- احمد! من نمی‌دونم. ولی اگه بابام بفهمه که ما با هم اومدیم بیرون، اون‌هم ماه رمضون...
- من از امام جماعت پرسیدم، گفت حلاله!
- چی؟ حلاله؟!
- آره! گفت مستحبه روزه‌ت رو با date (خرما/ دوست‌دختر) باز کنی!
این قصه یکی از کاریکاتورهای چندصحنه‌ای (کمیک استریپ) است که این روزها بر لبان روزه‌داران انگلیسی‌زبان لبخند می‌نشاند. با «سوپرحان‌ا...»، سایت کاریکاتورهای «قائد مای» - مسلمان آمریکایی چینی‌تبار - از طریق دوستان تازه‌مسلمان آشنا می‌شوم. آن‌قدر سریع به درخواست مصاحبه پاسخ می‌دهد که به‌شوخی برایش می‌نویسم: «نکند روزه نمی‌گیری که این‌قدر انرژی داری!» پاسخ می‌دهد: «نه، مطمئن باش روزه‌ام، وگرنه این‌همه کاریکاتور رمضانی به ذهنم نمی‌رسید.»

خب، اول از خودت بگو.
- خانواده من اهل چین هستند و آبا و اجدادم به اولین مسلمانان چین می‌رسند. من در عربستان به دنیا آمدم و بچه که بودم، به آمریکا آمدیم. کارشناسی طراحی گرافیک و روزنامه‌نگاری دارم و الآن دانشجوی ترم آخر کارشناسی ارشد ارتباط تصویری هستم.

طراحی و کاریکاتور را از کی شروع کردی؟
- از همان بچگی همیشه خط خطی می‌کردم، ولی وقتی در کلاس هشتم به مدرسه مسلمان‌ها رفتم، شروع کردم به کشیدن کاریکاتورهای چندصحنه‌ای برای خبرنامه مدرسه. کارم را با کشیدن کمیک برای روزنامه دانشگاه ایالتی آریزونا ادامه دادم و بعد، مدتی دست از کار کشیدم. همین چهار ماه پیش با راه‌اندازی این سایت (superhanallah.tumblr.com) دوباره مشغول شده‌ام. ابتدا تفننی می‌کشیدم و کارهایم را روی فیس‌بوک می‌گذاشتم، ولی خیلی از دوستان فیس‌بوکی اصرار کردند باید سایتی راه‌اندازی کنم و من هم «سوپرحان‌ا...» را راه انداختم.

چرا «سوپرحان‌ا...»؟
با ذهنم ورمی‌رفتم که اسمی پیدا کنم و فکر کردم خوب است با عبارت «سبحان‌ا...» بازی کنم. این اسمی شاد برای سایتی با کمیک‌های شاد است. جالب است که بعضی تصور کرده‌اند من املای درست «سبحان‌ا...» را بلد نیستم و تذکر داده‌اند که اسم را اصلاح کنم!

*فکر کشیدن کمیک با موضوعات اسلامی از کجا به ذهنت آمد؟
- به نظر من در مورد مسلمانان آمریکا و مسلمانان غرب به‌طور عام، و نوع زندگی‌شان زیاد صحبت نمی‌شود. من می‌خواستم چیزی بکشم که آدمهای دارای این سبک زندگی منحصربه‌فرد بتوانند با آن ارتباط برقرار کنند. در ضمن، خودم با این موضوعات راحت‌تر هستم.

*پس اولین سال است که کمیک‌های ماه‌رمضانی می‌کشی.
- بله، اولین بار است. دردسری برای خودم درست کردم؛ هر روز یک کمیک آن‌هم فقط با موضوع ماه رمضان. کار سخت ولی واقعاً رضایت‌بخشی بود، الحمد لله.

*بعضی‌ها ماه رمضان را ماه زحمت و دردسر می‌دانند. تو چطور در این ماه خنده و شادی می‌بینی؟
- راستش من چندان به چنین آدمهایی که می‌گویی برخورد نکرده‌ام. آدمهای دوروبر من همه ماه رمضان را دوست دارند، ولی در مجموع، به نظرم من همیشه دنبال راهی برای خندیدن به همه‌چیز هستم.
فکرش را بکن: یک‌پنجم جمعیت کره زمین، هر سال به مدت یک ماه داوطلبانه گرسنگی می‌کشند؛ این خودش یک گنجینه بزرگ طنز است.