبتلابه داشته باشیم، به مجاهدتی خستگی ناپذیر در گستره ملی بویژه از ناحیه مسؤولان و مدیران نیاز داریم. البته از دیگر بایسته‌ها، انجام فعالیت‌های فرهنگی در دو بُعد کوتاه مدت و بلند مدت است که در نتیجه برای هر کدام به طور خاص و جدی باید برنامه‌ریزی منسجمی داشت تا در نهایت بتوان سنگر انقلاب در جبهه فرهنگ را مستحکم تر از قبل کرد.
در بخش کوتاه مدت در وهله نخست باید آسیب‌ها و مشکلات فرهنگی دسته بندی شده و به صورت جدی تر روی زمینه‌ها و بسترهای شکل گیری آن‌ها و نیز راهکارهای عملیاتی حل آن‌ها کار کرد.
در این بخش، راهکارهای کوتاه مدت باید به عنوان یک هدف فوریِ فرهنگی در نظر گرفته شده و به صورت کارشناسی شده از سوی صاحب نظران و دلسوزان درباره آن بحث و نظر صورت گیرد تا در مرتبه بعد خروجی‌های به دست آمده در راستای اصلاح آسیب‌های فرهنگی در بازه زمانی مورد نظر به اجرا در آید.
و اما در بُعد دوم که ناظر به مباحث بلندمدت و زیرساختی است، آنچه مهم است اینکه ما به مطالعات و بررسی‌های عمیق تری نیاز داریم؛ بویژه با عنایت به این حقیقت که فرهنگ موجود کشور ما گرچه آمیخته به فرهنگ دینی و اسلامی است، اما متأسفانه تا حدی نیز با فرهنگ غربی اختلاط دارد.
بی تردید در وضع موجود برای دستیابی به نقطه مطلوب، پیش از هر چیز به رصد کامل اوضاع و شرایط نیاز داریم و اینکه آسیب‌ها را به صورت کمی و کیفی شناخته و برای آن‌ها در فضایی شفاف، چاره اندیشی کنیم.
در این میان، بهترین راه و کارآمدترین نسخه در این کارزار، تقویت روحیه انقلابی گری در میان آحاد مردم بویژه نخبگان و مسؤولان است، چه آنکه این کلام صریح رهبر معظم انقلاب است که هر جا با روحیه انقلابی کار کردیم، به پیشرفت و موفقیت دست یافته و بر مشکلات چیره شدیم.