- الان چه کاری رو آنتن پخش دارید؟
هم اکنون مجموعه " بالهای خیس " هرشب از شبکه یک سیما در حال پخش است... .ولی من این کار را دوست ندارم.
- چرا؟
بخاطر کارگردانی ضعیف کار به بازی من لطمه خورد.فیلمنامه خیلی سطحی و غیر قابل باور بود و شخصیت پردازی نداشت.بزرگترین ضعف کار فیلمنامه بود که کارکترها رو یا سیاه نشان می داد یا سفید و بین آنها کاراکترهای خاکستری نبود.آدمها یا خیلی خوب بودند یا خیلی بد.جا برای بازی فکر شده نداشت .در واقع آن طور که از سوی گروه سفارش دهنده سریال این پروژه حمایت شد کار خوب از آب درنیامده... نمی‌دانم شاید دغدغه این کارگردان چیز دیگری بوده است. سریال «بال‌های خیس» یک اثر متوسط شده که می‌توانست با انرژی‌هایی که صرفش شد، بهتر از اینها باشد
- وضع مالی پروژه چطور بود؟
خوب نبود .قرار داد می بندند ولی طبق مفاد قرارداد عمل نمی کنند وپرداخت ها دیر می شود .بهرحال اگه دستمزدها را به موقع بدهند ما بهتر دل به کار می دهیم .می دانید که دغدغه های مالی روی کار و فکر انسان تاثیر منفی دارد...
- چطور و بر چه اساسی فیلمنامه ای را برای کار بازی قبول می کنی؟

شاید مهم‌ترین پارامترمن این باشد که بتوانم با آن شخصیت ارتباط لازم و کافی برقرار کنم. خیلی برایم فرقی نمی‌کند نقشی که بازی می‌کنم تا چه اندازه شبیه خود من است. همیشه می‌کوشم به بهترین شکل ممکن در نقش ظاهر شوم. بعضی شخصیت ها قصه از من دور هستند و نمی توانم با آنها ارتباط بر قرار کنم و به قولی با آن شخصیت زندگی کنم . پس آن نقش را قبول نمی کنم چون می دانم نتیجه کار مورد پسند مخاطب قرار نمی گیرد.

- کار در سینما را دوست دارید یا تلویزیون؟
راستش سینما را بهتر دوست دارم چون کار در سینما به بازیت رشد می دهد سینما قانونمندتر از تلویزیون است من بازی در سینما را حرفه ای تر از تلویزیون می بینم اما اگر قرارباشد درسینما با فیلمنامه ضعیف کار کنم کار در تلویزیون را با قصه محکم و خوب ترجیح می دهم.
- به نظر شما چه فاکتورهای می توان در کاری جذابیت ایجاد کند و مورد توجه مخاطب واقع شود؟
به نظر من یک قصه متوسط را یک کارکردان قوی می تواند به اثری ماندگار بدل کند ویا بلعکس یک کارگردان ضعیف می تواند فاتحه یک فیلمنامه خوب را بخواند. اول کارگردانی خوب و هم زمان یک فیلمنامه خوب بکر و جدید و آخرش هم بازیگران مناسب با شخصیت های کار در موفقیت یک فیلم یا مجموعه تاثیر مستقیم دارد.ویه نکته دیگر اینکه برای کار در تلویزیون همیشه در مقابلت سدی قرار دارد بنام ممیزی هاو خط قرمزها چه در دیالوگ های قصه یا در طراحی صحنه / لباس و حتی میزان سن ها که این موارد در سینما کمتر نمود دارد.ولی در کل این ممیزی و خط قرمزها که روز به روز هم قرمزیشان پررنگتر می شود باعت فرار مخاطب و پناه بردن به و شبکه های ماهواره ای می شود. این طوری نمی توان با ماهواره و تهاجم فرهنگی به مبارزه پرداخت.
- برای آینده چه برنامه ای دارید؟
من یکی از اعضای کوچک خانواده بزرگ سینما هستم و آرزوی حضور در پروژهای فاخر و ماندگار در سینما و تلویزیون رادارم.و آرزوی موفقیت همه دوستان و هم سنهای خودم را در زنگی وکار خواستارم.