درمان های طبیعی ضد سرما خوردگی
به گزارش سرویس بهداشت و سلامت قدس آنلاین، از آنجا که سرما خوردگی به طور طبیعی بعد از چند روز درمان می شود، لازم نیست با اولین سرفه یا شروع آب ریزش بینی به سمت داروخانه بدوید و با کوله باری قرص، کپسول، شربت و... به جنگ با بیماری بشتابید. این داروها نه تنها بی فایده اند بلکه گاه حتی خطرناک هستند. عطسه، گرفتگی بینی، سرفه، گلو درد، خستگی، تب خفیف، درد ماهیچه ها و سر درد را می توانید با روش های طبیعی درمان کنید.
-رعایت بهداشت: دست ها را مرتبا و خصوصا پس از تمیز کردن بینی با آب ولرم و صابون بشویید. در مدت بیماری مراقب باشید که میکروب ها را به اطرافیان خود منتقل نکنید. همچنین از دست زدن به بینی و چشم ها نیز خودداری کنید.
-نوشیدن زیاد مایعات: گرچه آب بهترین نوشیدنی است اما از آب میوه ها و جوشانده ها نیز غافل نشوید. هدف از این امر تامین رطوبت بدن به منظور سیال کردن مخاط بینی و گلو و همچنین کمک به دفع آنهاست. مسلما در زمان تب باید بیش از مقدار معمول مایعات میل شود. مزیت نوشیدنی های گرم مانند چای تسکین دردهای گلو و تورم بینی است.
-مخاط های بینی را به کمک بخور سرم های درمانی یا آب دریا مرطوب کنید.
-سیگار نکشید. تنفس دود سیگار دیگران نیز می تواند سرماخوردگی را تشدید کند.
-تا حدی که می توانید استراحت کنید و بخوابید.
-برای درمان تب داروهای مسکن و ضد تب مصرف کنید.
- توجه داشته باشید که هوای منزل، محل کار و خصوصا اتاقتان مرطوب باشد. اگر لازم است ظرف آبی را روی بخاری یا شوفاژ بگذارید.
چه موقع باید به پزشک مراجعه کرد؟
به ندرت پیش می آید که برای درمان سرما خوردگی لازم باشد به پزشک مراجعه کرد. اما گاه با بروز علائم زیر این موضوع امری غیر قابل اجتناب است:
سرما خوردگی بیش از 10 روز طول بکشد.
دچار درد گوش یا ریزش آب یا چرک از گوش شوید.
درد شدید در صورت یا پیشانی احساس شود.
تب بیشتر از 39 درجه باشد.
سرفه طولانی شود و بهبود نیابد.
تنفس با صدای صفیری و سوت مانند همراه باشد.
بیمار ناراحت و متاثر است و فعالیت های روزانه وی کاهش یافته است.
علائم سرماخوردگی شبیه به گریپ باشد.
اگر بیماری گریپ باشد...؟
اگر بیماری گریپ تشخیص داده شود یک ویژگی را می توان برشمرد: علائم بیماری بسیار شدید و سخت است. به علاوه تب بالا همراه با احساس درد عمومی و ضعف کلی بروز می کند.
در این شرایط باید خیلی زود طی 12 تا 24 ساعت و حداکثر تا 48 ساعت از شروع بیماری به پزشک مراجعه کنید. همچنین از فایده درمان های ضد ویروسی غافل نشوید چرا که از پیشرفت بیماری پیشگیری و علائم را تا حد زیادی بهبود می بخشد.
اهمیت مصرف ویتامین ث در روزهای سرد
همان طور که با شروع فصل سرما به فکر لباس های پشمی و گرم می افتید، باید به همان اندازه به مصرف ویتامین ث نیز اهمیت دهید. ویتامین ث تاثیر مثبتی روی سیستم ایمنی بدن دارد و مقاومت بدن را در برابر عفونت ها که در فصل زمستان بیشتر می شود، بالا می برد. همچنین این ویتامین حاوی آنتی اکسیدان هاست. آنتی اکسیدان ها از افزایش رادیکال های آزاد که مهم ترین عامل پیری هستند، جلوگیری می کنند. یکی دیگر از فواید ویتامین ث، دخالت در روند تولید کلاژن در پوست و عنصری مهم در بهبود زخم ها و جراحت هاست. به علاوه ویتامین ث جذب آهن و کلسیم گیاهی را تسریع می کند.
کمبود ویتامین ث موجب به وجود آمدن احساس خستگی، ازدست دادن اشتها و کاهش مقاومت بدن در برابر عفونت ها و در نتیجه بیماری اسکوربوت می شود. این بیماری قرن ها پیش خصوصا در بین دریانوردان که نمی توانستند ماهها سبزیجات تازه بخورند، بسیار رایج بود. هر شخص بزرگسال روزانه به 110 میلی گرم ویتامین نیاز دارد که این مقدار در مورد برخی افراد مانند کسانی که بیش از 10 عدد در روز سیگار می کشند، بیشتر است.
مسلما با نزدیک شدن فصل زمستان مصرف کافی این ویتامین می تواند محافظی در برابر عفونت های رایج این فصل باشد. اما آیا مصرف ویتامین ث می تواند یک روش معجزه آسا باشد؟ مطمئنا چنین نیست. هنوز به طور دقیق ثابت نشده است که ویتامین ث مانع از بروز سرماخوردگی می شود یا به طور کامل موجب بهبود بیماری می شود. با این حال واضح است که این ویتامین علائم بیماری و همچنین طول مدت بیماری را کاهش می دهد.
با همه توضیحاتی که در مورد فواید ویتامین ث داده شد، اما زیاده روی در مصرف این ویتامین به هیچ وجه توصیه نمی شود. مصرف بیش از حد این ویتامین در طولانی مدت، باعث بیماری سنگ کلیه در افراد حساس می شود. از طرف دیگر، این زیاده روی همچنین مشکلات دیگری خصوصا ناراحتی های گوارشی مانند تهوع، استفراغ و دردهای عضلانی شکم را در پی دارد. برخی از تحقیقات پزشکی مؤید این مطلب است که مصرف بیش از 500 میلی گرم ویتامین ث در روز نه تنها خاصیت آنتی اکسیدانی برای بدن ندارد بلکه می تواند عامل مساعدی برای عملکرد رادیکال های آزاد باشد.
کیوی، انواع فلفل، توت فرنگی، جعفری، کلم ها و... خوراکی های سرشار از ویتامین ث هستند. همچنین نباید مرکبات ( نارنگی، پرتقال، گریپ فوروت و لیمو) را فراموش کرد که منبع بسیار غنی این ویتامین به حساب می آیند و از آنجا که پوست ضخیمی دارند ویتامین ث موجود در آنها مدت زیادی حفظ می شود.
نکته دیگری که در مورد ویتامین ث باید یادآور شد این است که این ویتامین در برابر نور، گرما ( طبخ شدن) و اکسیژن هوا بسیار حساس است و به راحتی خواص خود را از دست می دهد. به همین دلیل توصیه می شود که میوه ها و سبزیجات، خام و درست قبل از خوردن پوست گرفته شود.

منبع: www.Essentielsante.fr