محتکران و گرانفروشان و کسبه حبیبا... در صف اول قشون بیگانه بلایی بر سر مردم خواهند آورد که مگو و مپرس.
خواننده یکی از نشریات حساب کرده بود در این شب عید آجیل فروشان که تولیداتشان نه از خارج وارد میشود و نه آمریکا و اروپا مداخلهای در آن دارند آجیل را که از عادیترین و پیش پا افتادهترین تنقلات چند هزار ساله مردم ایران است طوری گران کردهاند که بهای هر عدد پسته ناقابل 194 تومان تمام میشود!
در تلویزیون خبرنگاران گزارشی از بازار آجیل و بادام و بادام هندی و فندق تهیه کرده بودند که قیمتها بالای سی هزار تومان، چهل هزار تومان، پنجاه هزار تومان، شصت هزار تومان بود. چرا؟ چه خبر شده است؟ دلار گران شده است! به شما چه مربوط است. شما به پسته کار زحمتکش و فقیر کرمانی و غیره چقدر در ازای دسترنجش پول میدهید که شب عید آجیل را هم از مردم دریغ میکنید؟ به شمشیر برنده همان حضرت عباسی که به او قسم میخورید کاش گرفتار میشدید تا با قطع گردنهای چاق و خپل و پر از چربی و پیه مشتی از خدا بیخبر انتقام مردم مظلوم و بیپناه ایران را از محتکران میگرفت.
کسبه حبیبا... عجب شب عیدی بازاری به راه انداختهاند.
نظارت دولت را برداشتید که چنین بلایی سر مردم بیاورید؟
قیمت آجیل در ترکیه چقدر است؟ چرا دولت از ترکیه آجیل وارد نمیکند؟ چینیها مردهاند که تخمه کدو و ژاپنی برای ما ارسال نمیدارند.
آخر ارز چه تأثیری در آجیل دارد که قیمتهای نجومی یکشبه سر به فلک میکشد؟ میدانم علت چیست! آقازادهها اتومبیل پانصد میلیون تومانی میخواهند، خانم زادهها آپارتمان یک میلیارد تومانی طلب میکنند، چشم مردم بیدفاع و بیپناه ایران کور که اگر هوس آجیل کردند برای هر دانه پسته 194 تومان بپردازند. سبد غذا و خوردنیهای مردم روز به روز خالیتر میشود.
آجیل مهم نیست، مردم میتوانند از آجیل صرفنظر کنند اما خدا، قیامت، پیشوند حاجی آقا، کاسب حبیبا... چه میشود؟
استدلال بعضی از این گرانفروشان این است که بهای آجیل در اروپا گران است و مظنه را باید با یورو و دلار و پوند سنجید نه تومان سرکوفت خورده و تحقیر شده ایرانی.
بسیار خوب، دستمزدها نیز در آمریکا و اروپا بسیار بالاست.
در این میان نقش دولت چیست؟ مجلسیان قبلی آمدند و به زور و فشار وزارتخانهها را درهم ادغام کردند. وظایف هر وزارتخانه با وزارت خانه دیگر قاطی و بلبشو شد. اکنون وزارت صنعت، معدن و تجارت نمیداند به صنعت بچسبد یا به نرخ آجیل و میوه!
جالب است که اخیراً آمدهاند بخش بازرگانی کشاورزی را از وزارت صنعت، معدن، تجارت جدا کرده به کارهای وزارت جهاد کشاورزی افزودهاند!
انباشتگی و اشباع کارها، وزیران را گیج و سرگشته کرده است. دیدم وزیر راه و شهرسازی تا ساعت 24 در دفتر کارش است.
دلم به حال مهندس نیکزاد میسوزد. راه سازی و راهداری و امور هواپیمایی و امور کشتیرانی و بندرسازی و بندرداری را بچسبد یا دنبال هواشناسی باشد یا برود ببیند راهآهن سراسری کشور در چه حال است!
خدا را شکر رئیس جمهوری وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات را تعیین کرد والا معلوم نبود مهندس نیکزاد چگونه باید امور پست و مخابرات را که میگویند مخابرات هم از آن جدا شده و فقط پست باقی مانده است اداره کند.
درشگفتم بازاریان و کسبهای که همیشه از مداخله دولت و شهرداری و اتاق اصناف در امور نرخ گذاری مینالیدند، چگونه خود این چنین قهار و سرکش از آب درآمدهاند که تخمه کدو و بادام و پسته و فندق را از هممیهنان خود دریغ میکنند؟ چقدر تحریم بر آجیل اثر گذارده است؟
آیا مزارع و درختان آجیل در آمریکا و اروپا قرار گرفته است؟
آیا چون فروش آجیل در لندن و نیویورک و برلین نفع بیشتری دارد باید شب عیدی مردم را از تنقلات هزار سالهشان محروم کرد؟
راستی چرا دولت برای شکستن این سد از ترکیه و پاکستان و هند و چین آجیل وارد نمیکند و در تعاونیهای دولتی و بازارهای شهرداری به مردم عرضه نمیکند؟
حضراتی که شکم خود را برای میلیونر شدن صابون زدهاند اطمینان داشته باشند کشور به این بلبشویی که تصور میکنند نیست. دوستان! هموطنان! سرسوزنی تردید نکنید که هر محتکری از احتکار کننده اتومبیل گرفته تا موادغذایی و پوشاک و آجیل صف اول سربازان مهاجم آمریکا و ستون پنجم بیگانهاند که عرصه را به هموطنان خود تنگ می کنند و موجبات بدبینی و افسردگی مردم را فراهم میآورند.
۷ اسفند ۱۳۹۱ - ۲۳:۵۴
کد خبر: 106784
پس از مرحوم مغفور سپهسالار رشتی که از کمبود آبلیموی شیرازی در دوران جنگ اول جهانی مینالید و همواره میگفت: جنگ شده، راهها مسدود گردیده و قحط الرجال آبلیمو روی داده است حالا چشممان به قحط الرجال آجیل روشن!<BR>
نظر شما