به گزارش قدس آنلاین، اغلب، اوایل ازدواج و یا دوران نامزدی به دلیل داشتن احساسات عمیق ِ همسران نسبت به هم نام همسر با اسامی دلنشین و عاشقانه ذخیره می شود. اما چقدر این نام در گوشی همسر به همین شکل باقی می ماند؟ آیا مثلا ۱۰ سال پس از ازدواج هم نام همسر در گوشی طرف مقابل نامی عاشقانه و عاطفی است؟
جایی می خواندم خانمها زمان آشنایی نام مرد مورد علاقه شان را با نام"مرد رویاها" ذخیره می کنند، زمان نامزدی"عشقم" زمان ازدواج"هم نفسم"۱ ماه پس از ازدواج "جان دلم" ۲ ماه پس از آن"سایه سرم" ۱ سال پس از ازدواج"آقابالاسر"۳ سال پس از ازدواج" غول" و ۵ سال پس از آن از کلماتی چون "بی چشم و رو" یا از این نوع اسامی استفاده می کنند.
و البته در خصوص آقایان هم نوشته بود :وقتی تازه ازدواج کرده اند "عشق من و زندگی من " ۱ سال پس از ازدواج "همسر من " ۵ سال پس از ازدواج "منزل" ۱۰ سال پس از آن"هیتلر" و یک عمر پس از دعواهای جانانه می نویسند"شماره اشتباهی".
هر چند این نوع قضاوت طنز به نظر می آید اما پس از پرس و جو از بعضیها به این نتیجه رسیدیم که با حقیقتی نه چندان طنز مواجهیم.
چنانکه خانمی که ۱۷ سال از ازدواج اش می گذرد در همین خصوص به خبرنگار ما می گوید: همسرم نام مرا با اسم و فامیلم در گوشی اش ذخیره کرده چون می خواهد اگر زنگ زدم و دوست دخترهایش اسم مرا روی گوشی دیدند متوجه نشوند که همسرش به او زنگ زده!
وی اظهار می دارد: توجیه خودش این است که گوشی اش دست همه می افتد و او نمی خواهد کسی متوجه شود چه کسی با او تماس می گیرد!
به گفته او خانمها در این زمینه وفادار ترند و از این که کسی بفهمد شوهرشان با آنها تماس گرفته واهمه ای ندارند.

مای لاو بنی

در مقابل "بنیامین" که حدود ۲ سال است در دوران عقد به سر می برد می گوید: نام همسرم را با اسم" لیلی عشقه" ذخیره کرده ام چون نشان دهنده میزان عشق و علاقه من به همسرم هست.
او می گوید: این که چند سال آینده هم با همین اسم در گوشی ذخیره داشته باشم یا نه بستگی دارد به این که چقدر عشق ما دوام بیاورد.
بنیامین یادآور می شود که همسرش هم نام او را با اسم "مای لاو بنی" در گوشی اش ذخیره کرده است.
یکی دیگر از آقایان که نمی خواهد نامش عنوان شود می گوید نام همسرش را در گوشی اش با اسم"عشق من نازنینم" ذخیره کرده است.
وی معتقد است این اسم در بر گیرنده تمام ویژگیهای همسرش است و بیانگر میزان علاقه او به خانم خانه.
اما خانم"ب" اظهار می دارد: همسرم شماره مرا بدون اسم در گوشی اش ذخیره کرده چون یک بار که گوشی اش گم شده هر چه فکر کرده یادش نیامده شماره من چند بوده بنابراین گوشی جدید که خریده فقط شماره را ذخیره کرده تا بدین ترتیب شماره تلفنم را حفظ کند.

خانمی

ستاره هم می گوید: شوهرم نام مرا با اسم"خانمی" در گوشی اش سیو کرده است .
او ادامه می دهد: شوهرم با همین نام مرا در خانه صدا می کند و دلش می خواهد اگر کنار دوستانش بود و به او تلفن زدم کسی نام مرا یاد نگیرد.
ولی آقای "کریمان" معتقد است مردی که نام همسرش را به اسمی غیر از نام خودش در گوشی اش ذخیره می کند به همسرش به چشم یک جسم نگاه می کند و برای او شخصیت قایل نشده.
وی اعتقاد دارد مثلا کسی که نام همسراش را با اسم "منزل" ذخیره می کند شخصیت اجتماعی همسرش را پایین آورده و از آن دسته مردهایی است که نمی خواهد زنش در زندگی حرفی برای گفتن داشته باشد .

مردها از زنها محتاط تر هستند

دکتر علی رضا محسنی تبریزی روانشناس و جامعه شناس و استاد دانشگاه تهران در همین خصوص می گوید : هر چند که این موضوع نیازمند تحقیق و تفحص دقیق و جامعه آماری است اما به طور کلی می توان حدس زد که مردها از زنها محتاط تر هستند و به دلیل ارتباطات اجتماعی گسترده تر احتمالا چیزهای بیشتری برای پنهان کردن دارند .
وی می گوید: افراد با توجه به نقشی که در جامعه ایفا می کنند ، پنهان کار می شوند اما با این همه نباید همه را با یک چوب راند چرا که ما در مقابل افراد ولنگار افراد صدیق هم داریم و این که کسی چگونه نام همسرش را در گوشی اش ذخیره می کند بستگی به تیپ شخصیتی فرد و میزان رضایت زوجین از زندگی زناشویی دارد.
دکتر قرایی مقدم جامعه شناس و آسیب شناس اجتماعی هم در همین خصوص می گوید: از آنجایی که اوایل زندگی روابط عاشقانه است طبیعی است که نام همسران در گوشیها با اسامی عاطفی ذخیره شود زیرا در دوران نامزدی و اوایل زندگی هر دو نفر رویایی فکر می کنند.اما وقتی مدتی از زندگی زناشویی می گذرد تازه متوجه می شوند همه چیز هم رویایی نیست.
به گفته وی این که روابط عاشقانه و عاطفی باقی بماند یا نه بستگی دارد به این که چقدر در طول زندگی به هم اعتماد داشته باشند و چقدر پیوندهای معنوی آنها پر رنگ باشد.

وی اعتقاد دارد در حال حاضر نسبت به گذشته معنویات و هنجارها و ارزشهای اخلاقی ، دینی و سنتی کم رنگ شده و در نتیجه اعتمادها رنگ باخته. این در حالی است که در گذشته زن و شوهر بیشتر زمان روز را در کنار هم می گذراندند و در کنار هم به کار دامداری یا کشاورزی می پرداختند و از حال هم با خبر بودند اما حالا وقتی مرد صبح زود از خانه خارج می شود و آخر شب به خانه بر می گردد دیگر آنقدر خسته است که توانایی برقراری رابطه عاطفی با همسرش را ندارد. همین دور شدنها پیوندهای معنوی درون خانواده را ضعیف کرده است.

نویسنده:  هنگامه طاهری